Μία μοναδική στιγμή τη καριέρας του που προκάλεσε συγκίνηση σε όλη την Ελλάδα και οδήγησε τον ίδιο στο να ξεσπάσει σε κλάματα θυμήθηκε ο Σπύρος Γιαννιώτης. Ο Κερκυραίος πρωταθλητής σαν σήμερα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου είχε μείνει εκτός βάθρου την τελευταία στιγμή, κατακτώντας εν τέλει την τέταρτη θέση στην κολύμβηση ανοιχτής θαλάσσης, κάτι που φαίνεται πως έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη του.
«Έφυγα 17 ετών από Κέρκυρα για ένα όνειρο και δεν ήταν άλλο από ένα Ολυμπιακό μετάλλιο.
Θυμάμαι εκείνα τα βράδια, που ήμουν τελείως μόνος, σε μια ξένη πόλη, με το φόβο του αγνώστου, με τελευταία σκέψη πριν κοιμηθώ να είμαι στο βάθρο. Μετά από χρόνια πίστεψα ότι έφτασε η στιγμή μου, είχα προπονηθεί καλά, πίστευα στον εαυτό μου και στις δυνατότητες μου.
Σαν σήμερα… η στιγμή όμως αυτή δεν ήρθε και τελικά κατέκτησα την 4η θέση στους Ολυμπιακούς στο Λονδίνο το 2012, ένιωσα τη γη να φεύγει κάτω από τα πόδια μου, τόσες θυσίες, τόσα όνειρα, τόση προσπάθεια, ένιωσα ότι απογοήτευσα τους δικούς μου, τον προπονητή μου, την γυναίκα μου, και όλους όσους είχαν πιστέψει σε εμένα.
Έκανα πολύ καιρό να ξανά πιστέψω στον εαυτό μου, να θέλω να προσπαθήσω, να πιέσω σώμα και μυαλό, μυαλό και σώμα να κυνηγήσει αυτό που από μικρό παιδί είχα βάλει στόχο ζωής, και τελικά μετά από κόπο, επιμονή και υπομονή να κάνω το παιδικό μου όνειρο πραγματικότητα!!!» αναφέρει στην ανάρτησή του ο σπουδαίος αθλητής, ο οποίος, όμως, επειδή έχει μάθει να μην τα παρατά στη ζωή του πέτυχε τον μεγάλο του στόχο λίγο αργότερα στους Ολυμπιακούς του Ρίο.
