Το να καταφέρεις να πείσεις έναν άνθρωπο που δεν εμφανίζεται ποτέ στην τηλεόραση να έρθει στην εκπομπή σου, συνιστά ξεκάθαρη επιτυχία. Από εκεί και πέρα, με δεδομένο ότι θα τραβήξεις πάνω σου… τόνους προσοχής, η επιβεβαίωση της επιτυχίας έγκειται στο τι θα «βγάλεις» από τον καλεσμένο σου και πώς θα τον διαχειριστείς. Γιατί δεν είναι και πολύ δύσκολο να σου γυρίσει μπούμερανγκ η όλη φάση και να ψάχνεσαι.
Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε τηλεοπτικό στούντιο. Επιτυχία για τον Αντώνη Σρόιτερ που τον φιλοξένησε στην εκπομπή του. Το ότι βέβαια επελέγη ένα κανάλι που ανήκει πλέον στην οικογένεια Βαρδινογιάννη, είναι από μόνο του ένα ολόκληρο θέμα προς συζήτηση. Καταρχάς, επειδή πρόκειται για την επιβεβαίωση των όσων γράφονται την τελευταία διετία περί επαφών αλλά και πολύ καλής σχέσης των δυο πλευρών. Που θα μπορούσαν να τους ενώνουν πάρα πολλά ή απλώς και μόνο η κόντρα με τη Θύρα 13…
Ο αγαπητός κύριος Σρόιτερ αποδείχθηκε ιδιαιτέρως φιλόξενος, όπως ακριβώς αρμόζει σε έναν παρουσιαστή. Πρωταρχικό μέλημα είναι να νιώσει άνετα ο καλεσμένος σου ώστε να μπορεί να σου ανοιχτεί και να σου πει πράγματα που δεν έχουν ακουστεί ποτέ και πουθενά. Σε αυτό το σκέλος όμως, ο παρουσιαστής του Alpha απέτυχε παταγωδώς. Εκτός αν θεωρείται αποκάλυψη το «γίνονται πάρα πολλές συζητήσεις, άλλες σοβαρές και άλλες όχι». Ή το «ίσως έχουμε μια αλλαγή μέσα στο 2020 ή το 2021».
Να το πάρουμε από την αρχή. Πώς γίνεται να διεξάγονται συζητήσεις δυο διαφορετικών κατηγοριών; Τι σημαίνει σοβαρές και ασόβαρες συζητήσεις δηλαδή; Το να χαρακτηριστεί μια πρόταση ασόβαρη και να απορριφθεί ασυζητητί, είναι λογικό. Μια συζήτηση όμως πώς μπορεί να είναι ασόβαρη όταν σχετίζεται με την αγορά μιας ΚΑΕ; Πάει δηλαδή ο Δ. Γιαννακόπουλος σε κάποιο εστιατόριο και την ώρα που του φέρνει τον λογαριασμό ο σερβιτόρος του λέει «αδερφέ, ενδιαφέρομαι για την ΚΑΕ, έλα να το συζητήσουμε»; Πώς δηλαδή μπαίνει κάποιος σε διαδικασία… ασόβαρων συζητήσεων εξαρχής; Αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω.
Την ίδια ώρα που ο Δ. Γιαννακόπουλος έλεγε δυο φορές «ίσως», συμπλήρωνε πως δε λέει «ποτέ» στα 45 του, αφήνοντας ουσιαστικά ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο παραμονής του στην ΚΑΕ. Αν κάποιος είναι αποφασισμένος να πουλήσει μια ομάδα, μπορεί ταυτόχρονα να δηλώνει «ποτέ δεν λέω ποτέ» και να μην είναι απόλυτος ότι όντως ο κύκλος του έκλεισε, όπως είχε δηλώσει νωρίτερα;
Η απάντηση είναι αρνητική. Και το παραθυράκι που άφησε ανοιχτό ο Δ. Γιαννακόπουλος σχετίζεται με την περιβόητη Παναθηναϊκή Πολιτεία. Δηλαδή, τα δώρα που περιμένει τόσο ο ίδιος όσο και ο Γιάννης Αλαφούζος από τον Κώστα Μπακογιάννη. Να φτιάξει ο δήμος Αθηναίων γήπεδα στον Παναθηναϊκό για να φιλοτιμηθούν οι επενδυτές. Διότι ως γνωστόν, ο δήμαρχος είναι μπρούκλης και θα τα βάλει όλα από την τσέπη του, δίχως να επιβαρυνθεί καθόλου ο Έλληνας φορολογούμενος. Ο ίδιος άνθρωπος που έκανε τη μνημειώδη διαπίστωση για τον Μεγάλο Περίπατο «πήγε και δεν πήγε». Σαν τον Ψάλτη που έλεγε «οι μισοί από σας είστε μαλ…» και μετά από λίγο ανασκεύασε λέγοντας «οι μισοί από σας δεν είστε μαλ…»!
