Ο Σλούκας υπέγραψε στον Ολυμπιακό. Το μαρτύριο όσων έχουν έστω και την παραμικρή σχέση με την ομάδα έληξε. Εδώ και αρκετούς μήνες υπήρχαν άνθρωποι που αντί για καλημέρα, σε ρωτούσαν τι θα γίνει με τον Σλούκα. Το κακό σε κάποιες περιπτώσεις είναι πως η πραγματικά έγκυρη πληροφόρηση παρέχεται με τίμημα σιωπής. Κι έτσι, εμφανίστηκαν αμέτρητοι… insiders που από τα τέλη Μαΐου κιόλας ανακοίνωναν «κρίσιμο ραντεβού» του παίκτη με τη Φενέρ. Μέρα παρά μέρα, βδομάδα παρά βδομάδα. Την ίδια ώρα, όσοι ήξεραν κάτι παραπάνω και σέβονταν τον εαυτό τους, σιωπούσαν.
Το πώς δουλεύτηκε αυτή η μεταγραφή το γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους οι άμεσα εμπλεκόμενοι. Έτσι ώστε να γίνουν όλα όπως πρέπει, δίχως να προκύψει το παραμικρό πρόβλημα. Κυρίως, για να καθησυχαστούν οι φόβοι όσων ανησυχούσαν για βαριά τιμωρία του Ολυμπιακού σε περίπτωση που η Φενέρ «αποφάσιζε να κυνηγήσει» τους Πειραιώτες. Δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι επρόκειτο για τύπους που βγάζουν φλύκταινες στο άκουσμα της λέξης «Ολυμπιακός». Σε αυτά δε χωράνε οπαδικά όταν είσαι επαγγελματίας. Έστω και επαγγελματίας αντιολυμπιακός…
Το κοντράστ που έχει δημιουργηθεί είναι χαοτικό. Από τη μια οι Ερυθρόλευκοι δείχνουν φορτσάτοι και έτοιμοι για νέες περιπέτειες, από την άλλη ο Παναθηναϊκός ετοιμάζεται για μια περίοδο μεγάλης εσωστρέφειας που θα κρατήσει όσο το αποφασίσει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Αυτός που έχει κάνει κάποιους αφελείς να πιστέψουν ότι έχει φύγει οριστικά και που σχεδιάζουν τη νέα γραμμή πλεύσης τους, νομίζοντας ότι δεν θα τον ξαναβρούν ποτέ μπροστά τους. Και δεν αναφέρομαι στον Ολυμπιακό…
Ίσως να το έχετε διαπιστώσει κιόλας. Ελλείψει αντίπαλου δέους, κάποιοι έχουν ήδη κάνει στροφή αρκετών μοιρών. Από τα χαμηλά στρώματα μέχρι τις κεφαλές. Όσο περνούν οι μέρες θα δείτε κι άλλα. Οι καταστροφολόγοι του τελευταίου ενάμισι χρόνου κάνουν αναλύσεις για το πρότζεκτ του Ολυμπιακού και σιγά – σιγά θα γράψουν μέχρι και για τον θρίαμβο του… #mexritelous και των Αγγελόπουλων.
Αγγελόπουλοι. Είναι αυτοί που άφησαν το καράβι να πάει στα βράχια. Αυτοί που δείχνουν κουρασμένοι και έτοιμοι να τα παρατήσουν. Αυτοί που πτώχευσαν και που δεν έχουν μαντήλι να κλάψουν. Αυτοί που πήγαν στο #mexritelous επειδή δεν είχαν σχέδιο. Δεν μπορεί να μην τα θυμάστε όλα αυτά, όπως δεν μπορεί να μην τα θυμάστε και ποιοι τα έγραφαν. Οι οποίοι, με τον τρόπο τους, θα προσπαθήσουν να ξαναπάρουν τα κλικ των Ολυμπιακών, αυτή τη φορά εγκωμιάζοντας τους αδερφούς που «βγήκαν νικητές». Και που θα τους ξαναθάψουν όταν δουν ότι κάτι πάει να στραβώσει. Και η ζωή συνεχίζεται…
Πριν από αρκετό καιρό, 5 Οκτωβρίου έγραφε τότε το ημερολόγιο, είχα αναφερθεί για πρώτη φορά εκτενώς στο πρόβλημα ρευστότητας που αντιμετώπισαν οι Αγγελόπουλοι, αλλά και στο πώς η κατάσταση βρισκόταν πλέον υπό έλεγχο. Μέχρι και για την επόμενη μέρα έγραψα, αποκαλύπτοντας όσα περισσότερα μπορούσα:
«Η φετινή σεζόν μόλις άρχισε και κανείς δεν ξέρει πως θα εξελιχθεί. Να είστε σίγουροι πως όσο πιο άσχημα πάει το πράγμα στο αγωνιστικό κομμάτι, τόσο θα μεγαλώνουν οι προσδοκίες για την επόμενη. Εκτός αν στο μεταξύ καταφέρουμε να διώξουμε τους Αγγελόπουλους και να στείλουμε σε όλους το μήνυμα «να τι παθαίνουν όσοι δε μας ακούνε». Για ένα πράγμα να είστε σίγουροι. Οι Αγγελόπουλοι κάνουν σχέδια για πολλά χρόνια μπροστά. Το λάθος τους είναι πως δε βγαίνουν στις λαϊκές και στα καφενεία για να τα παρουσιάσουν, όπως κάνουν οι υποψήφιοι στις εκλογές».
