Η απελπισία του κυρ-Γιώργη είναι μεγάλη. Εδώ και αρκετούς μήνες ζει το μαρτύριο της σταγόνας. Κάθε μέρα που περνάει και δεν οριστικοποιείται η διεξαγωγή των εκλογών στην ΕΟΚ, με την οποία θα μπει ταφόπλακα στην παραγοντική καριέρα του, μόνο κερδισμένη μέρα δεν είναι. Οι κινήσεις πανικού που έχει κάνει όλο αυτό το διάστημα είναι πολλές και όλες τους οδηγούν σε τρομερές γκάφες. Αν και δύσκολα θα ξεπεραστεί αυτή της πρόσληψης του… τζάμπα Πιτίνο.
Την εβδομάδα που πέρασε ο κυρ-Γιώργης εμφανίστηκε. Όχι για να δώσει λύση σε κάποιο από τα αμέτρητα προβλήματα του ελληνικού μπάσκετ, αλλά για να κερδίσει λίγη ώρα δημοσιότητας σε ΜΜΕ που είναι γνωστό για τη σχέση του με την αλήθεια. Και μάλιστα εμφανίστηκε live, δείγμα της εμπιστοσύνης που έχει στο συγκεκριμένο Μέσο αλλά και των εγγυήσεων που προφανώς πήρε ότι δεν θα τον πειράξει και δεν θα τον στενοχωρήσει κανείς. Δεν είναι χαζός ο κυρ-Γιώργης να πάει σε «εχθρούς», ρισκάροντας να βρεθεί μπροστά σε ερωτήσεις που θα τον έστηναν στον τοίχο.
Για ακόμα μια φορά ο Γ. Βασιλακόπουλος έπεισε ακόμα και τους πιο δύσπιστους πως είναι πλέον ένα καμένο χαρτί, ένα κακέκτυπο του άλλοτε ισχυρού άντρα του ελληνικού μπάσκετ. Με απλά λόγια, τα έχει χαμένα. Δεν θα μπορούσε να εξηγηθεί αλλιώς η ατάκα «δεν μπορώ να προβλέψω ποιος θα είναι προπονητής του χρόνου, γιατί δεν ξέρουμε αν θα του δώσει το κολέγιο τη δυνατότητα να είναι στην Εθνική ομάδα». Πώς γίνεται κάποιος που υποτίθεται ότι έχει συμβόλαιο μαζί σου να περιμένει άδεια από άλλον, μεταγενέστερο εργοδότη για να σε αναλάβει; Είχε ποτέ πραγματικό συμβόλαιο με την ΕΟΚ ο Ρικ Πιτίνο; Έστω και μηδενικό; Υπάρχει κάπου κατατεθειμένο ώστε να το δούμε κι εμείς; Προέβλεπε συμφωνία με άλλον εργοδότη δίχως την άδεια της ΕΟΚ; Αν όχι, δεν πρέπει η ΕΟΚ του Γ. Βασιλακόπουλου να τον κυνηγήσει νομικά;
Βλέπετε μάνι-μάνι πόσες ωραίες ερωτήσεις προέκυψαν; Η πιο σωστή ερώτηση βέβαια είναι γιατί δεν τα ρώτησε όλα αυτά ο αγαπητός δημοσιογράφος. Αυτός ντε, που λυπάται τον Αυγενάκη επειδή ο υφ. Αθλητισμού είπε ότι η δημοσιογραφία διέπεται από κώδικες δεοντολογίας, τους οποίους έχουν ξεφτιλίσει αρκετοί που δηλώνουν δημοσιογράφοι. Να μην τα σκέφτηκε; Να τα γνώριζε ήδη; Ποιος ξέρει. Ίσως μια μέρα να τα αποκαλύψει και στους υπόλοιπους, αν και λέγεται ότι δεν είναι καθόλου μαρτυριάρης…
Ο κυρ-Γιώργης πάλι, μαρτυράει δίχως ξύλο. Θα είναι λιγάκι άδικο να μην αναδειχθεί πρωταθλητής στην Α1, είπε. Είναι εμφανέστατο το ποιος προηγείται, είπε. Επειδή έχει περάσει καιρός, έριξα μια ματιά στη βαθμολογία. Και τι να δω; Ο Παναθηναϊκός είναι δυο βαθμούς μπροστά από την ΑΕΚ. Δυο, όχι δώδεκα. Και μάλιστα από μια ομάδα που τον νίκησε μια φορά στο πρωτάθλημα. Πώς λοιπόν προκύπτει η αδικία και το «εμφανές προβάδισμα»; Πώς μπορεί να σου δίνει προβάδισμα το 1-1 της κανονικής σεζόν όταν υπάρχουν πλέι οφ; Αν δηλαδή ήταν ο Ολυμπιακός στην Α1 και είχε προβάδισμα επί του Παναθηναϊκού, θα του έκανε απονομή ο κυρ-Γιώργης ή θα έκανε τον ψόφιο κοριό;
Μέχρι το τέλος του χρόνου, ο ηγέτης του «φάρου» θα πρέπει να έχει απαλλάξει το μπάσκετ από τη θλιβερή και άκρως επιζήμια παρουσία του. Χωρίς αναβολές, χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις. Κάθε δευτερόλεπτο που τον βρίσκει στη θέση του είναι και μια φτυαριά ακόμη στον τάφο που μέσα του θάφτηκε ζωντανό το κακόμοιρο το άθλημα πριν από πολλά χρόνια…