Στο μεγαλύτερο μέρος της συνέντευξης, ο κύριος Σρόιτερ ήταν βασισμένος πάνω σε προκάτ ερωτήσεις. Σα να επρόκειτο για γραπτές ερωτήσεις που έρχονται επίσης γραπτώς απαντημένες από ένα γραφείο Τύπου. Σε κανένα σημείο – πλην εκείνου για την πολιτική και το τσιγάρο – δεν υπάρχει feedback, δεν υπάρχει ερώτηση που προκύπτει από κάποια απάντηση. Καμία διάθεση αντιλόγου ή έστω διευκρίνισης. Όχι για να κάνει τον κακό, αλλά για να βοηθήσει την κουβέντα και να βγάλει κάτι από αυτήν και όχι απλώς την υποχρέωση που έτσι κι αλλιώς είχε ήδη βγει με το καλησπέρα.
Έχεις καλεσμένο τον Δ. Γιαννακόπουλο και δεν του κάνεις ερώτηση που να σχετίζεται με το ελληνικό μπάσκετ και γιατί έγινε όλος αυτός ο χαμός πριν από ενάμισι χρόνο; Ή τι είναι αυτό που του χρεώνει ο Ολυμπιακός; Μιλάμε για συγκεκριμένες ερωτήσεις, όχι για αφηρημένες που επιτρέπουν στον συνομιλητή σου να συντάξει έκθεση ιδεών.
Καταρχάς, ποιος Ολυμπιακός είναι στην Α2 ρε μάστορα; Βλέπει κανείς τον Σλούκα, τον Σπανούλη, τον Πρίντεζη και τους υπόλοιπους στην Α2; Ο Ολυμπιακός είναι μόνο στη Euroleague γιατί απλούστατα έχει αποχωρήσει από το ελληνικό πρωτάθλημα. Γιατί λοιπόν ο Ολυμπιακός αποφάσισε να αποχωρήσει; Τι σχέση θα μπορούσε να έχει ο Δ. Γιαννακόπουλος με όλο αυτό; Ερωτήσεις απλές και κατανοητές που θα ενδιέφεραν πραγματικά το κοινό.
Υπήρξαν βεβαίως και περιπτώσεις κατά τις οποίες ο κύριος Σρόιτερ φάνηκε να μην κατέχει καλά την ελληνική γλώσσα. Οι «συγκρούσεις», όπως τις αποκάλεσε, προϋποθέτουν τουλάχιστον δυο πλευρές με συγκεκριμένη διάθεση. Όταν π.χ. βρίζεις και καταριέσαι το αγέννητο παιδί ενός παίκτη που είναι στα αποδυτήρια, δεν είναι σύγκρουση. Είναι επίθεση. Η οποία εκτός από απρόκλητη παρέμεινε και αναπάντητη. Και παραμένει ατιμώρητη εδώ και πεντέμισι χρόνια.
Πάμε παρακάτω. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος είπε για τα 10-12 εκ. ευρώ που έβαζε κάθε χρόνο στον Παναθηναϊκό. Αυτό θεωρητικά δεν μπορεί να το διαψεύσει κανείς. Εκτός ίσως από τους ετήσιους ισολογισμούς της ΚΑΕ που μέχρι και τον τελευταίο δημοσιευμένο (του 2018) εμφάνιζαν τους Πράσινους να έχουν συνολικά κέρδη 3,3 ευρώ από την πρώτη ολόκληρη χρονιά του Δ. Γιαννακόπουλου (2012/13) στο τιμόνι του συλλόγου.
https://athlosnews.gr/d-giannakopoylos-to-bcl-i-euroleague-kai-ta-63-ek-eyro-poy-den-emfanizontai-poythena/
Όταν λοιπόν θες να κάνεις τον παρουσιαστή που ειδικεύεται σε συνεντεύξεις, οφείλεις να είσαι στοιχειωδώς διαβασμένος. Ώστε αν ο απέναντί σου αρχίσει να λέει ό,τι του κατεβαίνει στο κεφάλι, να μπορείς να τον επαναφέρεις. Τι ισχύει τελικά; Οι συνολικά κερδοφόροι ισολογισμοί ή τα 12 εκ. στον κουβά ετησίως; Και επειδή κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το ότι ο Δ. Γιαννακόπουλος μάτωνε οικονομικά, εκεί πλέον είναι δουλειά άλλων να ανακαλύψουν το αν και πώς συνδυάζονται τα δυο παραπάνω.