Κάντε τον κόπο να διαβάσετε το συγκεκριμένο ΕΥΘΕΩΣ, θα βρείτε πολλές αναφορές που μοιάζουν να έχουν διατυπωθεί τις τελευταίες μέρες και όχι όταν όλοι σχεδόν είχαν χάσει την πίστη τους…
https://athlosnews.gr/nayagia-kai-katastrofes-to-agno-endiaferon-ton-antiolympiakon-einai-edo/
Η δημοσιογραφία είναι πολλά πράγματα. Ένα από αυτά, το πιο δύσκολο και κατ’ επέκταση το πιο επικίνδυνο, είναι να γράφεις όχι γι’ αυτά που έγιναν ή γίνονται, αλλά για εκείνα που θα γίνουν. Στην τελική, το τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή μπορεί να το διαπιστώσει και να το αξιολογήσει οποιοσδήποτε. Δε χρειάζεται κανέναν να του το περιγράψει. Είναι σαν κι αυτούς που ανεβάζουν στάτους «χιονίζει» στο facebook όταν πέφτουν οι πρώτες νιφάδες.
Μετά από 17 χρόνια σε αυτή τη δουλειά και με επιπλέον ιδιότητα από αυτήν ενός απλού συντάκτη, έχω την πολυτέλεια να απέχω από το καθημερινό αναγκαστικό γράψιμο. Εκείνο το… μαρτύριο της εφημεριδικής εποχής στο ΦΩΣ του κυρ-Θόδωρου, όπου βρέξει-χιονίσει όφειλα να γεννάω τουλάχιστον δυο χιλιάδες λέξεις σε καθημερινή βάση. Πλέον, τα δάχτυλά μου τα βάζω πάνω στο πληκτρολόγιο μόνο για να γράψω κάτι που πραγματικά που εμπνέει. Να πάρω το ρίσκο μιας ακόμη «προφητείας» ή να στηλιτεύσω αυτά που εγώ θεωρώ κακώς κείμενα.
Ακριβό σπορ βεβαίως, μια και χρειάστηκε μεταξύ άλλων να πουλήσω το αγαπημένο μου αυτοκίνητο χωρίς να γυρίσω να του ρίξω ένα βλέμμα όταν ο αγοραστής του μπήκε μέσα κι έφυγε, να πάρω δάνεια και να υποθηκεύσω το μέλλον της οικογένειάς μου για άγνωστο χρονικό διάστημα. Το χειρότερο, να στερώ εδώ και δυο χρόνια στον εαυτό μου και στους ανθρώπους που αγαπώ λίγο ποιοτικό χρόνο. Έστω δυο-τρεις μέρες διακοπών, σαν κι αυτές που έκανα για τελευταία φορά το 2017. Αυτή είναι και μια απάντηση που χρωστάω εδώ και πολύ καιρό σε όσους έχουν τα μούτρα (αλλά δυστυχώς όχι τα μπαλάκια) να διαδίδουν άλλοτε ότι το FWS είναι του Μαρινάκη, άλλοτε των Αγγελόπουλων και δεν ξέρω κι εγώ ποιανού άλλου. Όλα αυτά εν τη απουσία μου βεβαίως, διότι μπροστά μου δεν έχει τολμήσει κανείς ακόμη να το πράξει…
Ο Ολυμπιακός δεν θα πάει φάιναλ φορ επειδή πήρε τον Σλούκα. Δεν είναι εφικτό να βρεθεί στο ραντεβού των τεσσάρων κορυφαίων ομάδων της Euroleague στην παρούσα φάση, πάντοτε υπό νορμάλ συνθήκες. Όπως δεν ήταν εφικτό να κατακτήσει την κούπα δυο συνεχόμενες φορές. Όποιος μιλάει για στόχευση σε φάιναλ φορ αυτή τη στιγμή, αποκλείεται να έχει επαφή με την πραγματικότητα. Όχι όταν το μπάτζετ σου είναι σίγουρα κάτω από τα δέκα υψηλότερα της διοργάνωσης.
