20.5 C
Athens

Η Κροατία στον ημιτελικό λόγω Κολίντα!

Η εθνική Κροατίας προκρίθηκε στον ημιτελικό του Μουντιάλ επειδή έχει σέξι πρόεδρο δημοκρατίας την Κολίντα κι εμείς… Παυλόπουλο, αντί για Σπυροπούλου, Βαλαβάνη κλπ

Η πρόεδρος της Κροατίας, Κολίντα Γκράμπαρ Κιτάροβτς δεν διαφέρει σε τίποτα από την Άνγκελα Μέρκελ, από τη βασίλισσα της Ισπανίας, Σοφία, από τον Κώστα Καραμανλή, από τον Αλέξη Τσίπρα, από τον κάθε πολιτικό που σέβεται τον εαυτό του και τους κανόνες επικοινωνιακής πολιτικής χαμηλών ενστίκτων του κόσμου. Είναι όλοι δεσμώτες της επιρροής που ασκεί το ποδόσφαιρο στις μάζες.

Το ποδόσφαιρο είναι μάζα, και μάζα ίσον πολιτική. Τέλος. Η Κολίντα πήγε στο γήπεδο, κάθισε δίπλα στον Μεντβέντεφ και τον πρόεδρο της ΦΙΦΑ, Ιφαντίνο, έκανε την φανατική οπαδό, πανηγύρισε και μετά, πήγε στα αποδυτήρια. Τραγούδησε, χόρεψε, ασπάστηκε όλους κι όταν αυτά, φυσικά, με το βίντεο να καταγράφει.

Δεν πρωτοτυπώ με την επισήμανση ότι η πολιτική κι οι πολιτικοί εναγκαλίζονται το ποδόσφαιρο. Πασίγνωστο. Απλά, στην περίπτωση της Κολίντα, οι Έλληνες χρήστες του έβαλαν στην εξίσωση και μία, ακόμα, παράμετρο. Ότι η Κολίντα είναι νέα, ωραία και σέξι.

Προφανώς κι αυτό παίζει το ρόλο του τη σήμερον ημέραν. Γιατί; Διότι η αισθητική είναι μία… δικτατορία. Ουδείς την αγνοεί. Μπορεί η Μέρκελ να είναι το ακριβώς αντίθετο της Κολίντα, αλλά εκείνη ποντάρει στη δύναμη του εκτοπίσματος που έχει στην πολιτική.

Το ωραίον είναι προφανώς κι ένα από τα κριτήρια που στέλνουν κόσμο στα βουλευτικά έδρανα. Έτσι είναι εκπαιδευμένος ο Έλληνας. Και φυσικά δεν είναι τυχαίο που δίπλα σε κάθε ποστάρισμά τους για την Κολίντα, υπάρχει κι η φωτογραφία του… Προκόπη Παυλόπουλου!

Όλοι αυτοί που στα social media μας προτρέπουν να συγκρίνουμε την Κολίντα με τον Παυλόπουλο, προφανώς κι έχουν κριτήριο την αισθητική, ως μέσο άσκησης πολιτικής. Και το παράδειγμα, προφανές. Η Κροατία με Κολίντα στα ημιτελικά κι η Ελλάδα εκτός Μουντιάλ, αποκλεισμένη από την Κροατία;

Που μας οδηγεί αυτή η σκέψη των χρηστών των social media; Ότι τα κόμματα πρέπει επειγόντως να αγοράσουν αισθητική. Πέραν της Καϊλή, της Ράπτη, της Κεφαλογιάννη και μπορεί να ξεχνάω κάποια, να επικεντρώσουν στο Σάκη Ρουβά, στην Ελένη Φουρέιρα, στην Ευρυδίκη Βαλαβάνη, στην Τούνη, την Σπυροπούλου κλπ. Μπας και φτάσουμε καμία φορά στους «4» του Μουντιάλ, όπως η Κροατία με την Κολίντα…

ΕΥΘΕΩΣ με τον Γιώργο Χαλά Γιώργος Χαλάς