20.2 C
Athens

Η γλυκιά προσμονή και η ασύγκριτη δυναμική

Ο Παναγιώτης Γκαραγκάνης γράφει για το ποδόσφαιρο της δικαιοσύνης και τη γλυκιά προσμονή για την κατάκτηση ενός ακόμα τροπαίου από τον Ολυμπιακό

Ειλικρινά, υπήρχε έστω ένας άνθρωπος που πίστευε ότι ο Ελ Αραμπί δεν θα σκόραρε κάποια στιγμή στο Κύπελλο Ελλάδας; Ειλικρινά, υπήρχε έστω ένας άνθρωπος που έκανε λόγο για δυστοκία του Ελ Αραμπί επειδή δεν είχε βρει το δρόμο προς τα δίχτυα από τις 4 Απριλίου (στη νίκη επί της ΑΕΚ με 5-1) και τα τέσσερα τελευταία παιχνίδια του Ολυμπιακού στο Πρωτάθλημα; Οι μεγάλοι παίκτες είναι για τους μεγάλους αγώνες. Και αυτός ο παικταράς από το Μαρόκο αποτελεί εγγύηση, φτάνοντας τα 26 γκολ και τις 5 ασίστ στη σεζόν, σε σύνολο 44 συμμετοχών! Mε δύο γκολ (τα πρώτα του στο θεσμό του Κυπέλλου Ελλάδας) και μία ασίστ στον κρίσιμο επαναληπτικό ημιτελικό Κυπέλλου με τον ΠΑΣ Γιάννινα, έβαλε φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του.

https://athlosnews.gr/olympiakos-pas-giannina-3-1-o-killer-ton-odigei-sto-2o-seri-ntampl/

Ο Πρωταθλητής Ελλάδας έκανε το καθήκον του. Ζει για αυτά τα παιχνίδια, που δεν υπάρχει αύριο και διακυβεύονται προκρίσεις, τρόπαια… Ο ΠΑΣ Γιάννινα είναι μία καλή ομάδα, με καλή φυσική κατάσταση, τρεξίματα και αντοχή, αλλά δεν παύει να είναι ο… ΠΑΣ. Προφανώς, ο Ολυμπιακός δεν είναι Παναθηναϊκός για να χάσει τρεις φορές από την ίδια ομάδα μέσα σε 17 ημέρες. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα «έβγαζε» τον ΠΑΣ κάτι μεταξύ Παρί Σεν-Ζερμέν και Μάντσεστερ Σίτι, αλλά ο Θρύλος δεν χαμπαριάζει. Αντί οι φιλοξενούμενοι να προσπαθήσουν να «κοιμήσουν» τον ανώτερο αντίπαλο (μήπως και…), τον «ξύπνησαν» ακόμα περισσότερο. Άλλο η φιλοδοξία, άλλο η έπαρση.

Είναι φοβερό συναίσθημα, σε μία σεζόν που τελειώνει (την πιο δύσκολη στη σύγχρονη ιστορία του ποδοσφαίρου λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού), η ελπίδα για έναν ακόμα τίτλο να διατηρείται «άσβεστη» μέχρι τις 22 Μαΐου και τον τελευταίο επίσημο αγώνα της σεζόν για το ελληνικό ποδόσφαιρο, όταν και ο Ολυμπιακός θα επιδιώξει την κατάκτηση του 29ου Κυπέλλου Ελλάδας στην ιστορία του! Το δεύτερο συνεχόμενο νταμπλ και 19ο συνολικά από το 1925 μέχρι σήμερα. Δεν είναι εύκολο αυτό που κάνει ο σύλλογος και ο Πέδρο Μαρτίνς. Να προσπαθούν να κρατήσουν συγκεντρωμένους τους ποδοσφαιριστές. Το Πρωτάθλημα κατακτήθηκε επιβλητικά και η ομάδα μένει ενωμένη παρά τη δεδομένη κούραση. Για όσους το έχουν ξεχάσει, ο Ολυμπιακός παίζει δύο σεζόν σε… μία. Παράλληλα, υπάρχει και το Ραμαζάνι και οι Μουσουλμάνοι ποδοσφαιριστές της ομάδας βγάζουν μία φυσιολογική κόπωση και δεν έχουν διάρκεια στην απόδοσή τους.

Στο αγωνιστικό κομμάτι, ο ΠΑΣ έπαιξε με θάρρος στο πρώτο εικοσάλεπτο, αλλά ήταν αδύνατο να διατηρήσει αυτό το ασφυκτικό πρέσινγκ, που άρχιζε ψηλά και από την αμυντική γραμμή του Ολυμπιακού, σε μεγάλο διάστημα του αγώνα. Οι Ερυθρόλευκοι αντέδρασαν και απέφυγαν τον αιφνιδιασμό (ένα επικίνδυνο σουτ είχαν όλο και όλο οι φιλοξενούμενοι με τον Ελευθεριάδη) και πριν από το πρώτο γκολ με το πέναλτι που κέρδισε ο Μπρούμα και εκτέλεσε εύστοχα ο Ελ Αραμπί είχαν δύο κλασικές ευκαιρίες (με Ελ Αραμπί και Μασούρα).

