Ο Ολυμπιακός αποφάσισε, αφού το σκέφτηκε, όπως όλα δείχνουν, πολύ καλά και μέτρησε το μπόι του, να διαβιβάσει στον Υφυπουργό Αθλητισμού κ. Αυγενάκη επιστολή – καταγγελία για όσα συμβαίνουν, κατά την άποψη του, στο επαγγελματικό πρωτάθλημα, με την ταυτόχρονη επεξήγηση «για λογαριασμό τίνος γίνονται, τον τρόπο με τον οποίο συμβαίνουν και που, ακριβώς, θα οδηγήσουν».
Αν έχει δίκιο ή όχι θα προκύψει πολύ σύντομα. Το μέγεθος του συλλόγου, το ειδικό του βάρος και η βασιμότητα των καταγγελιών του καθιστούν, όπως οι ερυθρόλευκοι εκτιμούν, τη δικαίωση τους «θέμα ημερών».
Σε δεύτερη ανάγνωση, όμως, ο Ολυμπιακός πέτυχε «με το καλημέρα» μια πολύ σπουδαία νίκη. Ο ίδιος, ως ομάδα, με τις σφραγίδες του και τις υπογραφές των αρμόδιων διοικητικών του στελεχών κατέθεσε ενώπιον του κ. Αυγενάκη τις απόψεις του, ανεξάρτητα από την επιτυχία ή όχι με την οποία τις υπερασπίζεται.
Το έπραξε δημοσίως, με την αποστολή όλου του υλικού (επιστολή και video) με τις παραδεκτές μεθόδους διαβίβασης, «επέτρεψε» στον κ. Αυγενάκη να δημοσιοποιήσει την παραλαβή της επιστολής και – το ουσιαστικότερο – κοινοποίησε, ο ίδιος ο Ολυμπιακός, μια αναλυτική περίληψη του περιεχομένου της επιστολής στην δημόσια επικοινωνία, ώστε όλα τα μέσα να καταστούν κοινωνοί της πράξης και του περιεχομένου της επιστολής.
Όλα αυτά με το όνομα του, τις σφραγίδες του και τις υπογραφές του. Όπως, δηλαδή, αρμόζει σε κάθε σοβαρό μαγαζί που έχει λόγο δημόσιο, τον διακινεί με την ευθύνη του, τον καταθέτει όπως η ορθή επικοινωνία επιβάλλει και αναλαμβάνει την ευθύνη των όσων υποστηρίζει ή (θεωρεί πως) αποδεικνύει με φάσεις αγώνων και αριθμούς.
Ένα ολιγοετές ταξίδι στον χρόνο, πέντε μόνο χρόνια πίσω στο σωτήριο έτος 2014, φτάνει για να αποδείξει την κολοσσιαία διαφορά του Ολυμπιακού «από το υπόλοιπο παρεάκι της κάθαρσης και της εξυγίανσης».
Τι είχε συμβεί τότε και κήρυξε την έναρξη όσων ακολούθησαν και ταλαιπωρούν μέχρι σήμερα, άνευ ουσιαστικού λόγου, ανθρώπους και ομάδες;
Σε γνωστά, στην περί την πλατεία Κολωνακίου περιοχή, γραφεία μεγαλοδικηγόρων της εποχής, οι συσκέψεις με αντικείμενο «πως θα καθαρίσουμε τον Μαρινάκη για να ξεμπερδεύουμε με τον Ολυμπιακό», με τη συμμετοχή επιχειρηματιών (της στεριάς και της θάλασσας), κορυφαίων καναλαρχών, εμβαπτισμένων στην ελληνορθόδοξη κανονικότητα ομογενών γεωργιανής καταγωγής και διαχρονικών λαμόγιων του ελληνικού ποδοσφαίρου (παραγόντων και δημοσιογράφων) οι ανάλογες καταγγελίες κατά του «άρχοντα του σκότους Μαρινάκη, που καταστρέφει το ποδόσφαιρο» αποφασίστηκε να διαβιβαστούν αρμοδίως δια της μεθόδου «της ανώνυμης επιστολής».
Ανώνυμη ήταν η επιστολή που απευθύνθηκε σε ευήκοα εισαγγελικά ώτα και ξεκίνησε η έρευνα με αντικείμενο «την καταστροφή του φούρνου Κωνσταντινέα κατόπιν εντολής του Μαρινάκη». Που κατέληξε, μετά από πολλές διελκυστίνδες; Στον κάλαθο των αχρήστων, καθώς ουδέν αποδείχθηκε. Τη δουλειά της, όμως, την έκανε. Άνοιξε ένα κύκλο ερευνών των εισαγγελικών αρχών που κατέληξε, με τρομερές ακροβασίες και περίεργους συσχετισμούς στη δήθεν «εγκληματική οργάνωση», που με τη σειρά της κατέληξε σε «συμμορία», για την δικαστική εξέλιξη της οποίας αναζητούνται μάρτυρες κατηγορίας και δεν βρίσκονται (πλην γραφικών τινών).
Ανώνυμες ήταν όλες οι επιστολές που διαβιβάστηκαν (στα μουλωχτά) στη δικαιοσύνη και προκάλεσαν την παρέμβαση εισαγγελικών αρχών και την εξέλιξη δικαστικών υποθέσεων. Ανώνυμες καταγγελίες, από επώνυμα δημοσιογραφικά λαμόγια – εργολάβους πήγαν όπου έπρεπε, παρήγαγαν τα αποτελέσματα που έπρεπε και μόλις εμφανίστηκαν ενώπιον της πραγματικής δικαιοσύνης κατέρρευσαν, όπως συμβαίνει με όλες τις απάτες.
Δεν ξεχνιούνται αυτά. Κανείς δεν δικαιούται να τα ξεχάσει. Ήταν κορυφαία εγκλήματα σε βάρος ανθρώπων και δολοφονίες χαρακτήρων.
Ανώνυμα όλα… Όπως οι γυμνοσάλιαγκες τη νύχτα για να μείνει το πρωί με το φως μόνο το αποτέλεσμα της διαδρομής τους.
Λογικό είναι τώρα, με την απόφαση του Ολυμπιακού να κινηθεί επίσημα με σφραγίδες και υπογραφές να έχει αναστατωθεί το σύστημα. Ξέρει ότι πρέπει να βγει στο φως να αντιμετωπίσει την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί.
Κι οι βρικόλακες της ενημέρωσης το φως το τρέμουν…
