Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός. Δυο από τα μεγαλύτερα brands της Euroleague, καθένα για διαφορετικούς λόγους. Οι μεν Πράσινοι για τα όσα κατάφεραν στην 15ετία 1996-2011. Και οι Ερυθρόλευκοι για τον δρόμο που χάραξαν την τελευταία δεκαετία, δείχνοντας σε ολόκληρη την Ευρώπη πως η ευτυχία μπορεί να έρθει και χωρίς αστρονομικά μπάτζετ. Φτάνει βεβαίως οι επιλογές παικτών να είναι στοχευμένες και να δέσουν άμεσα με τον υπόλοιπο κορμό.
Εδώ και πολλά χρόνια η Euroleague δεν είναι για ελληνικά δόντια. Μην ξεγελιέστε από τα όσα σχεδόν αδιανόητα πέτυχε ο Ολυμπιακός στο διάστημα 2011-2017. Οι δυο κούπες και οι δυο χαμένοι τελικοί δεν ήταν τίποτε άλλο από τεράστιες υπερβάσεις, από θαύματα που επαναλήφθηκαν. Ειδικά με τον τωρινό τρόπο διεξαγωγής της διοργάνωσης, που περιλαμβάνει 34 αγωνιστικές στην κανονική περίοδο, αλλά και με τη ραγδαία αύξηση των μπάτζετ σε Ισπανία, Ρωσία, Τουρκία, ακόμα και στην Ιταλία, το να φτάσει μια ελληνική ομάδα ως το φάιναλ φορ μοιάζει σχεδόν απίθανο. Εκτός αν…
Υπάρχει ένα παράθυρο που μπορεί να ανοίξει διάπλατα και μέσω αυτού να κάνει ξανά τις δυο ελληνικές ομάδες άκρως ανταγωνιστικές, δίχως να πρέπει να μεσολαβήσει κάποια μεγάλη υπέρβαση. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο της μείωσης φορολογίας στα επαγγελματικά συμβόλαια παικτών (σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ), κάτι που παραδέχτηκε πρόσφατα ο Λευτέρης Αυγενάκης. Με δική του εισήγηση, ο υφ. Αθλητισμού έστειλε το σχετικό αίτημα στον πρωθυπουργό και από εκεί δόθηκε η έγκριση ώστε να αρχίσει η μελέτη για μια τέτοια απόφαση από το υπουργείο Οικονομικών.
Εφόσον προχωρήσει το πράγμα και μειωθεί η υπερφορολόγηση των συμβολαίων, η ανακούφιση για τις ομάδες που αγωνίζονται στα ευρωπαϊκά κύπελλα σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ θα είναι τεράστια. Αυτή τη στιγμή, για να πάρει ένα εκ. στην τσέπη του ένας αθλητής, στον σύλλογο κοστίζει 2,2 εκ. ευρώ αφού πληρώνει και την εφορία του. Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι η φορολογία από το 55% πάει στο 20%, το κόστος μειώνεται σχεδόν κατά ένα εκ.: από τα 2,2 εκ. οι σύλλογοι θα πρέπει να καταβάλλουν μόλις 1,25 εκ. ευρώ (ή δολάρια, ανάλογα με το νόμισμα που προβλέπεται στη συμφωνία).
Για να το κάνουμε λιανά. Ο φετινός Ολυμπιακός έχει μπάτζετ λίγο πάνω από τα 9 εκ. ευρώ. Αυτό είναι το καθαρό ποσό που καταλήγει στην τσέπη των παικτών. Όσο για το πως προκύπτει αυτό το ποσό, σκεφτείτε μονάχα πως Πρίντεζης και Παπανικολάου παίρνουν μαζί περίπου 2,5 εκ. ευρώ. Ποιο είναι όμως το πραγματικό ποσό που φεύγει από τα ταμεία της ΚΑΕ, συμπεριλαμβανομένης της εφορίας; χονδρικά γύρω στα 21 εκατομμύρια. Αν λοιπόν, η φορολογία πάει στο 20% (συζητείται για ακόμα πιο κάτω, αλλά ας κρατήσουμε μικρό καλάθι), τότε με το ίδιο ακριβώς μπάτζετ των 21 εκ., το 9 των καθαρών αποδοχών εκτοξεύεται στο 16,8. Δηλαδή σχεδόν διπλασιάζεται και αυτό σημαίνει ότι θα μπορείς κάλλιστα να έχεις μια 15άδα παικτών 1+εκ. ευρώ (ή δολαρίων, αν πρόκειται για Αμερικανούς)!
Εννοείται ότι και για το ποδόσφαιρο θα είναι πολύ σημαντική μια τέτοια εξέλιξη, μόνο που εκεί οι αποστάσεις από την ελίτ δεν είναι μονάχα θέμα φορολογίας, ώστε να ελπίζουμε σε ραγδαία αλλαγή του στάτους των ελληνικών ομάδων. Με λίγα λόγια, μέσα από ένα νομοσχέδιο που πρόκειται να κατατεθεί μέχρι το τέλος του χρόνου, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός θα μπορούν επί της ουσίας να διπλασιάσουν την «αγοραστική» ικανότητά τους και κατ’ επέκταση την αγωνιστική ισχύ τους.
