Το θέμα έχει τεθεί ακροθιγώς το προηγούμενο χρονικό διάστημα, θα τεθεί ισχυρότερα από αύριο αν σήμερα το βράδυ η Τσέλσι αφήσει πίσω της τη Ρεάλ και βρεθεί στον Τελικό Αγώνα του UEFA Champions League.
Αφορά στην προγραμματισμό των δύο αγώνων προετοιμασίας (!) της εθνικής ομάδας στις αρχές Ιουνίου 2021 με αντιπάλους το Βέλγιο (ξέρετε, αυτά τα… λιμά με Ντε Μπρόϊνε, Αζάρ, Λουκάκου κ.λ.π.) στις 03.06.2021 και τη Νορβηγία (με τον Χάαλαντ επικεφαλής) στις 06.06.2021 και το πώς επηρεάζονται οι προετοιμασίες των ελληνικών ομάδων για τη νέα περίοδο με απόντες και ξεθεωμένους από την κούραση τους διεθνείς ποδοσφαιριστές.
Στην εξίσωση χρειάζεται, για να ολοκληρωθεί, να προστεθούν οι πιθανότητες (από την Τσέλσι εξαρτώνται) να κατακτήσει το UCL ομάδα που δεν θα πάρει μέρος στην επόμενη διοργάνωση από το πρωτάθλημα της.
Η σούμα των τριών αγνώστων με εφτά μεταβλητές και δώδεκα υποσημειώσεις καταλήγει σε ένα ασφαλές συμπέρασμα, απόλυτα ταυτισμένο με την λογική της διοίκησης της ΕΠΟ επί των ημερών του Γραμμένου: ό,τι κακό πάθει ο Ολυμπιακός είναι καλό για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ο λόγος; Ο Ολυμπιακός θα πάρει μέρος στον Τελικό Αγώνα του Κυπέλλου στις 22.05.2021 με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ, συνεπώς έως τις 03.06.2021 οι διεθνείς ποδοσφαιριστές του θα βρεθούν σε καμπ προετοιμασίας της εθνικής ομάδας, επειδή δεν νοείται να φύγουν για διακοπές και να τους ψάχνουν στις παραλίες.
Το δια ταύτα: Ο Ολυμπιακός θα μετάσχει στο νέο UEFA Champions League. Στο κακό σενάριο, με την Τσέλσι κάτοχο του UCL, ο Ολυμπιακός ξεκινάει τις υποχρεώσεις του στη νέα διοργάνωση 2021/2022 το πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου, συνεπώς υποχρεούται να ξεκινήσει την προετοιμασία του στις αρχές Ιουνίου, πριν καν αρχίσει το Euro.
Στην περίπτωση αυτή οι διεθνείς ποδοσφαιριστές του (Φορτούνης, Μασούρας, Μπουχαλάκης, Ανδρούτσος) θα υποχρεωθούν την επόμενη μέρα του δεύτερου αγώνα προετοιμασίας της εθνικής ομάδας (07.06.2021) να παρουσιαστούν στο Ρέντη και να ξεκινήσουν προετοιμασία για τη νέα χρονιά με τον Ολυμπιακό. Θα συμπληρώσουν, δηλαδή, δυο χρόνια χωρίς καμία απολύτως ξεκούραση, χωρίς καμία πνευματική και σωματική διαφυγή από την ένταση και το άγχος, χωρίς να αδειάσει όπως ανθρώπινα απαιτείται το μυαλό και να ηρεμήσει το σώμα.
Στο καλό σενάριο, το UCL το κερδίζει η Σίτι και μαζί της κερδίζει δεκαπέντε μέρες ξεκούρασης ο Ολυμπιακός, καθώς στην περίπτωση αυτή μπαίνει στις ευρωπαϊκές του υποχρεώσεις στο τέλος Ιουλίου (μετά τις 20 του μήνα) , άρα μπορεί να προγραμματίσει ανετότερα την έναρξη της προετοιμασίας (περί τις 20 Ιουνίου). Μιλάμε τώρα ότι οι διεθνείς του Ολυμπιακού θα κερδίσουν δεκαπέντε μέρες ξεκούρασης, διάστημα που δεν φτάνει ούτε για «ζήτω» μετά από όσα συνεχόμενα έχουν τραβήξει από τον Ιούνιο του 2019.
