18.9 C
Athens

Φάκελος Εμπαπέ: Ποιος προσφέρει αλλά και ποιος αρνείται 200 εκ. ευρώ για παίκτη που σε έναν χρόνο μένει ελεύθερος;

Ο Insider γράφει για τον διαγωνισμό... παράνοιας μεταξύ Ρεάλ και Παρί στην υπόθεση Εμπαπέ και αναρωτιέται αν υπάρχει κάποια ποδοσφαιρική Αρχή που να θεωρεί ότι κάτι δεν πάει καλά όταν ένα κλαμπ προσφέρει 200 εκ. για παίκτη με ένα χρόνο συμβόλαιο, την ώρα που η απέναντι πλευρά λέει «όχι»

Η μεταγραφική περίοδος που ολοκληρώθηκε – αν και για λίγες μέρες ακόμη θα παίζονται τα χασομέρια της με τους ελεύθερους – μπορεί να μην ήταν η πλουσιότερη όλων των εποχών, σίγουρα όμως ήταν η πιο ιστορική. Και τούτο επειδή ο Λιονέλ Μέσι (κυρίως) αλλά και ο Κριστιάνο Ρονάλντο άλλαξαν ομάδα με διαφορά μερικών εβδομάδων.

Το να μετακινούνται το ίδιο καλοκαίρι οι δυο κορυφαίοι παίκτες μιας ολόκληρης εποχής (κοντεύει 15ετία που οι δυο τους κυριαρχούν στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο) δεν είναι μικρό πράγμα. Πόσο μάλλον όταν ο ένας από τους δυο δεν είχε μέχρι πρόσφατα φορέσει άλλη φανέλα από αυτή της Μπαρτσελόνα σε ολόκληρη την επαγγελματική ή… ημιεπαγγελματική του καριέρα. Ο Μέσι άφησε τις ακαδημίες της Νιούελς γι’ αυτές των Καταλανών όταν ήταν στην τρυφερή ηλικία των 13 ετών και έφτασε 34 μέχρι να αποχωριστεί τη Βαρκελώνη και το Καμπ Νου.

https://athlosnews.gr/h-marca-psinei-akoma-ton-ebape/

Το μακράν πιο παράδοξο και εντέλει παράλογο deal ωστόσο ήταν αυτό που δεν έγινε. Η Ρεάλ Μαδρίτης προσπάθησε πολύ προκειμένου να κάνει δικό της τον Κιλιάν Εμπαπέ και δεν σταμάτησε να το παλεύει μέχρι την τελευταία στιγμή. Ως εδώ ασφαλώς δεν υπάρχει κάτι περίεργο: το ιστορικά μεγαλύτερο μέγεθος του παγκοσμίου ποδοσφαίρου με τις 13 κούπες Πρωταθλητριών/Champions League επιδιώκει να κάνει δικό του ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια της νέας εποχής. Η παραδοξότητα έγκειται στα δεδομένα της υπόθεσης…

Το συμβόλαιο του Εμπαπέ εκπνέει το καλοκαίρι του 2022. Με διάφορους τρόπους, ο ίδιος έχει από καιρό καταστήσει σαφές στη διοίκηση της Παρί πως η επιθυμία του – το πεπρωμένο του, όπως θέλετε πείτε το – είναι να φορέσει τη φανέλα της Ρεάλ. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο δεν ανανέωσε το συμβόλαιό του ούτε μετά την πρόταση – σοκ των 45 εκ. ευρώ ετησίως, η οποία θα τον καθιστούσε ως τον πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη του πλανήτη.

Εξακολουθεί ως τώρα να μην υπάρχει κάτι περίεργο στην υπόθεση, αφού ουδείς μπορεί να ψέξει τον Γάλλο σούπερ σταρ για το ότι θέλει να αφήσει το Παρίσι για τη Μαδρίτη. Έστω κι αν η Παρί έχει μετατραπεί σε μικτή κόσμου. Στην τελική, ίσως να μην τον γεμίζει πια η λογική «αγοράζουμε ό,τι καλύτερο υπάρχει» που εδώ και χρόνια εφαρμόζει η Παρί Σεν Ζερμέν. Και, φτάνοντας πια τόσο κοντά στο παιδικό του όνειρο – αυτό λένε οι αναφορές από τη Γαλλία και την Ισπανία – δεν είναι διατεθειμένος να επιτρέψει σε τίποτα να μπει εμπόδιο στον δρόμο του.

Η παράνοια ξεκινά ακριβώς τη στιγμή που η Ρεάλ Μαδρίτης αποφάσισε να τον κάνει δικό της από φέτος. Όχι όμως με ένα ποσό που θα αντιστοιχεί στη χρονική διάρκεια που απομένει στο συμβόλαιο του Εμπαπέ, αλλά με ένα που ξεπερνά ακόμα και την πλήρη χρηματιστηριακή αξία του παίκτη, αν αυτός δεσμευόταν από πολυετές συμβόλαιο!

Αλήθεια τώρα, τι λογική έχει να είσαι διατεθειμένος να ξοδέψεις 200 εκ. ευρώ για έναν παίκτη που τέτοια εποχή του χρόνου θα μπορείς να τον πάρεις «τζάμπα», πληρώνοντας μονάχα το συμβόλαιό του, άντε και ένα γενναίο μπόνους μεταγραφής; Και αν εφόσον έχεις διαθέσιμο ένα τόσο μεγάλο ποσό, γιατί δεν το χρησιμοποιείς ώστε να ενισχύσεις μια ομάδα με κάμποσες αγωνιστικές ανάγκες (όπως η φετινή Ρεάλ), βάζοντας του χρόνου το κερασάκι Εμπαπέ στην τούρτα;

Φανταστείτε πόσο διαφορετικό θα ήταν το επίπεδο της Ρεάλ από φέτος, αν αυτά τα 200 εκ. ευρώ που φέρεται να προσφέρθηκαν στην Παρί, δαπανούνταν για τρεις ή ακόμα και τέσσερις παίκτες υψηλού επίπεδου.

Αντίστοιχα, ο παραλογισμός των Αραβοπαριζιάνων επίσης δεν βγάζει νόημα. Για μια ομάδα που ξοδεύει με τον προκλητικό τρόπο της Παρί, αλλά και που έχει σαφώς λιγότερα έσοδα π.χ. από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ή κάποιον άλλον τοπ σύλλογο της Premier League, τα 200 εκ. ευρώ για έναν παίκτη που, όπως όλα δείχνουν τον Γενάρη κιόλας θα υπογράψει στη Ρεάλ, θα έπρεπε να έχουν γίνει δεκτά ως η μεγαλύτερη ληστεία στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

Το ότι οι ιδιοκτήτες της Παρί φαίνεται να βρίσκουν τα λεφτά στον δρόμο – ή στην άμμο της πατρίδας τους – δεν αποτελεί επαρκή εξήγηση. Ούτε και το γεγονός πως η στήριξή τους στην UEFA έχει ως αντάλλαγμα τα στραβά μάτια της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας σε οτιδήποτε σχετίζεται με τον εκφυλισμένο πια κανονισμό του FFP. Εν ολίγοις, δεν υπάρχει καμία Αρχή στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο που να θεωρεί ότι κάτι ύποπτο συμβαίνει πίσω από την παρανοϊκή πρόταση της Ρεάλ αλλά και την εξοργιστικά παράλογη άρνηση της Παρί;

ΕΥΘΕΩΣ με τον Γιώργο Χαλά Γιώργος Χαλάς