Ενδιαφέρον επίσης είχε και η δήλωση του Δ. Γιαννακόπουλου πως οι Αγγελόπουλοι «κατάφεραν πολύ λιγότερα απ’ ό,τι εμείς». Ποιοι είναι οι «εμείς»; Οι Αγγελόπουλοι είναι οι Αγγελόπουλοι, ιδιοκτήτες της ΚΑΕ Ολυμπιακός εδώ και χρόνια. Οι «εμείς» όμως; Αν η σύγκριση γίνεται μεταξύ Παύλου και Θανάση Γιαννακόπουλου, τότε ναι, οι δυο αείμνηστοι αδερφοί βάσει τίτλων κατάφεραν περισσότερα στη δική τους θητεία. Δεν είναι της παρούσης να ανοίξουμε την πονεμένη κουβέντα της διαιτησίας, των non call και των «ποικιλιών» που συμπεριλάμβαναν καμιά 30αριά βήματα και πάτημα δυο μέτρα έξω από την πλάγια γραμμή…
Η εποχή Δημήτρη πάλι, δεν προσφέρεται για συγκρίσεις. Και γι’ αυτό και ο ίδιος επέλεξε ως «καλύτερη στιγμή» του στην προεδρία του συλλόγου το 1ο Τουρνουά Παύλος Γιαννακόπουλος. Τι να έλεγε δηλαδή; Τις Ευρωλίγκες που δεν πήρε ή τα φάιναλ φορ που δεν πήγε ποτέ; Ακόμα κι εκείνος ο περιβόητος «θρίαμβος» στις 13/2 με την αποχώρηση του Ολυμπιακού αποδείχθηκε καταστροφικός: οι Αγγελόπουλοι είναι εδώ και συνεχίζουν να παλεύουν και να δημιουργούν και ο Δημήτρης έχει θεωρητικά αποχωρήσει. Απέναντι στις δυο κούπες Euroleague και τους τρεις τελικούς της εποχής Αγγελόπουλων, το μόνο που έχει να αντιπαραθέσει από τη δική του θητεία ο Δ. Γιαννακόπουλος είναι τον Αναστόπουλο, τον Παναγιώτου και τα λουλούδια της ΚΕΔ…
Πρέπει να είμαι ο πιο… γιαννακοπουλικός Ολυμπιακός που υπάρχει, με την έννοια ότι τον θέλω πολύ για αντίπαλο. Όχι βεβαίως σε φάσεις πλήρους παρεκτροπής, κατά τις οποίες είναι παντελώς απρόβλεπτος και ανεξέλεγκτος. Και σίγουρα όχι με τόσο μεγάλη επιρροή στην ΕΟΚ, με ή χωρίς Βασιλακόπουλο στο τιμόνι της. Ακόμα και δημοσιογραφικά να το δεις, η παρουσία ενός ανθρώπου σαν τον Δ. Γιαννακόπουλο στο προσκήνιο θα έπρεπε να είναι η χαρά των ΜΜΕ, με την έννοια πως μπορεί να βγάζει ειδήσεις κάθε τρεις και λίγο. Νομίζω όμως πως οι περισσότεροι Ολυμπιακοί λατρεύουν να… μισούν τον Δημήτρη. Γι’ αυτό και οι υποδοχές που του επιφυλάσσουν είναι πάντοτε «θερμότατες».
Κατά τα λοιπά, μια συνέντευξη που θα μπορούσε να έχει βγάλει ατάκες για να τις συζητάμε για χρόνια, στην πραγματικότητα ήταν σα να μην έγινε. Σε βαθμό που αναρωτιέσαι γιατί προβλήθηκε εξαρχής. Το βίντεο με το 24ωρο ήταν λες και ο Δ. Γιαννακόπουλος ήταν κάποιος διαγωνιζόμενος που επρόκειτο να βγει στη σκηνή του The Voice. Οι ερωτήσεις ετοιματζίδικες και διεκπεραιωτικές, οι απαντήσεις πιο μετρημένες και από τα κέρματα στην τσέπη του Δ. Μελισσανίδη. Να ήθελε κάποιος να φτιάξει το δημόσιο προφίλ του Δημήτρη ενόψει των δικαστικών εκκρεμοτήτων του; Ή απλώς να καταδείξει πως υπάρχει και αυτή η πλευρά, ενός ανθρώπου που κατά βάση είναι ήρεμος και ευγενικός και δεν είναι αυτός που θέλει να δείχνει στο Instagram ή στα γήπεδα;
Δεν ξέρω αν ο Δ. Γιαννακόπουλος πέτυχε κάποιον από τους στόχους που είχε θέσει. Σίγουρα όμως ο Αντώνης Σρόιτερ κατάφερε να πετάξει μια τεράστια ευκαιρία στα σκουπίδια. Τώρα βέβαια, όταν στα διαφημιστικά διαλείμματα παίζουν σποτάκια με προϊόντα της ΒΙΑΝΕΞ, μάλλον δεν μπορεί να έχει κάποιος σοβαρές απαιτήσεις. Ή όταν απλώς σου κάνει lead in το Bachelor…