Άστα… να πάνε! Στο πρώτο του επίσημο ματς για τη νέα σεζόν, ο Άρης δεν κατάφερε ποτέ και σε καμία στιγμή του αγώνα να αφαιρέσει από πάνω του τον «μανδύα» της περσινής περιόδου και εύλογα έπεσε στην «τρύπα» που ο ίδιος έσκαψε στην «Astana Arena».
Οι Θεσσαλονικείς όχι απλώς ηττήθηκαν με σκορ που δεν τους επιτρέπει να κάνουν ρεαλιστικά όνειρα για τη ρεβάνς (2-0), αλλά έβγαλαν στο πλαστικό χορτάρι του “Νουρσουλτάν” την αγωνιστική ανωριμότητα άλλων ετών, φανερώνοντας με τον πλέον παραδειγματικό τρόπο τη «γύμνια» του κιτρινόμαυρου ρόστερ σε καίριες θέσεις. Η διαφαινόμενη απόκτηση του Ιτούρμπε σίγουρα δείχνει το δρόμο, όμως ο Άρης θέλει δουλειά και πλέον δεν έχει το χρόνο για περεταίρω φλυαρίες και κακές επιλογές.
Οι Κίτρινοι γνώριζαν ότι η Αστάνα έχει περισσότερα ματς στα πόδια της, είναι πιο έμπειρη σε τέτοιου είδους αναμετρήσεις και σκοράρει ανά μέσο όρο 2 γκολ στα τελευταία 10 παιχνίδια της, όμως δεν έκαναν τίποτα για να αποτρέψουν την τρικλοποδιά, που εν τέλει οι ίδιοι έβαλαν στους εαυτούς τους. Γιατί το λέμε αυτό; Αρκεί να σας θυμίσουμε τις δύο φάσεις με τον Μαντσίνι από το 35΄ μέχρι το 37’, όταν ο Αργεντινός θα μπορούσε να αλλάξει άρδην την μοίρα της ρεβάνς, αλλά θόλωσε και πέταξε στα σκουπίδια τα συνεχόμενα δώρα των, όχι και τόσο σταθερών στην άμυνα, Καζάκων.
Η ομάδα του Τιχόνοφ άφησε εσκεμμένα τη μπάλα στα πόδια των παικτών του Μάντζιου, ο Άρης έχτιζε σωστά το παιχνίδι του από πίσω στο πρώτο ημίχρονο, ωστόσο δεν άργησε να παρουσιάσει την γνωστή αγωνιστική του αφέλεια – γκίνια. Στο 24ο λεπτό ο Τομάσοφ βρέθηκε ανενόχλητος κοντά στο ημικύκλιο της περιοχής, ο Ματίγια που θα έπρεπε να έχει το προσωπικό του μαρκάρισμα δεν βρισκόταν καν στο πλάνο, με αποτέλεσμα ο Κροάτης να πιάσει στον ύπνο τον ανέτοιμο Ντένις και να γράψει το 1-0.
Ο Άρης δεν αποσυντονίστηκε από την πρώτη δύσκολη συγκυρία στο ματς. Συνέχισε πιστός στο πλάνο του, με αρκετό πρέσινγκ κυρίως στην πρώτη ζώνη άμυνας των γηπεδούχων και συνεχή ανεβάσματα των Σάκιτς – Γκάνεα, αλλά δεν κατάφερε να βάλει τη μπάλα στο πλεχτό. Είχε τη δυνατότητα να το πετύχει σε τρεις περιπτώσεις στο πρώτο μέρος, αλλά εμφάνισε το περσινό «κόμπλεξ» στην αποτελεσματικότητα και αποχώρησε με άδεια χέρια από το Καζακστάν.
Στη φάση του 2-0 απλώς μας υπενθύμισε το γιατί έγινε τόσος ντόρος με την μπλε κάρτα του Φαμπιάνο, που ακόμα και με πέντε προπονήσεις, θα μπορούσε να έχει καλύτερη αντίδραση στην κάλυψη του Τομάσοφ, ο οποίος με ένα απλό βήμα του Δεληζήση θα έβγαινε off side.
Από το 70ο λεπτό και τη φάση του 2-0 ο Άρης αυτομάτως έγινε προβλέψιμος και μονοδιάστατος. Η μπάλα συνεχώς στον Γκάνεα, οι σέντρες του οποίου δεν επέφεραν ούτε μία τελική στους Κίτρινους. Οι αλχημείες του Μάντζιου με την τοποθέτηση του Μπρούνο στη θέση του δεξιού μπακ (δεν έχει ξαναπαίξει ποτέ εκεί) και του Γκάμα στην πτέρυγα, σε μία θέση που αποδεδειγμένα δεν μπορεί να αποδώσει αυτό που μπορεί και χάνει πολύ από την δημιουργικότητα του, δεν βγήκαν ποτέ στο χορτάρι. Ίσα ίσα μπέρδεψαν ακόμη περισσότερο μία ομάδα που δεν έχει μάθει να διαχειρίζεται την αυτοχειρία της. Γιατί, για να την αποβάλει, πρέπει πρώτα να τη κοιτάξει στα μάτια.
