Περίμενα να δω τις αντιδράσεις στα social media και τα σχόλια στα άρθρα των αθλητικών site για τις δύο εμφατικές ήττες του Ολυμπιακού την Κυριακή. Με το προαίσθημα ότι όσα διάβαζα θα με έβγαζαν από τα ρούχα μου.
Τι είχαμε λοιπόν την Κυριακή; Χρονολογικά, την απώλεια του τίτλου στο βόλεϊ και μάλιστα από το μοναδικό “αιώνιο» αντίπαλο (Παναθηναϊκό) και εν συνεχεία την απώλεια του αήττητου στο ποδόσφαιρο με ήττα από τους «νεόπλουτους» του Βορρά (ΠΑΟΚ).
Η αντίδραση στους χώρους που προανέφερα; Τουλάχιστον εξωφρενική! Και δεν μιλάω για τους φίλους του Παναθηναϊκού που περίμεναν 14 χρόνια για ένα πρωτάθλημα στο βόλεϊ και είχαν δει ένα από τα πιο δυνατά τμήματα του συλλόγου τους να βολοδέρνει μεταξύ Α1 και Α2 εδώ και κάμποσα χρόνια. Καλά κάνουν και πανηγυρίζουν, αφού δεν γνωρίζουν με τις εξελίξεις στον Ερασιτέχνη αν θα παραμείνουν ανταγωνιστικοί ή σε ένα δύο χρόνια θα περιμένουν πάλι καμία περίεργη απόφαση (όπως αυτή του 2013 με την ποινή στον Ηρακλή για χρέη) για να μην υποβιβαστούν.
Ούτε στους οπαδούς του ΠΑΟΚ αναφέρομαι. Αυτοί κι αν είχαν δει τη γη να φεύγει κάτω από τα πόδια τους, πάνω που πίστεψαν ότι με ένα πρωτάθλημα μετά από 35 χρόνια και 3 σερί κύπελλα έφτιαξαν «αυτοκρατορία» στο ποδόσφαιρο. Κατανοητό ότι τους δόθηκε η ευκαιρία να ρίξουν στην κακή ΕΕΑ, στον πολύ κακό Αυγενάκη και στον ακόμη χειρότερο Μαρινάκη τη φετινή ποιοτική τους ένδεια. Με αυτή τη νίκη δεν απέκτησαν κι άλλο συγκάτοικο στο θρόνο του «αήττητου πρωταθλητή» (το έχει κάνει και ο Παναθηναϊκός παλιά…), μπορεί να βγουν 2οι και να παίξουν προκριματικά Champions League, διοργάνωση στην οποία έχουν διαπρέψει τόσες και τόσες φορές και φυσικά στο δικό τους μικρόκοσμο η συγκεκριμένη νίκη αποδεικνύει ότι ο ΠΑΟΚ έχασε ένα ακόμη πρωτάθλημα στα χαρτιά. Πώς προκύπτει αυτό, θα το συζητήσουν μεταξύ τους στον Εύοσμο, τη Νεάπολη και τα Νέα Μουδανιά, όπου φτάνει η εμβέλειά τους τέλος πάντων. Μπορεί να λυθεί το πρόβλημα με το FFP, να γίνει 10 χρόνια νεότερος ο Βαρέλα, 12 ο Μπίσεσβαρ και να εξελιχθεί σε νέο Κριστιάνο ο φέρελπις Τζόλης, ποτέ δεν ξέρεις…
Για να μην το κουράζω, μπορεί ο λογικός οπαδός του Ολυμπιακού να τους συγχωρήσει κάθε υπερβολή κι αντί να μπει στο «τριπάκι» να απαντήσει στην άποψη, στο πείραγμα, στην αμετροέπεια κάποιων σχολίων, απλά να μην ασχοληθεί. Δεν μπορεί όμως να μην ασχοληθεί με τα σχόλια των φιλάθλων του Ολυμπιακού. Εκεί, ειλικρινά με έπιασε θλίψη.
