Έχω την εντύπωση πως τα παιχνίδια με την Λουκέρνη, που πολλοί υποτιμούν, είναι πλέον πολύ πιο σημαντικά απ’ όσο θα έπρεπε να είναι. Τα έχουμε ξαναπεί πως εύκολα παιχνίδια, ειδικά στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, δεν υπάρχουν πια. Σαφώς και η Λουκέρνη ούτε κάποιο μεγαθήριο είναι, ούτε έχει ποιότητα για να την ζηλεύει ο Ολυμπιακός, ωστόσο πάντα σε τέτοια ματς, τέτοια εποχή χρειάζεται πάντα σοβαρότητα.
Ο Μαρτίνς, που ανήμερα της επίσημης πρώτης του στον κόκκινο πάγκο θα κλείσει 4 μήνες στον σύλλογο, γνωρίζει πως ακόμα και αύριο να έρθουν οι παίκτες που θέλει, είναι απίθανο να τους έχει στη διάθεση του, τουλάχιστον στο πρώτο ματς με τους Ελβετούς. Ειδικά στους κεντρικούς χαφ το θέμα είναι και ποσοτικό καθώς οι ερυθρόλευκοι έχουν μείνει με 3 παίκτες για δύο θέσεις (Ανδρούτσος, Καμαρά, Μπουχαλάκης) και άντε κάποιος να βάλει και τον Χατζισαφί εκεί.
Σαφώς και στην διοίκηση θα ήθελαν πρώτοι από όλους να έχουν ξεμπερδέψει καιρό τώρα με τις προσθήκες που χρειάζεται ο προπονητής, ωστόσο είναι φανερό πως έχουν γίνει λάθη και καθυστερήσεις που τουλάχιστον σε πρώτο βαθμό δεν μας αφήνουν να δούμε αυτό που έχει ακριβώς στο μυαλό του για την ομάδα που θέλει να φτιάξει ο Πορτογάλος τεχνικός. Επιπροσθέτως τα φιλικά ανέδειξαν προβλήματα και δημιούργησαν μια κάποια γκρίνια στους πιο επιρρεπείς, ενώ στο ενδεχόμενο στραπάτσου ο Μαρτίνς έχει ήδη άλλοθι στα μάτια τους.
Το ρίσκο που παίρνει ο σύλλογος να ξεκινήσει την σεζόν χωρίς να έχει σημαντικούς παίκτες του ρόστερ, είναι eνα ρίσκο που πρέπει να κερδηθεί γιατί σε διαφορετική περίπτωση πέρα από τις οδυνηρές συνέπειες σε πολλά επίπεδα, ο Ολυμπιακός θα βρεθεί, ήδη από τον Αύγουστο, αντιμέτωπος με τα φαντάσματα της περσινής σεζόν.