Αν ο Ολυμπιακός βρεθεί κάποια στιγμή σε φάιναλ φορ, θα το έχει καταφέρει επειδή στο τιμόνι του βρίσκονται ο Παναγιώτης και ο Γιώργος Αγγελόπουλος και κουβαλούν ακόμη τη νεανική τους τρέλα για τα ερυθρόλευκα. Δυο τύποι που ξαφνικά είδαν τη γη να τρίζει κάτω από τα πόδια τους κι ενώ κινδύνευε η οικονομική και επαγγελματική τους υπόσταση, έσκαγαν περισσότερο για τις ήττες της ομάδας τους παρά για το τεράστιο ποσό και τα υπόλοιπα περιουσιακά στοιχεία τους που έκαναν φτερά.
Τι να πεις στους φελλούς που, ενώ συνέβαιναν όλα αυτά, εκείνοι είχαν της… ψιλής τους τον χαβά; Πόσες λεκτικές καρπαζιές να ρίξεις σε αυτούς που έκαναν υποδείξεις για το μπάτζετ της περυσινής σεζόν, φέρνοντας ως παράδειγμα τον Φριντέτ για να πικάρουν τους Αγγελόπουλους και μάλιστα τη στιγμή που η ΚΑΕ ξεχρέωνε κάθε σεντ από τις τρύπες που είχαν μείνει ανοιχτές το προηγούμενο διάστημα; Αλήθεια, θέλουν αυτοί οι οικονομολόγοι να τα βάλουμε κάτω και να δούμε πραγματικά πόσα χρήματα δόθηκαν τους τελευταίους δώδεκα μήνες σε νυν και πρώην παίκτες και προπονητές;
Το να τα γράφουν και να τα λένε όλα αυτά κάποιοι που δεδομένα είναι απέναντι ή έστω «αντικειμενικοί», πάει στον διάολο. Αλλά να τα γράφουν και να τα λένε «Ολυμπιακάρες», δύσκολα χωνεύεται. Διότι όσες κωλοτούμπες κι αν μεσολαβήσουν, τον αναγνώστη δεν μπορείς να τον κοροϊδέψεις. Και ακόμα χειρότερα, δεν μπορείς να του κάνεις λοβοτομή προκειμένου να ξεχάσει τα όσα έγραψες. Ακόμα κι αν κάποια τα κατεβάσει το σάιτ σου (γιατί άραγε;), τα ίχνη στο google δε σβήνονται εύκολα…
Ο Ολυμπιακός λοιπόν, φτιάχνει μια ομάδα που δεν θα κάνει το λάθος του παρελθόντος, αυτό για το οποίο χτυπιόμουν και τσακωνόμουν με τους «χούπηδες» για πολλά χρόνια. Αργά ή γρήγορα, οι Ερυθρόλευκοι θα επιστρέψουν στην Α1 και θα φροντίσουν να κυριαρχήσουν πρώτα στο πρωτάθλημα της χώρας τους και μετά να επιστρέψουν στην ελίτ της Ευρώπης. Αυτή είναι η λογική σειρά των πραγμάτων, ειδικά τώρα που οι οικονομικές διαφορές είναι πιο χαοτικές από ποτέ και που ο κορωνοϊός τις μεγεθύνει κάμποσο ακόμα.
Συγνώμη αν το χαλάω σε κάποιους, αλλά δε νομίζω ότι προλαβαίνουν φέτος να δημιουργηθούν οι συνθήκες που απαίτησε ο Ολυμπιακός μέσω του #mexritelous. Το να αλλάξει ο πρόεδρος της ΕΟΚ π.χ. τον Σεπτέμβρη προσωπικά δεν μου λέει τίποτε. Είναι τρομερά περίπλοκοι οι μηχανισμοί που πρέπει να εξουδετερωθούν και εκτεταμένη σε αδιανόητο βαθμό η σαπίλα που πρέπει να καθαριστεί, μέχρι να εκπληρωθεί ο τελικός στόχος. Αν όντως καταφέρουν να τα εξασφαλίσουν όλα αυτά οι Πειραιώτες μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, ο κόσμος τους θα έχει κάθε λόγο να χαρεί για την θριαμβευτική επιστροφή τους. Σε αντίθετη περίπτωση, υπάρχει κίνδυνος στο πρώτο προκλητικό σφύριγμα να ξεκινήσει η μουρμούρα και να θυμόμαστε πάλι τις εποχές του 13-1…