Το 2-0 έγινε χάρη στην ξεχωριστή κλάση αυτού του τεράστιου επιθετικού από το Μαρόκο. Τρεις επαφές με την μπάλα, δύο με το δεξί και η τρίτη με το αριστερό, πραγματικά, χάρμα ιδέσθαι. Εκπληκτική η εναλλαγή της μπάλας από το δεξί στο αριστερό πόδι και εξαιρετικό διαγώνιο σουτ. Εκπληκτικά αντανακλαστικά και τρομερό ένστικτο του σκόρερ ύστερα από ένα μακρινό σουτ, με την μπάλα να κοντράρει και να καταλήγει ξαφνικά στα πόδια του. Η φάση με την επίτευξη του δεύτερου γκολ αρχίζει από τον 34χρονο κυνηγό, ο οποίος είχε πάρει την μπάλα από τη μεσαία γραμμή. Είναι ένας σέντερ φορ, που κινείται παντού!

Ο ΠΑΣ είχε ένα καλό δίλεπτο, όταν έκανε το 2-1 με το σουτ του Καρτάλη και απείλησε άμεσα για το 2-2 με την κεφαλιά-άουτ του Παντελάκη, αλλά από εκεί και πέρα δεν απείλησε ξανά, την ώρα που ο Ολυμπιακός είχε την πρώτη μεγάλη ευκαιρία στο δεύτερο ημίχρονο με τον Ελ Αραμπί στο 47′ και θα μπορούσε να τελειώσει μία και καλή την υπόθεση πρόκριση, κάνοντας το 3-0. Το τρίτο γκολ των Πρωταθλητών Ελλάδας με τον Μπρούμα ήρθε, τελικά, την κατάλληλη στιγμή, πάνω που οι φιλοξενούμενοι είχαν πιστέψει ότι μπορούν να κάνουν μία επική ανατροπή! Σε μία ρεβάνς, όπου δεν «έβγαλε μάτια», ο Ολυμπιακός μέτρησε επτά κλασικές ευκαιρίες για γκολ (τρεις ο Μπρούμα, δύο ο Ελ Αραμπί, δύο ο Μασούρας), σκόραρε τρία γκολ και δεν του δόθηκε ένα ακόμα πέναλτι (στις καθυστερήσεις πάνω στον Ανδρούτσο)!

Ο Πορτογάλος εξτρέμ είχε ένα «ρεσιτάλ» χαμένων ευκαιριών από εκεί και πέρα, με τρία άσχημα τελειώματα μέσα σε διάστημα τριών λεπτών. Μπορεί να μας εκνεύρισε κάπως γιατί το 3-1 φάνταζε μικρό για την εικόνα της αναμέτρησης και δεν ήθελε και πολύ για να αποκτήσουν αχρείαστο άγχος τα τελευταία λεπτά της ρεβάνς, αλλά είναι ένας ποιοτικός ποδοσφαιριστής και το 3-4-3 ταιριάζει απόλυτα σε αυτά που μπορεί να δώσει στην ομάδα. Και στον επαναληπτικό ημιτελικό ήταν μέσα στις περισσότερες τελικές προσπάθειες του Ολυμπιακού και αυτό πρέπει να επισημανθεί. Μαζί με τους Μασούρα και Ελ Αραμπί ο Μπρούμα έχει βρει την απαιτούμενη «χημεία» μπροστά και, ουσιαστικά, οι Πειραιώτες παίζουν με τρεις all around επιθετικούς, που ανά πάσα στιγμή μπορούν να απειλήσουν την αντίπαλη εστία είτε δημιουργικά είτε εκτελεστικά και να πατήσουν περιοχή.

Πλέον, υπάρχει η γλυκιά προσμονή για την κατάκτηση ενός ακόμα τροπαίου. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη επιβράβευση, ηθική και αγωνιστική, για μία ομάδα να αναγνωρίζεται η δουλειά, η ποιότητα, η αξία και η κυριαρχία της. Ο τελικός είναι ένα παιχνίδι και όλα μπορούν να συμβούν, αλλά αυτός ο Ολυμπιακός βγάζει μία εκπληκτική σιγουριά και ασφάλεια. Μία ασύγκριτη δυναμική! Ο Ολυμπιακός πρεσβεύει το ποδόσφαιρο της δικαιοσύνης και αυτή η ομάδα τριετίας αξίζει κάθε επιτυχία και τίτλο. Η κατάκτηση του δεύτερου συνεχόμενου νταμπλ είναι ένα τεράστιο κίνητρο και δεν μπορεί να περιμένει…

ΕΥΘΕΩΣ με τον Γιώργο Χαλά Γιώργος Χαλάς