22.6 C
Athens

Άσος ημίχρονο, άσος τελικό

Ο Παναγιώτης Γκαραγκάνης γράφει για την απλότητα με την οποία πρέπει ο Ολυμπιακός να αντιμετωπίσει το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό προκειμένου να γίνουν όλα πιο εύκολα πάνω στο χορτάρι

Το ποδόσφαιρο δεν είναι πυρηνική φυσική. Ανεξάρτητα με τη χαώδη διαφορά ποιότητας και δυναμικής που έχουν οι δύο «αιώνιοι», οι απουσίες του Ολυμπιακού είναι κομβικές και ικανές να γονατίσουν τον οποιονδήποτε. To άθλημα έχει αρχές. Πρέπει να το σέβεσαι για να σε σεβαστεί. Κάθε θέση στην εντεκάδα είναι σημαντική και παίζει το ρόλο της. Και οι Ερυθρόλευκοι σε αυτό το ματς θα κληθούν να αγωνιστούν χωρίς καθαρόαιμο σέντερ φορ (Ελ Αραμπί, Χασάν) και κλασικό αριστερό μπακ (Χολέμπας, Βινάγκρε). Και χωρίς τον καλύτερο δημιουργό τους (Βαλμπουενά).

Αν ήταν όλα «χύμα», δεξιοπόδαροι θα έπαιζαν αριστερά στην άμυνα και το αντίστροφο, στόπερ και χαφ θα «βαφτίζονταν» σέντερ φορ, επιθετικοί θα γυρνούσαν στο κέντρο της άμυνας, τερματοφύλακες θα αγωνίζονταν σαν εξτρέμ… Μόνο στην Ελλάδα οι πέντε σημαντικές απουσίες του Ολυμπιακού (και επτά στο σύνολο, μαζί με τους Αβραάμ και Μπρούνο, οι οποίοι θα μπορούσαν να δώσουν λύσεις στην άμυνα σε περίπτωση που παραστεί ανάγκη) θα αντιμετωπίζονταν τόσο χαλαρά.

Ποιος είναι ο αντικαταστάτης του Λεβαντόβσκι στην Μπάγερν Μονάχου; Ποιος είναι ο αντικαταστάτης του Μπενζεμά στη Ρεάλ; Είναι της ίδιας εμβέλειας και αξίας; Βέβαια, ο Ολυμπιακός έχει και τους δύο καλύτερους επιθετικούς του σε καραντίνα, κάπου στην Αφρική! Αποδεικνύεται λανθασμένη η απόφαση του Πέδρο Μαρτίνς να μην στελεχώσει την ομάδα και με έναν τρίτο κλασικό επιθετικό, στην πιο περίεργη σεζόν στη σύγχρονη ιστορία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, αλλά κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τόση μαζεμένη ατυχία.

Ο Ολυμπιακός έχει μάθει να παίζει με τον Βαλμπουενά να δημιουργεί και τους Ελ Αραμπί και Χασάν να «εκτελούν». Οι ασίστ και τα γκολ τους δείχνουν την εξάρτηση που υπάρχει και είναι φυσιολογική. Κάθε ομάδα εξαρτάται από τους πολύτιμους ποδοσφαιριστές της. Είναι το ίδιο για την άμυνα του Παναθηναϊκού να πρέπει να αντιμετωπίσει και να εξουδετερώσει τους Ελ Αραμπί και Χασάν, όπου δεν θα έπρεπε να ξεχαστεί ούτε… δευτερόλεπτο πάνω στο χορτάρι;

Σέντερ φορ, που παίζουν με πλάτη και μπορούν να τη «σπάσουν» στα πλάγια και να κινηθούν στο χώρο. Σέντερ φορ, που και τίποτα να μην κάνουν στον αγωνιστικό χώρο, κινούνται σε μέτρα που η αντίπαλη άμυνα πρέπει να έχει πάντα το νου της και να μην παίρνει το παραμικρό ρίσκο. Σέντερ φορ, που δεν πρέπει ο αντίπαλος να αφήσει στιγμή από τα μάτια του. Σέντερ φορ, που πολύ απλά έχουν το γκολ στο… αίμα τους! Τι συζητάμε, λοιπόν; Το ποδόσφαιρο είναι απλό. Ο Φορτούνης και ο Μασούρας δεν είναι κλασικοί σέντερ φορ. Μπορούν να ανταποκριθούν για ένα ή δύο παιχνίδια, αλλά σε μία σειρά αγώνων είναι δύσκολο.

Η λέξη «κλάψα» δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο των Ολυμπιακών. Όσοι ποδοσφαιριστές και να απομείνουν, έχουν την υποχρέωση να παλέψουν και να τα δώσουν όλα. Μαζεύτηκαν πολλές ατυχίες μαζί και αυτό είναι που ενοχλεί. Είναι ακραία αγωνιστικά προβλήματα και τα εξηγήσαμε εδώ στο FWS.gr τις προηγούμενες ημέρες. Δεν είναι φυσιολογικό αυτό που συνέβη και για να είμαι σωστός τα δεδομένα που καταγράφηκαν δεν έχουν να κάνουν με το ματς του Σαββάτου. Ακόμα και σε περίπτωση «στραβής», είναι κάτι που διορθώνεται. Στο Champions League, όμως, δεν υπάρχει αυτό το περιθώριο.

