18.2 C
Athens

Αυτή είναι η μοναδική ελπίδα σωτηρίας του ελληνικού ποδοσφαίρου

Για να κάνουμε ταμείο: Η συνεργασία ή συνεννόηση ή συμφωνία ή συμπόρευση (επιλέξτε ελεύθερα χαρακτηρισμό) των Big 4 στην επιλογή του κ. Μαρκ Κλάτενμπεργκ στη θέση του Προέδρου της ΚΕΔ/ΕΠΟ ήταν μια εξέλιξη ενάντια στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Η διαδικασία και το τελικό αποτέλεσμα προσδιόρισαν, ίσως και ανεξάρτητα από την πραγματική επιθυμία των ίδιων των ομάδων, το πλαίσιο μιας ορθολογικής λειτουργίας. που την έχει άμεση ανάγκη το ελληνικό ποδόσφαιρο (το επαγγελματικό σε πρώτη φάση και το ερασιτεχνικό εξ αντανακλάσεως) για να εκκινήσει να διαφύγει σώο (όσο γίνεται) από την γενικευμένη σαπίλα και την παρακμή που το απειλούν ευθέως.

Ότι όλη αυτή η ιστορία είχε τη θετική στάση – ίσως να της ανήκει κιόλας η αρχική έμπνευση – της UEFA είναι μία επιπλέον θετική παράμετρος, που οδηγεί σε μια απλή, πλην αποτελεσματική επιλογή για μια επόμενη μέρα στο άθλημα μακριά από παρακμιακές συμμαχίες και ανιστόρητες συσπειρώσεις.

Το ελληνικό ποδόσφαιρο, για να υπάρξει και να εξελιχθεί σε συνθήκες ελάχιστης κανονικότητας, χρειάζεται να διοικηθεί και στο επίπεδο της Ομοσπονδίας από ένα διοικητικό σχήμα που θα προκύψει από μια ισότιμη, μεταξύ των «τεσσάρων μεγάλων», συμφωνία ίσης εκπροσώπησης στη διοίκηση της ΕΠΟ και στην επιλογή ενός κοινής αποδοχής προέδρου.

Πρακτικά αυτό σημαίνει, πως η κάθε μία από τις τέσσερις μεγάλες ομάδες θα υποδείξει τέσσερις εκπροσώπους της, οι οποίοι μαζί με τον κοινής αποδοχής Πρόεδρο θα εκλεγούν, όντας οι μοναδικοί υποψήφιοι, από την Ειδική Εκλογική Γενική Συνέλευση της ΕΠΟ, η σύγκληση και οι εργασίες της οποίας θα τελούν υπό την άμεση σκληρή εποπτεία της FIFA και της UEFA.

Ειδικότερες ρυθμίσεις, που θα αφορούν στα ελάχιστα τυπικά προσόντα των υποδεικνυόμενων εκπροσώπων των ΠΑΕ και στην εκπροσώπηση, σε ένα ποσοστό (π.χ. ένας από κάθε ΠΑΕ) των ερασιτεχνικών ενώσεων μπορούν να αποτελέσουν το πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης συμφωνίας, την οποία θα εγγυηθούν οι διεθνείς Ομοσπονδίες και η κυβέρνηση.

Ένα ανάλογο διοικητικό σχήμα στην ΕΠΟ διαθέτει, πάντα υπό προϋποθέσεις, τη δυναμική να ανατρέψει την ξέφρενη πορεία του ελληνικού ποδοσφαίρου προς τον γκρεμό και να θέσει, σε μια τετραετή ή ευρύτερη χρονικά θητεία, τις βάσεις για μια σημαντική ανάκαμψη.

Μια διοίκηση αυτής της εμβέλειας θα είναι (αντικειμενικά) ικανή να επανασυστήσει το άθλημα στους φιλάθλους και να προχωρήσει σε όλες τις θεσμικές πρωτοβουλίες που απαιτούνται για να διαχωριστεί η ήρα απ’ το στάρι και να ξαναγίνει το ποδόσφαιρο η μητέρα όλων των αθλημάτων.