Η ομάδα βόλεϊ φέτος δεν ήταν καλή. Φάνηκε από την ευρωπαϊκή της πορεία. Μεταξύ «τυφλών» ήταν φαβορί ως «μονόφθαλμη» στο πρωτάθλημα, με την επίδραση της πανδημίας και όσα ακολούθησαν βρέθηκε κι αυτή «τυφλή» και έχασε τον τίτλο. Ε, και; Ο πρώτος είναι ή ο τελευταίος που θα χαθεί; Αυτά τα αναθέματα στον Κουντούρη (ποιον, τον πρόεδρο των 40+ τίτλων στον Ερασιτέχνη!), τον Κοκκινάκη που έχει υπογράψει στον ΠΑΟΚ, τους ξένους που έκαναν αγγαρεία και ούτω καθεξής, ποια λογική είχαν;
Πάμε στο ποδόσφαιρο. Χάθηκε το αήττητο (των πλέι οφ, αυτό της κανονικής διάρκειας παραμένει) και θα αρχίσουν να «μας τη λένε» οι φίλοι του ΠΑΟΚ ότι κακώς πήραμε το πρωτάθλημα, αφού «αν ήταν αλλιώς…» (ποιο ακριβώς, το λιώσιμο των πάγων στην Ανταρκτική, η κίνηση της Γης γύρω από τον Ήλιο, η διαστολή του Σύμπαντος;) θα συνέχιζαν την αυτοκρατορία τους. Ναι, και; Δεν καμαρώσαμε φέτος αυτή την ομάδα να αποκλείει 3 σοβαρούς αντιπάλους το καλοκαίρι (Πλζεν, Μπασακσεχίρ, Κράσνονταρ) και να παίζει στους ομίλους του Champions League; Δεν την είδαμε να στέκεται ανταγωνιστική απέναντι σε κοτζάμ Τότεναμ και Μπάγερν και εν τέλει να προχωρά στο Europa; Δεν την είδαμε να καταφέρνει την επική πρόκριση επί της Αρσεναλ και να βρίσκεται ακόμη ζωντανή στη διοργάνωση;
Δεν την είδαμε να βγάζει ένα μαραθώνιο αγώνων εδώ και ένα χρόνο (με τη σχεδόν τρίμηνη διακοπή λόγω κορωνοϊού) αήττητη, να κερδίζει όπου ασχολήθηκε να κερδίσει, να καθαρίζει το πρωτάθλημα 5 αγωνιστικές πριν τη λήξη των πλέι οφ; Δεν την είδαμε να φτάνει στον τελικό Κυπέλλου και ταυτόχρονα δεν ονειρευόμαστε ότι «έτσι και περάσουμε τη Γουλβς, όλα γίνονται…»;
Κι όμως, όσα είδα τα ξεχνούν όλα αυτά. Ο Μαρινάκης κάνει δουλειές με τους μάνατζερ και ασχολείται να πουλήσει παίκτες, ο Μάρτινς άρχισε πάλι να κοιμάται στον πάγκο και του ξέφυγε ο έλεγχος στα αποδυτήρια, οι παίκτες άραξαν για διακοπές και μας κοροϊδεύουν! Όλοι αυτοί παίζουν με την υπόληψή μας, με την ανάγκη μας να πάμε στη δουλειά μας ή να πιούμε τον καφέ μας και να «την πούμε» σε όλους τους απέναντι.
Ε λοιπόν, δεν πάει έτσι συνοπαδοί. Ή είστε οπαδοί του Ολυμπιακού ή είστε οπαδοί της νίκης. Εγώ, που πρόλαβα και τα λεγόμενα «πέτρινα χρόνια» στο ποδόσφαιρο αλλά συχνά πυκνά βρισκόμουν στις εξέδρες του παλιού «Καραϊσκάκης», που είδα το τμήμα μπάσκετ να παίζει με Ούγγρους και Πολωνούς στο ρόστερ του στον Κορυδαλλό, με μόνη έννοια να μην σπάσει εις βάρος του το +35 επί του Παναθηναϊκού αλλά γνωρίζω πού ακριβώς βρίσκεται το κλειστό (δίπλα στις φυλακές), που είδα πότε τον Ηρακλή, πότε τον ΠΑΟΚ, παλαιότερα τον Παναθηναϊκό (μέχρι φέτος…) να έχουν καλύτερες ομάδες από αυτή που υποστηρίζουν και να παίρνουν τους τίτλους στο βόλεϊ αλλά πάντα να με νοιάζει τι κάνει το τμήμα, που χαίρομαι για τις επιτυχίες στο πόλο κι ας μην μου αρέσει το άθλημα, που συνεχίζω εδώ και πολλά χρόνια να είμαι μέλος του Ερασιτέχνη και να καταθέτω την ετήσια συνδρομή μου, δηλώνω το εξής: Εγώ είμαι οπαδός του Ολυμπιακού, όχι της νίκης ή του τίτλου! Εσείς;
