Το δύσκολο δεν είναι να φτάσεις στην κορυφή, αλλά να διατηρηθείς σ’ αυτήν. Κι ακόμα πιο δύσκολο είναι να μείνεις πρώτος, όταν δεν διαθέσεις τα πιο ισχυρά «όπλα» στη φαρέτρα σου. Ο Μαρκ Μάρκεθ, εντούτοις, δεν δείχνει να… ανησυχεί ούτε για τον φετινό τίτλο, μολονότι είναι δεδομένο πως τουλάχιστον τούτη τη χρονική στιγμή δεν διαθέτει την καλύτερη μοτοσικλέτα στο grid.
Το απέδειξε για ακόμα μία φορά ο Μάρκεθ σε μία από τις αγαπημένες πίστες του, στην Άραγκον. Εκεί όπου πήρε μια παλικαρίσια νίκη, με μια εξαιρετική προσπέραση τρεις γύρους πριν από το πέσιμο της καρό σημαίας στον Αντρέα Ντοβιοτσιόζο. Νωρίτερα, βεβαίως, χρειάστηκε να… εξολοθρεύσει τον έτερο αναβάτη της Ducati, τον Χόρχε Λορένθο.
Κυριολεκτικά ή μεταφορικά, δεν έχει και τόση σημασία. Η ουσία είναι αυτή που μετράει. Διότι είτε ισχύουν τα όσα καταλόγισε μετά το τέλος του αγώνα στον Μάρκεθ ο Λορένθο περί «αντιαθλητικού κλεισίματος» στην πρώτη στροφή, είτε δεν ισχύουν, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Ο Μάρκεθ πήρε ακόμα 25 πόντους, είναι στο +70 από τον Ντόβι πέντε αγώνες πριν από το φινάλε και θα πάρει τον τίτλο ακόμα κι αν δεν κερδίσει κανένα από τα grand prix που έπονται σε Ταϊλάνδη, Ιαπωνία, Αυστραλία, Μαλαισία και Βαλένθια.
Άλλο είναι το θέμα που ανέκυψε στην Άραγκον. Κι αναφέρομαι στην ευκολία με την οποία ο Λορένθο «τα έχωσε» στον Μάρκεθ για το συμβάν της πρώτης στροφής. Θυμίζω πως οι δύο τους του χρόνου θα είναι teammates. Και θα κληθούν να υπηρετήσουν το κοινό συμφέρον στην εργοστασιακή ομάδα της Honda, με ό,τι μπορεί να σημαίνει τούτο.
Θα μπορούσε κανείς να ερμηνεύσει την κίνηση του Μάρκεθ κι ως ένα είδος «μηνύματος» προς τον συμπατριώτη του ενόψει 2019. Ίσως και να ήταν τυχαίο, συμπτωματικό. Το δια ταύτα είναι πως η μεταξύ τους σχέση θα περάσει από… σαράντα κύματα!