Ο Ολυμπιακός έδωσε δύο ματς από τον πρώτο γύρο στον όμιλο χωρίς τον ποιοτικότερο κεντρικό του χαφ (Καμαρά). Άλλα δύο ματς χωρίς τον βασικό του στόπερ (Μπα). Τώρα, τέθηκε νοκ-άουτ ο καλύτερος δημιουργός της ομάδας για ολόκληρο το δεύτερο γύρο του γκρουπ (Βαλμπουενά). Και οι δύο βασικοί επιθετικοί, οι δύο «εκτελεστές» του Ολυμπιακού, θα απουσιάσουν τουλάχιστον στα δύο από τα τρία εναπομείναντα ματς! Αυτό είναι που πειράζει. Όταν παίζεις με τους καλύτερους, θες να ανταγωνίζεσαι με όλα σου τα «όπλα» διαθέσιμα. Η προσπάθεια, πλέον, στην Ευρώπη δυσκολεύει πολύ.

Προφανώς, κάποιοι άλλοι παίκτες θα βγουν μπροστά. Πρέπει να το κάνουν. Ωστόσο, τόσο καραμπινάτες απουσίες δύσκολα καλύπτονται στο υψηλότερο αγωνιστικό επίπεδο της Ευρώπης. Με τον Παναθηναϊκό, τη λύση μπορεί να δώσει o οποιοσδήποτε. Στην Ευρώπη, τα πράγματα είναι πιο ζόρικα. Ο Ολυμπιακός δεν έχει να αποδείξει τίποτα σε ένα ακόμα ντέρμπι. Οι Πράσινοι είναι αυτοί που ζουν για δύο ή τέσσερα (με τα πλέι-οφ, με την προϋπόθεση να μπουν σε αυτά) ματς τη σεζόν. Οι Ερυθρόλευκοι παίζουν με ένα «πρέπει» όλα αυτά τα χρόνια που ο «αιώνιος» αντίπαλος διανύει τα «τσιμεντένια» χρόνια του: ότι όχι μόνο πρέπει να τον κερδίσουν, αλλά και να τον συντρίψουν. Δεν υπάρχουν αυτά στο ποδόσφαιρο. Τα μεγάλα σε έκταση σκορ έρχονται από μόνα τους, χωρίς να τα πιέσεις και να τα προγραμματίσεις.

Με όλες αυτές τις συγκυρίες, λοιπόν, η ομάδα δεν χρειάζεται να φορτωθεί με περισσότερο άγχος για νίκη με πολλά γκολ. Είναι ένα απλό ματς και ο Ολυμπιακός μπορεί να το κάνει πανεύκολο. Να μπει με σεβασμό και συγκέντρωση στο γήπεδο και να κάνει τη δουλειά του. Τότε, και η νίκη θα έρθει άνετα και τα γκολ θα σημειωθούν από το πρώτο ημίχρονο. Ευκαιρία να «σπάσει το ρόδι», στο κατάλληλο παιχνίδι. Ο αγώνας σε «πηγαίνει» από μόνος του και το σκορ μπορεί να «ανοίξει» και να διευρυνθεί από το πουθενά.

Και δύο πράγματα για τον Πέδρο Μαρτίνς. Πραγματικά, μετά το δύσκολο διάστημα της πρώτης σεζόν, δείχνει να έχει αποκτήσει αυτοπεποίθηση και βγάζει μία μεγάλη άνεση και σιγουριά στον πάγκο του Ολυμπιακού. Αντέδρασε ψύχραιμα, στο δημόσιο λόγο του τουλάχιστον, για τρεις απουσίες σε δύο ημέρες, που θα λύγιζαν και τον πιο ατρόμητο προπονητή. Βέβαια, γνωρίζει ότι είναι παίκτες που έδιναν πολλά (Ελ Αραμπί, Χασάν, Βαλμπουενά), αλλά δεν μπορεί να κάνει και διαφορετικά. Είναι ο άνθρωπος που πρέπει να βρει τις λύσεις.

Από εκεί και πέρα, θεωρώ αχρείαστη την ατάκα για τον Φορτούνη ότι δεν έχει δώσει ακόμα αυτά που μπορεί. Με 4 Πρωταθλήματα και 2 Κύπελλα στο ενεργητικό του, 71 γκολ και 67 ασίστ σε 226 αγώνες την τελευταία εξαετία, δεν έχει να αποδείξει τίποτα. Μπορεί να μη διαθέτει το πλήρες πακέτο ενός ηγέτη, εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων, αλλά μέσα στο γήπεδο κάνει τη διαφορά και ηγείται. Επειδή είναι χαμηλών τόνων και δεν δίνει δικαιώματα, δεν πάει να πει ότι πρέπει να είναι και ο μόνιμα εύκολος στόχος στην κριτική.

ΥΓ: Μία ημέρα αργότερα, παρατηρώ ησυχία και σιγή και δεν μου αρέσει. Χωρίς πολλά-πολλά, μετά το πρωτοφανές σκάνδαλο με τον Βοτανικό, ελπίζω πως ο Ολυμπιακός ως σύλλογος και οικογένεια να αντιδράσει άμεσα και να διεκδικήσει ό,τι αξίζει ως ο μεγαλύτερος και κορυφαίος πολυαθλητικός οργανισμός της Ελλάδας και ένας από τους μεγαλύτερους και κορυφαίους πολυαθλητικούς οργανισμούς της Ευρώπης και του κόσμου. Ο ενδοξότερος ελληνικός σύλλογος με τους περισσότερους οπαδούς σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης και με τους περισσότερους τίτλους σε όλα τα αθλήματα είναι θεωρητικά και πρακτικά «άστεγος». Θα επανέλθω σε αυτό το θέμα γιατί διαπράττεται ιστορικό ατόπημα. Δεν γίνεται να υπάρχει κρατικό/δημόσιο χρήμα και έδαφος για όλους τους άλλους, εκτός από τον Ολυμπιακό. Ή για όλους ή για κανέναν. ΙΣΟΝΟΜΙΑ και ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.

ΕΥΘΕΩΣ με τον Γιώργο Χαλά Γιώργος Χαλάς