Δεν πάει πολύ καιρός από την ημέρα που ο Ατρόμητος έμενε εκτός από το Europa League. Η Ντινάμο Μπρεστ είχε κάνει το «θαύμα» της. Είχε επικρατήσει μέσα στο «σπίτι» της με 4-3 και κατάφερε να… κλέψει την πρόκριση στο 90′ πετυχαίνοντας το 1-1.
Τότε πολλοί ήταν εκείνοι που πίστευαν πως η ομάδα που την περσινή σεζόν έκανε θαύματα, ήταν μία ομάδα φωτοβολίδα. Όμως ο «μάγος» Νταμίρ Κάναντι δεν είχε πει την τελευταία του κουβέντα.
Ήταν η πρώτη μέρα του Σεπτέμβρη και ο Ατρόμητος έφερνε «λευκή» ισοπαλία με την Ξάνθη, μέσα στο Περιστέρι. Κάπου εκεί ο Αυστριακός προπονητής ήταν που είπε στους δημοσιογράφους πως ο Ατρόμητος θα πρέπει να αλλάξει φιλοσοφία και πως θα πρέπει να παίζει επιθετικά και αυτό έκανε.
Λίγες μέρες αργότερα ο Γιώργος Σπανός έντυνε στα «κυανόλευκα» τον Ρόναλντ Ουγκράι. Έναν παίκτη που στην Ελλάδα δεν μας έλεγε τίποτα, όμως στην Ουγγαρία είχε αγωνιστεί σε όλες τις μεγάλες ομάδες και είναι διεθνής με τους «Μαγιάρους». Ο Ούγγρος ρίχτηκε στην επόμενη κιόλας αγωνιστική στην μάχη και μαζί με τον Ευθύμη Κουλούρη, ο οποίος ήρθε ως δανεικός από τον ΠΑΟΚ το καλοκαίρι, έφτιαξαν ένα επιθετικό δίδυμο… φωτιά. Επίσης στην άμυνα έδεσε η δυάδα των Χατζηισαΐα και Ρισβάνη, ενώ και το κενό που είχε αφήσει ο αρχηγός Κυριάκος Κιβρακίδης με τον τραυματισμό του, το κάλυψε με τον καλύτερο τρόπο ο Σάκιτς.
Και εκεί που όλα έδειχναν πως ο Ατρόμητος έχει βρει τον ρυθμό του, έρχεται η ήττα από τον ΠΑΣ Γιάννινα και μέσα στο σπίτι του, στην 1η αγωνιστική του Κυπέλλου Ελλάδος. Εκεί ήταν που οι παίκτες του Ατρόμητου πείσμωσαν. Δεν θα άφηναν κανένα πλέον να τους νικήσει μέσα στο Περιστέρι.
Βέβαια, όχι μόνο στο Περιστέρι δεν αφήνουν, αλλά ούτε και στα εκτός έδρας. Ο Ατρόμητος έχει καταφέρει να μην καταλαβαίνει πλέον από αντιπάλους, κι ακόμα και αν σε κάποιο παιχνίδι δεν βρεθεί στην καλή του μέρα, δεν χάνει.
Και ερχόμαστε στο ματς με τον ΠΑΟΚ: Εκεί και τι δεν άκουσαν μεσοβδόμαδα οι παίκτες, ο προπονητής, αλλά και εν γένει όλος ο σύλλογος. Ομάδα «παράρτημα», «που πάτε χωρίς τον Κουλούρη;» και άλλα τέτοια. Μόνο που δεν υπολόγιζαν και πάλι το «μαγικό ραβδί» του Νταμίρ Κάναντι. Ο Ατρόμητος ήταν καλύτερος σε όλη την διάρκεια του αγώνα, είχε δοκάρι και παρότι βρέθηκε πίσω στο σκορ, εν τέλει κατάφερε να ισοφαρίσει και να κρατήσει και στην πίεση που του ασκήθηκε στο τέλος και μάλιστα, αν ο Κωτσόπουλος είχε κάνει καλύτερο σουτ στο 91′ θα είχε καταφέρει να πάρει και το τρίποντο της νίκης και με ανατροπή. Κάτι τέτοιο δεν έγινε όμως και το 1 – 1 τον άφησε αήττητο και να κυνηγάει τον ΠΑΟΚ.
Το στοίχημα τώρα είναι ένα. Να κρατήσει το αήττητο και στα επόμενα δύο παιχνίδια, με ΑΕΚ και Ολυμπιακό. Αν κάνει κάτι τέτοιο τότε θα θεωρείται σίγουρα από τους διεκδικητές του πρωταθλήματος.
Για το τέλος κρατάω τα λόγια των παικτών του Ατρόμητου λίγο πριν το ματς της Λευκορωσίας. Εκεί είχαν πει «γιατί όχι να μην πάμε και εμείς στα προκριματικά του Champions League;» και αυτό φαίνεται να το πιστεύουν. Πάντως είτε το καταφέρουν είτε όχι, ο κόσμος στο Περιστέρι ήδη αλλάζει και πλέον τους θαυμάζει και αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος τους, για μία ομάδα που «γεννήθηκε» πριν από 95 χρόνια, να αποκτά κάθε μέρα όλο και περισσότερους φιλάθλους.