Στην πρώτη περίπτωση (με την Τσέλσι να κρατάει την κούπα του UCL) μιλάμε για την τέλεια καταστροφή, στη δεύτερη απομένουν και λίγα χαλάσματα…
Αφήνω κατά μέρος τι σημαίνει για Έλληνα ποδοσφαιριστή να αναγκάζεται να παίζει (ακόμη και επίσημο αγώνα) σε επίπεδο εθνικών ομάδων Ιούνιο μήνα, ξεπερνώ και τον μοναδικής έμπνευσης προγραμματισμό να βρεθεί η εθνική (αυτό το ξεκούδουνο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα που έχασε τη μπάλα με την Γεωργία) σε αγώνες προετοιμασίας με αντιπάλους τα θηρία του Βελγίου και τους πεινασμένους της Νορβηγίας κι αναρωτιέμαι: «Όταν αποφασίστηκε ο προγραμματισμός αυτός γνώριζαν εκείνοι που τον πρότειναν κι εκείνοι που τον εισηγήθηκαν τι ακριβώς είναι πιθανό να συμβεί το καλοκαίρι με τις προετοιμασίες των ομάδων και “αποφάσισαν” πως δεν συντρέχει κανένας λόγος επαναξιολόγησης του;»
Η απάντηση είναι προφανής και αναμένεται (πολύ λογικά) στο επόμενο χρονικό διάστημα να αποτελέσει αιτία πολέμου των ομάδων με την ΕΠΟ για το αν θα κληθούν ή όχι οι διεθνείς ποδοσφαιριστές τους στην εθνική ομάδα.
Ο Ολυμπιακός είναι ο πρώτος, ο βασικότερος, που πλήττεται από την αβελτηρία της Ομοσπονδίας, η συμμετοχή του στην προκριματική φάση του UEFA Champions League απαντάει από μόνη της για τη δυσκολία των αγώνων του.
Ότι ο κ. Γραμμένος είχε εγγράψει κατ’ επανάληψη τον Ολυμπιακό εκεί που δεν πιάνει μελάνι είναι πασίγνωστο. Αυτή η μοναδική, σε επίπεδο χαβαλέ, ποδοσφαιρική περσόνα που παρίστανε τον πρόεδρο της ΕΠΟ, αν είχε στοιχειώδη επαφή με το άθλημα και ελάχιστη τσίπα θα είχε απαγορεύσει ανάλογους προγραμματισμούς στην προοπτική να προκαλέσουν ισχυρά προβλήματα στις ελληνικές ομάδες ενόψει της προετοιμασίας τους για τη νέα περίοδο.
Η απόφαση είναι τώρα στο γήπεδο του Θόδωρου Ζαγοράκη. Ο νέος πρόεδρος της ΕΠΟ και από μπάλα ξέρει και από αγώνες της εθνικής ομάδας Ιούνιο μήνα και από προετοιμασία για ευρωπαϊκές υποχρεώσεις.
Αν εξακολουθεί να είναι πρόεδρος μέχρι τότε θα χρειαστεί να πάρει κάποιες αποφάσεις, να ξεπεράσει την κατσαπλιάδικη εσωτερική λειτουργία της ΕΠΟ και να ικανοποιήσει ένα περισσότερο από εύλογο αίτημα που δεν χρειάζεται να τεθεί καν από τους ενδιαφερόμενους.
Κραυγάζει από μόνο του ότι θέλει άμεση διόρθωση…
Υ.Γ. Κάτι περί του παρηκμασμένου άρθρου 31 του ΚΑΠ ακούω και περιφέρονται στα γραφεία και στις αυλές στο Πάρκο Γουδή ως απειλή απέναντι σε όποιον (ποδοσφαιριστή ή ομάδα) θελήσει να θέσει θέμα.
Το διακινούν κάποιοι νεόκοποι με πολύ ενθουσιασμό και μεγάλη διάθεση να ανταποδώσουν το καλό που τους έτυχε. Ισχύει άραγε;