Στο πλαίσιο των καθηκόντων της μπορεί κανείς να περιλάβει τον σταδιακό διαχωρισμό μεταξύ επαγγελματικού και ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, την απαραίτητη βελτίωση στην οργάνωση και τη λειτουργία της διαιτησίας, την ανασύνθεση των δικαστικών οργάνων, την ταχύτατη ενίσχυση της αξιοπιστίας των διοργανώσεων, την κανονική αδειοδότηση των ομάδων, τη διασύνδεση του αθλήματος με την αγορά και τις επιχειρήσεις μέσω και μιας νέας αναδιάρθρωσης των επαγγελματικών κατηγοριών, την ανάπτυξη των ειδικών μορφών ποδοσφαίρου (Γυναικών, Σάλας κ.λ.π.) και κάθε άλλη επιλογή που θα ανατρέψει τη σημερινή εγγενή κακομοιριά.

Αυτή η Ομοσπονδία είναι, αφετηριακά, η βέλτιστη να αποτελέσει ισότιμο συνομιλητή της κυβέρνησης και προϊόντος του χρόνου να αποδείξει ότι δικαιούται να διεκδικήσει μια νέα Ρήτρα Ανεξαρτησίας στην οργάνωση και τη λειτουργία της, ως βάση για την εκ βάθρων διαμόρφωση ενός σύγχρονου ποδοσφαιρικού οικοδομήματος.

Την αναγκαιότητα μιας προσυμφωνημένης σε συνθήκες ισοτιμίας διοίκησης στην ΕΠΟ την ομολογούν όλοι, των διεθνών ομοσπονδιών περιλαμβανομένων στον σχετικό κατάλογο. Στην ίδια ένταση διαμηνύουν, επίσης όλοι, την δεδομένη στήριξη τους και την απαραίτητη βοήθεια σε όσους τομείς χρειαστεί σε βάθος τετραετίας ή και οχταετίας αν απαιτηθεί.

Αναγνωρίζεται ότι η υλοποίηση ενός τόσο προχωρημένου σχεδιασμού απαιτεί τόλμη για να υπερβούν όλοι διαχωριστικά πλαίσια που δημιουργήθηκαν σε συνθήκες ακραίας αντιπαλότητας, την οποία τροφοδότησαν, σε μεγάλο βαθμό, διάφοροι περιφερόμενοι και παρατρεχάμενοι «της μάχης της μπριζόλας» (τέλειος ο χαρακτηρισμός της Θύρας 4).

Δεν είναι εύκολη η προοπτική που ανοίγεται με αυτό το νέο διοικητικό σχήμα, αλλά είναι η μόνη ρεαλιστική, η μόνη δυναμική, όπως έδειξε η παραγωγική στάση όλων στην ιστορία της ομόφωνης επιλογής του κ. Κλάτενμπεργκ στην ΚΕΔ/ΕΠΟ.

Κάθε άλλη απόπειρα να εξελιχθούν, σήμερα ή αύριο λίγη σημασία έχει, εκλογικές διαδικασίες στην ΕΠΟ με βάση οπαδικές αντιπαλότητες ή συγκυριακές συμμαχίες θα καταρρεύσει ακόμη και αν κατορθώσει, προς στιγμήν, να εκλέξει μια διοίκηση. Το μέλλον αυτής της διοίκησης θα είναι υποθηκευμένο, ναρκοθετημένο σχεδόν, δηλαδή αβέβαιο και ασταθές.

Αυτοί που πραγματικά έχουν τη δυνατότητα να κινήσουν διαδικασίες και να επηρεάσουν αποφασιστικά τις εξελίξεις έχουν το λόγο. Αν χαθεί αυτή η ευκαιρία δεν θα υπάρξει άλλη. Το επόμενο βήμα θα είναι η κήρυξη ενός ανελέητου πολέμου που θα αφήσει μόνο ερείπια.

Όλες οι επιλογές είναι πάνω στο τραπέζι…

ΕΥΘΕΩΣ με τον Γιώργο Χαλά Γιώργος Χαλάς