Οι γκέλες του Άρη με ΟΦΗ και Ιωνικό δεν αποτέλεσαν απλά μία κακή παρένθεση. Για όσους ακολουθούν την προετοιμασία του Άρη από το καλοκαίρι, γίνεται εύκολα αντιληπτό πως η ομάδα του Μάντζιου στερείται από ένα δεύτερο, εναλλακτικό πλάνο, κάθε φορά που τα πράγματα δεν βγαίνουν έτσι όπως τα έχει σχεδιάσει ο Έλληνας τεχνικός στο χορτάρι.
Αυτό το δεύτερο πλάνο δεν τέθηκε ποτέ σε εφαρμογή στις δύο πρώτες αγωνιστικές της Super League, πολύ απλά γιατί δεν δουλεύτηκε ποτέ στην καλοκαιρινή προετοιμασία, παρόλο που ο Άρης έχει τα κατάλληλα όπλα και τον τρόπο για να υπηρετήσει διάφορους τακτικούς σχεδιασμούς και αλχημείες. Προς το παρόν, πάντως, του λείπουν τα κότσια, η διάθεση, το πάθος και οι ιδέες.
Οι Κίτρινοι ήταν σα να μην κατέβηκαν ποτέ στη Νίκαια. Όχι απαραίτητα γιατί δεν είχαν -ξανά- σε καλή μέρα τα μεγάλα τους αστέρια, όσο γιατί δεν δημιούργησαν ούτε μία οργανωμένη επίθεση από τον άξονα, εκεί όπου θεωρητικά υπερτερούν με την τριάδα Σάσα-Εντιαγέ-Μπερτόγλιο στην ευθεία και τους Καμαρά, Μαντσίνι να τους πλαισιώνουν διαρκώς με τις κινήσεις τους εκτός της μεγάλης περιοχής. Αυτό ήταν το βασικό πλάνο, το οποίο δεν λειτούργησε ούτε με ΟΦΗ, αλλά ούτε και με τον Ιωνικό.
Μεταξύ μας, ο Άρης απέναντί του δεν είχε μεγαθήρια. Αντιθέτως, είχε ομάδες που θα έπρεπε να τις νικά από το ημίχρονο, δεδομένου ότι φέτος έχει το πληρέστερο ρόστερ της τελευταίας δεκαετίας. Βέβαια, στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντα αυτός που έχει το «μεγαλύτερο» ρόστερ, ούτε τις περισσότερες επιλογές.
Σε βάθος χρόνου κερδίζει αυτός που επιλέγει να κλείσει τα μάτια στη συνήθεια και να επιλέξει τον δύσκολο δρόμο. Μέχρι τώρα ο Άρης δεν έχει προσπαθήσει καν να ξεφύγει από τα περσινά του αμαρτήματα και οι εξηγήσεις δίνονται μέσα από τους αριθμούς, αν και στην περίπτωση των Κιτρινόμαυρων αρκεί και ένα 20λεπτο από το χθεσινό ματς. Με «γυμνό» μάτι, μακριά από στατιστικά και και αριθμολογίες.
Ο Άρης δημιούργησε μόλις 3 τελικές στην εστία στα δύο πρώτα ματς του πρωταθλήματος κόντρα στην ομάδα που λίγο έλειψε να υποβιβαστεί πέρυσι (ΟΦΗ) κι αυτή που επέστρεψε στα μεγάλα σαλόνια έπειτα από 14 χρόνια (Ιωνικός). Συνολικά 29 σουτ χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Από αυτά, μόλις δύο προήλθαν από το βασικό του φορ (Καμαρά), ο οποίος μάλιστα ακόμη αναζητά την πρώτη του τελική εντός εστίας. Είχε 1 ένα καλό σουτ με τον ΟΦΗ και μία άστοχη προβολή χθες. Στις επαφές με τη μπάλα μπορεί να έρχεται πρώτος (35 στα δύο ματς), αλλά στην ουσία τα xG (expected goals) του βρίσκονται «βυθισμένα» στο θλιβερό 0,11!
Από την άλλη τα χαφ του (Σάσα, Εντιαγέ) ακόμη ψάχνονται. Τα παρόμοια τεχνικά χαρακτηριστικά τους δεν τους βοηθάνε και πολύ έως τώρα στο να βελτιώσουν τη συνεργασία τους ή πιο απλά να συνηθίσει ο ένας την παρουσία του άλλου, ωστόσο δεν νοείται να έχουν συνδυαστικά μόλις 13 ενέργειες με τη μπάλα σε αυτά τα δύο πρώτα ματς της Super League. Ο Άρης «πονά» στον άξονα, που με μία πρώτη ματιά στο ρόστερ του αλλά και στα φιλικά προετοιμασίας, θα έπρεπε να είναι το δυνατό του σημείο.
Μέσα σε όλα υπάρχει και ο παράγοντας Ιτούρμπε. Ο Παραγουανός δεν βρίσκεται ακόμα στον απαιτούμενο βαθμό ετοιμότητας, κάνει εύκολα λάθη και γενικότερα δεν ανταποκρίνεται στα αγωνιστικά «θέλω» του Μάντζιου. Στη Νίκαια ήταν ακίνδυνος, καθώς μέτρησε μόλις ένα σουτ κι αυτό περίπου 2 μέτρα άουτ από την εστία του Χουτεσιώτη. Ο Άρης θα πρέπει να βρει τρόπο να τον αξιοποιήσει καλύτερα κι αν αυτός δεν εντοπίζεται στο 4-2-3-1 που κατά βάση προτιμάται από τον Μάντζιο, τότε οφείλει να βρει άλλες λύσεις.
Παράλληλα άλυτο παραμένει το μυστήριο με την χρησιμοποίηση του Μπρούνο Γκάμα στο αριστερό άκρο της επίθεσης. Οι αριθμοί του Πορτογάλου από τη συγκεκριμένη θέση είναι κάτω του μετρίου και η απουσία του από το «10» εμφανής. Ο Μπερτόγλιο, που αποτελεί αγαπημένο παιδί του Μάντζιου, δεν έχει μπει καλά στη σεζόν και συμμετέχει ελάχιστα στο κομμάτι της δημιουργίας. Βέβαια, για ποια δημιουργία μιλάμε, όταν ο Άρης μετά από 190 λεπτά απέναντι σε ΟΦΗ και Ιωνικό έχει βρει μόλις 3 αξιόλογες στιγμές και έχει τα xG του σταθερά κάτω από το 1;
Όπως είχαμε γράψει και μετά το πρώτο ματς με την Αστάνα στο Καζακστάν, ο Άρης έχει το πλάνο, όμως όχι και την βεβαιότητα ότι μπορεί να τον υπηρετήσει. Προς το παρόν, παρά τις λύσεις που δόθηκαν μέσω των καλοκαιρινών μεταγραφών, αναζητά ακόμα την ποδοσφαιρική του ταυτότητα και έχει να τα βάλει με τους «δαίμονες» των προηγούμενων ετών που του στερούσαν το εύκολο γκολ και τον γέμιζαν με κακοτυχία στα κρίσιμα ματς.
Για το αν θα μείνει ο Μάντζιος ή όχι το γνωρίζει μόνο ο Καρυπίδης. Πάντως δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ότι το αγωνιστικό πρόβλημα του Άρη δεν προέρχεται μόνο από λάθη του προπονητή, αλλά και από την αδιαφορία των παικτών του, που δεν βγάζουν στον αγωνιστικό χώρο τίποτα από τα όσα μπορούν να κάνουν. Τουλάχιστον για την ώρα…
