Το όνομα του Φράνκο Σολδάνο έχει γραφτεί πολλάκις τις τελευταίες μέρες για τον Ολυμπιακό. Αρκετά είναι και τα δημοσιεύματα από την Αργεντινή που επαναφέρουν κάθε τόσο την περίπτωσή του, αν και πριν από λίγες ώρες τονίστηκε πως το θέμα του παραμένει «παγωμένο» από πλευράς Ουνιόν Σάντα Φε. Οι άνθρωποι του συλλόγου εμφανίζονται αναποφάσιστοι για το αν και κυρίως για το ποσό με το οποίο πρέπει να παραχωρηθεί, με τις πληροφορίες να λένε πως οι οριστικές αποφάσεις για το μέλλον του θα παρθούν την εβδομάδα που έρχεται.
Ανεξάρτητα από το τι θα γίνει με τον 23χρονο Αργεντίνο, θα πρέπει να θεωρείται σίγουρο ότι ο Πέδρο Μαρτίνς αναζητά έναν «Σολδάνο». Δηλαδή, έναν παίκτη με μπόι και δύναμη που θα μπορεί να παίζει με πλάτη στην αντίπαλη περιοχή, έτσι ώστε να κατεβάζει και να «σπάει» μπάλες, αλλά και να απειλεί με το κεφάλι. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ανάλογη περίπτωση ήταν και αυτή του Κούκα, με τον οποίο όμως κόπηκαν οι γέφυρες επικοινωνίας.
Η επιθυμία του Μαρτίνς είναι βγαλμένη από το… εγχειρίδιο των παραδοσιακών δυνάμεων του πορτογαλικού ποδοσφαίρου. Είτε πρόκειται για το 4-4-2 με τον συνδυασμό ψηλού – κοντού (το έχουμε δει πολλάκις την τελευταία δεκαετία στην Μπενφίκα με κολόνα τον Καρντόσο για πολλά χρόνια και στη συνέχεια τον Κώστα Μήτρογλου), είτε για ένα σχήμα σαν αυτό της Σπόρτινγκ που επί σειρά ετών χρησιμοποιεί βαριά φορ τύπου Μπας Ντοστ και Φαν Βόλφσβινκελ στην κορυφή, η συγκεκριμένη τακτική κρύβει μια ξεκάθαρη λογική: να βρεθεί τρόπος ώστε να διασπαστούν οι κλειστές άμυνες που βρίσκουν μπροστά τους οι ισχυροί.
Ο Μαρτίνς γνωρίζει καλά ότι αντίστοιχες άμυνες θα βρίσκει μπροστά του ο Ολυμπιακός στη συντριπτική πλειοψηφία των αγώνων της Σούπερ Λιγκ και γι’ αυτές ακριβώς θέλει να προετοιμάσει κατά κύριο λόγο την ομάδα του.
