Στην έδρα της FIFA ο εξ απορρήτων του πρωθυπουργού κ. Μητσοτάκη Γιώργος Γεραπετρίτης, υπουργός ο ίδιος, επιχείρησε, σε συνεννόηση υποτίθεται, με την διεθνή ομοσπονδία, να περιγράψει ένα νέο πλαίσιο οργάνωσης και λειτουργίας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Υποσχέθηκε, μάλιστα, συγκλονιστικές αλλαγές σε σχέση με το υφιστάμενο, οι περισσότερες από τις οποίες θα αναδιατάξουν εντελώς το σκηνικό και θα αφορούν, κυρίως, στην εκλογική διαδικασία, στη διαιτησία και στην αντιμετώπιση της βίας.
Μεταξύ μας, καλόν είναι να κρατήσουμε μικρό καλάθι για όσα διαρρέονται ως προθέσεις της κυβέρνησης, ακριβώς επειδή είναι κυβερνητικές προθέσεις και δεν αποτελούν, προς το παρόν, υπογεγραμμένες συμφωνίες.
Το θέμα – και προκύπτει αντικειμενικά ένα ζήτημα – που χρειάζεται να διευκρινιστεί αρμοδίως, έτσι ώστε «οι καλοί λογαριασμοί να κάνουν τους καλούς φίλους», είναι η προφανής επιθυμία της κυβέρνησης να διασφαλίσει, μέσω της ευλογίας της FIFA, την ισχύ από τώρα της περιβόητης τροπολογίας που ψήφισε στη Βουλή ευρισκόμενη σε ακραίο πανικό, ώστε να διασφαλιστεί το υπό του κ. Αυγενάκη ρηθέν (με την ευγενική συμπαράσταση του κ. Γεραπετρίτη) «σε κάθε περίπτωση πάντως δεν είναι δυνατόν να επιβάλλεται η πλέον επαχθής ποινή του υποβιβασμού σε ιστορικές ομάδες χωρίς να υπάρχει απόλυτη τεκμηρίωση».
Με δεδομένη την τρικυμία εν κρανίω το κυβερνητικό σχήμα χρειάζεται (δεν μπορεί να γίνει αλλιώς, ούτε με νέα τροπολογία) να παραδεχθεί τα εξής απλά, που έχουν, στο μεταξύ, προκύψει από τις εξελίξεις, καθώς αυτές οι άτιμες διαμορφώνονται ερήμην τροπολογιών κάθε είδους:
Απόλυτη, σε σημείο που να μην πηγαίνει παραπάνω, τεκμηρίωση της πολυϊδιοκτησίας υπήρξε με ομόφωνες (πλήρως ή σχεδόν) αποφάσεις ειδικών περί το δίκαιο των εταιρειών και τις διαδικασίες κυριαρχικής επιρροής μέσω παρένθετων προσώπων ή/και εταιρειών της Ε.Ε.Α. Εξ ου και «το στρίβειν δια του αρραβώνος» της κυβερνητικής πλειοψηφίας, που έπαψε και να αναφέρει καν από την ημέρα έκδοσης του πορίσματος την αρχική ένταση Αυγενάκη (ο άνθρωπος φέρεται να την υπέγραψε, άλλος τη συνέταξε και του την έστειλε) την πιθανότητα μη τεκμηριωμένης απόφασης.
Άρα, αναφερόμαστε σε μια πλήρως τεκμηριωμένη απόφαση (πόρισμα), με πλήρως διαφανή διαδικασία και συντριπτική πλειοψηφία.
Κανονισμός ή διάταξη νόμου που να προβλέπει, έστω δι’ απλής αναφοράς, ότι «σε ιστορικές ομάδες δεν μπορεί να επιβάλλεται η πλέον επαχθής ποινή του υποβιβασμού» δεν υφίσταται σε κανένα σοβαρό κράτος του δυτικού κόσμου, όπου ο νόμος και ο κανονισμός ισχύουν για όλους ανεξαρτήτως της ιστορικής διαδρομής τους.
Ιστορικότερες του ΠΑΟΚ και της Ξάνθης ομάδες (Ηρακλής κ.λ.π.) είδαν, περισσότερες από μια φορές να εφαρμόζεται στην περίπτωση τους στο ακέραιο ο κανονισμός και να υποβιβάζονται για πράξεις ή παραλείψεις τους, χωρίς καν να διανοηθούν να επικαλεστούν την ιστορικότητα τους, ως στοιχείο της αθωότητας τους ή μετριασμού της προβλεπόμενης να επιβληθεί ποινής.
Κι επειδή η ιστορικότητα κάθε ομάδας είναι ένα απολύτως σχετικό μέγεθος (άρα με τι μετριέται και πως αποτυπώνεται;) είναι σαφές πως δεν μπορεί να αποτελεί συστατικό στοιχείο μιας πολιτικής ποινών που θέλει να δείχνει γενικευμένη και μακριά από «κομματοσκυλέ» εξαιρέσεις.
Που οδηγούν όλα τα παραπάνω; Στην καθόλα αποδεκτή εκτίμηση, πως σε τίποτε δεν μπορούν να επηρεάσουν την ποινή που θα επιβληθεί στον ΠΑΟΚ και στην Ξάνθη τόσο οι κυβερνητικές προθέσεις για δομικές αλλαγές στο ελληνικό ποδόσφαιρο (αν τελικώς υιοθετηθούν και εφαρμοστούν) όσο και ο δείκτης ιστορικότητας της κάθε ομάδας.
Η FIFA και η UEFA έχουν να υπερασπιστούν ένα καταστατικό και μερικούς κανονισμούς που έχουν παγκόσμια ισχύ και δεν δείχνουν διατεθειμένες προς χάρη κάθε κυβέρνησης να απεμπολήσουν βασικότατα δικαιώματα τους στην οργάνωση και λειτουργία του ποδοσφαίρου. Για το λόγο αυτό το ξέκοψαν «καμία αλλαγή σε κανονισμό πριν τη λήξη των διοργανώσεων».
Ο κ. Γεραπετρίτης και οι περί αυτόν λοιπόν χρειάζεται να αποδεχθούν το προφανές: Πανικόβλητοι ψήφισαν μια τροπολογία που δεν έχει καμία πρακτική ισχύ και μπορεί να εφαρμοστεί για τη νέα αγωνιστική περίοδο, εφόσον γίνει αποδεκτή από το ποδόσφαιρο. Η υπόθεση ΠΑΟΚ – Ξάνθης δεν μπορεί να συσχετίζεται, δίκην συναλλαγής κάτω από το τραπέζι, με τις όποιες αλλαγές στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ούτε να γίνεται αντίδωρο για να κλείσουν κάποιοι τα μάτια τους.
Θα εκδικαστεί με βάση το υφιστάμενο (εγχώριο και διεθνές) ποδοσφαιρικό δίκαιο και θα επιβληθούν (σε περίπτωση αποδεδειγμένης ενοχής) οι προβλεπόμενες ποινές.
Έτερον ουδέν…
Υ.Γ. Εκτός κι αν η κυβέρνηση ευελπιστεί να μεταφέρει την ευθύνη των τελικών αποφάσεων στα όργανα της FIFA, δηλαδή στο CAS, ώστε στη συνέχεια πλήρως απενοχοποιημένη και με άφατη συγκίνηση να νίψει τας χείρας της και να γυρίσει πλευρό…