Και η αλήθεια είναι ότι ο Μάντζιος έχεις τις λιγότερες ευθύνες. Ο Άρης πορεύθηκε στο πρώτο και πιο κρίσιμο (μέχρι το επόμενο) ματς της σεζόν με ένα κεντρικό δίδυμο (Μπεναλουάν, Δεληζήσης) που είχε αγωνιστεί μόλις σε 6 παιχνίδια της περασμένης περιόδου, δίχως καθαρό κόφτη, καθώς προτιμήθηκε ο Ματίγια αντί του Τζέγκο, και με μία μπερδεμένη και δίχως ξεκάθαρους ρόλους επιθετική τριπλέτα (Γκάμα, Μπερτόγλιο, Ματέο Γκαρσία), από την οποία χθες το απόγευμα διασώθηκε μόνο ο Μπερτόγλιο.
Ο Μαντσίνι ήταν και πάλι μοιραίος, ο Μήτρογλου άφαντος και γενικότερα, εκ του αποτελέσματος, το ρίσκο του Μάντζιου με τον επιθετικό σχηματισμό (4-2-3-1) όχι μόνο δεν του βγήκε, αλλά φανέρωσε και τις πολλαπλές αδυναμίες του Άρη στο transition.
Εν κατακλείδι, η Αστάνα σκόραρε δύο γκολ σε δύο τελικές εντός της εστίας, ο Άρης απέτυχε να βρει το δρόμο προς τα δίχτυα έχοντας σχεδόν διπλάσια xG από την αντίπαλό του (1.45 οι Κίτρινοι, 0.95 οι Καζάκοι) και στη ρεβάνς του Βικελίδης θα πρέπει να συμβούν πολλά και κυρίως να αλλάξει η ποδοσφαιρική μοίρα των Θεσσαλονικέων για να έχουμε ανατροπή σκηνικού. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Άρης δεν έχει ανατρέψει ποτέ ματς στο οποίο ηττήθηκε με 2-0 στον πρώτο γύρο.
Οι Καζάκοι είναι επιρρεπείς στο λάθος, αλλά παίζουν με οξυδέρκεια, εκμεταλλευόμενοι πλήρως τις αδυναμίες του αντιπάλου, τη στιγμή που Άρης ψάχνει να βρει τα… περσινά πατήματα του και δεν παρουσίασε, μέχρι τώρα τουλάχιστον, κάτι που δεν γνωρίζαμε ήδη. Περισσότερα σε έξι μέρες στη Θεσσαλονίκη…
Κεφάλαιο Ιτούρμπε: Σε αυτή του την προσπάθεια ανατροπής του σκηνικού ο Άρης γνωρίζει ότι δεν θα έχει διαθέσιμο τον Χουάν Ιτούρμπε, ακόμα κι αν ο Παραγουανός έρθει στην Ελλάδα για τις υπογραφές μέσα στις επόμενες ημέρες.
Ωστόσο, η δική του αύρα και εμπειρία θα προσδώσει μία άλλη ταυτότητα στο παιχνίδι της ομάδας του Μάντζιου, τουλάχιστον επιθετικά. Ποια είναι αυτή; Περισσότερη ταχύτητα, καλύτερες συνθήκες στο ένας εναντίον ενός, πιθανή μετατόπιση του Γκάμα στον άξονα και περισσότερες επιλογές από τον πάγκο. Ένας παίκτης, ποτέ δεν είναι αρκετός από μόνος του να φέρει την… Άνοιξη σε μία ομάδα που έχει μάθει να ζει με Χειμώνες. Οι Κίτρινοι, όμως, μπορούν να χτίσουν πάνω στο αδιαμφησβήτητο ταλέντο του, ώστε να κάνουν το πρώτο βήμα προς την εξέλιξη. Μία «εξέλιξη» που μπορεί να μην τους φέρει την πρόκριση επί της Αστάνα σε πρώτη φάση, αλλά με μαθηματική ακρίβεια θα τους χαρίσει πολλαπλά οφέλη στο άμεσο μέλλον.
Ο Ιτούρμπε έχει αποδείξει ότι δεν έρχεται για τα λεφτά ή τον τουρισμό στην Ευρώπη. Πρόσφατα απέρριψε μία βαρβάτη πρόταση από την Αραβία, πιστεύοντας ότι στο πρότζεκτ του Άρη θα βρει τη θέση του ηγέτη που τόσο πολύ έχει ανάγκη. Προέρχεται από μία γεμάτη σεζόν με την Πούμας, κατά την οποία κατέγραψε 35 συμμετοχές με 2 γκολ και ισάριθμες ασίστ. Συνολικά, σε 93 ματς από το 2018 μέχρι και σήμερα στο Μεξικό έχει απολογισμό: 12 γκολ και 10 ασίστ. Επιπλέον έχει το «know how» για να ανταπεξέρχεται σε κάθε νέο ξεκίνημα και δύσκολη συνθήκη. Σημαντικότατη προσθήκη σε μία περίοδο που ο Άρης κινδύνευε να «πνιγεί» (ξανά) από τη δικαιολογημένη γκρίνια των οπαδών του.
