Ο Ουνάι Έμερι μίλησε για τη σεζόν στην Άρσεναλ, πριν απομακρυνθεί από το πάγκο των «κανονιέρηδων» και αποκάλυψε ότι δεν ήθελε να κάνει αρχηγό τον Οζίλ, ενώ παράλληλα τόνισε ότι δεν ήθελε τον Πεπέ στην ομάδα του.
Ο Ισπανός προπονητής μίλησε για πρώτη φορά μετά από το τέλος της συνεργασίας του με την Άρσεναλ και επισήμανε ότι η διοίκηση της αγγλικής ομάδας δεν τον προστάτευσε.
Παράλληλα αναφέρθηκε στον Μεσούτ Οζίλ, για τον οποίο δεν είχε να πει και τα καλύτερα λόγια, υπογραμμίζοντας ότι η συμπεριφορά του δεν ήταν καθόλου καλή και για αυτόν το λόγο δεν ήθελε να τον κάνει αρχηγό της ομάδας.
Αναλυτικά όσα είπε στην «Daily Mail»:
Για τη συνεργασία του με τη διοίκηση: «Κανείς μέσα από την ομάδα δεν με προστάτευσε. Ναι είπαν: «Ουνάι, είμαστε μαζί σου», αλλά στη σχέση μου με τους οπαδούς και στα αποδυτήρια δεν το εφάρμοσαν στην πράξη. Κάποια στιγμή είχαμε επιστρέψει στις καλές εμφανίσεις. Παίξαμε στον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ και ήταν δύσκολες οι συνθήκες, αφού την περασμένη σεζόν η ομάδα είχε αποκλειστεί από τα ημιτελικά. Στο πρωτάθλημα θα μπορούσαμε να είχαμε τερματίσει στην 3η θέση».
Για τη μεταγραφή του Πεπέ έναντι 72εκατ. λιρών: «Ο Πεπέ είναι καλός ποδοσφαιριστής, αλλά θέλει χρόνο. Όσο ήμουν εκεί δεν έπαιζε καλά. Ήθελα να έρθει κάποιος που να ήξερε το αγγλικό ποδόσφαιρο και δεν θα χρειαζόταν χρόνο προσαρμογής. Για το λόγο αυτό είχα κάνει συνάντηση με τον παίκτη της Κρίσταλ Πάλας, Ζαχά. Αυτόν ήθελα, διότι έβλεπα ότι είχε πάρει νίκες μόνος του. Τον είδα σε 20 ματς, σε ορισμένα είχε πραγματοποιήσει καταπληκτικές εμφανίσεις. Είπα λοιπόν στη διοίκηση ότι αυτόν ήθελα! Μίλησα και μαζί του και ήθελε και εκείνος να έρθει. Η ομάδα, όμως, αποφάσισε από μόνη της να πάρει τον Πεπέ, επειδή ήταν πιο νέος με περισσότερο μέλλον. Είπα εντάξει, αλλά θέλω κάποιον που να νικάει παιχνίδια. Ο Ζαχά είναι τέτοιος παίκτης».
Για τον Μεσούτ Οζίλ: «Πρέπει στο τέλος της ημέρας να τα βρει με τον εαυτό του. Να κοιτάξει τη συμπεριφορά του. Προσπάθησα να τον βοηθήσω. Ανέκαθεν στην καριέρα μου, οι μεγάλοι παίκτες ήταν οι αγαπημένοι μου και μαζί μου έπιαναν την καλύτερη τους απόδοση. Ήμουν θετικός απέναντί του, ήθελα να τον βάζω να παίζω, αλλά η συμπεριφορά και η συνέπεια που έδειχνε δεν ήταν στα επίπεδα που έπρεπε. Θα μπορούσε να ήταν ο αρχηγός, αλλά δεν το ήθελα. Ο βαθμός της συνέπειάς του δεν ήταν τέτοιος για να του δώσω το περιβραχιόνιο. Δεν του άξιζε… Τελικά όμως αποφάσισαν οι παίκτες, όχι εγώ».
Για τις μαζικές αποχωρήσεις παικτών: «Όταν πήγα στην ομάδα κατάλαβα αμέσως ότι ο Ράμσεϊ ήταν ένας πολύ σημαντικός παίκτης για εμάς. Ένας ηγέτης στο γήπεδο και στα αποδυτήρια. Ήθελε να μείνει σε εμάς. Κανονικά έπρεπε η διοίκηση να διαπραγματευτεί μαζί του για νέο συμβόλαιο, αλλά δεν το έκανε όσο έπρεπε. Ποτέ δεν μπλέκομαι στα οικονομικά. Αυτό όμως που έγινε είχε και αντίκτυπο στον αγωνιστικό χώρο. Η ομάδα θα ήταν καλύτερη με εκείνον. Παράλληλα αφήσαμε τον Τσεχ να φύγει, το ίδιο και τον Κοσιελνί και τον Μονρεάλ. Έτσι ξαφνικά και οι τέσσερις αρχηγοί μας είχαν αποχωρίσει! Τέσσερις σημαντικοί παίκτες έφυγαν και εμείς έπρεπε να πάμε με νέους. Είχα άλλη οπτική για το μέλλον και άλλη η ομάδα».
