Η ανακοίνωση της πρόσληψης του κ. Αναστασιάδη στη θέση του προπονητή της εθνικής ομάδας δεν προκάλεσε την παραμικρή έκπληξη. Ήταν (και λόγω του κ. Γραμμένου) το λογικό φαβορί και επιβεβαίωσε τις προβλέψεις με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο. Ούτε ένας δεν βρέθηκε να διαφωνήσει.
Οι εκτιμήσεις που ακολούθησαν την ανακοίνωση αναμενόμενες και αυτές. Χιλιάδες δεικτικά σχόλια. Όλα γύρω από την ειδική του σχέση με την ορθόδοξη θρησκεία, τις γνωστές επικλήσεις στη δύναμη της Παναγιάς, τις παλαιότερες ανέκδοτες ιστορίες με τις επισκέψεις των ποδοσφαιριστών σε μοναστήρια και εκκλησίες… Ουσία (ποδοσφαιρική) ελάχιστη, πλην κάποιων περιπτώσεων στις οποίες επισημάνθηκε η απόσταση που τον χωρίζει από το σύγχρονο ποδόσφαιρο και διατυπώθηκαν απορίες σχετικά με την ικανότητα του να εγκαταλείψει τα αμπέλια και τα κρασιά και να την καλύψει τάχιστα. Μην ξεχνάτε πως σε λίγες μέρες πρέπει να κάνει κλήσεις για τις υποχρεώσεις της εθνικής ομάδας στο αγωνιστικό παράθυρο του Νοεμβρίου.
Πολύ σύντομα (σε λίγες μέρες) ο Άγγελος και όσοι επένδυσαν σε αυτόν θα χρειαστεί να αποδείξουν στο γήπεδο την αξία της επένδυσης τους. Εκεί όπου «οι Παναγιές» αυτής της γης δεν είναι καθόλου βέβαιο πως θα έχουν διάθεση να ασχοληθούν με την εθνική και τις επίγειες προτεραιότητες της. Άλλωστε μια είναι η Παναγιά, τι να πρωτοπρολάβει;
Κυρίως, θα κληθούν να αποδείξουν, πως η μυθολογία που κουβαλάει, του ικανού προπονητή στην αγωνιστική διαχείριση της ομάδας και ελαφρώς αδύναμου στην προετοιμασία της, είναι σε ισχύ και μπορεί η εθνική ομάδα να ακουμπήσει πάνω της και – το σημαντικότερο- να σχεδιάσει ένα καλύτερο αγωνιστικό μέλλον.
Συμβαίνει κάτι ανάλογο; Πιθανό. Εξάλλου, η προπονητική είναι σαν το ποδήλατο. Δύσκολα την ξεχνάει κάποιος ακόμη και πρόσκαιρος αναχωρητής καθώς οι βασικές αρχές του αθλήματος παραμένουν αναλλοίωτες στο χρόνο. Σε συνθήκες, μάλιστα, εθνικής ομάδας το κυρίαρχο στοιχείο, που συνέχει την ομάδα και το προπονητικό τιμ, είναι η παραγωγική διαχείριση των προσωπικοτήτων και όχι η αυθεντική προετοιμασία τους. Είναι το σαφές, σε επαφή με τις ειδικές αγωνιστικές ικανότητες του καθενός, σχέδιο και όχι «κάντε δέκα γύρους» και «χεράκια πάνω-χεράκια κάτω»…
Υποτίθεται ότι ο Άγγελος «είναι μανούλα» στα θέματα αυτά. Τηρουμένων, δε, των αναλογιών πρέπει κανείς να του πιστώσει τολμηρότατες και αποδοτικές αγωνιστικές εμπνεύσεις στο απώτερο παρελθόν με κορυφαία την παρουσία του Παναθηναϊκού στο Ολντ Τράφορντ απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Φέργκιουσον, με τον γίγαντα Σιμπνιέφσκι να τρελαίνει την παρέα του Γκιγκς και τον σερ Άλεξ να ψάχνει σαράντα πέντε λεπτά να βρει τι στο διάολο γίνεται στον αγωνιστικό χώρο… Αξέχαστο προπονητικό σεμινάριο από ένα Άγγελο στην καλύτερη, ίσως, βραδιά του στον πάγκο. Είναι ο ίδιος Άγγελος που, αν θυμάμαι καλά, πήρε αντρίκια συγχαρητήρια από τον Μαρινάκη για το διπλό του ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη την τελευταία του χρονιά ως προπονητής του Π.Α.Ο.Κ.
Πως θα μεταφραστούν όλα αυτά και κυρίως πως θα συνδεθούν οι προσδοκίες του κ. Γραμμένου με τις ικανότητες του κ. Αναστασιάδη, τις ανάγκες της εθνικής ομάδας και τον εξαιρετικά σύνθετο (και κοσμοπολίτικο σε μεγάλο βαθμό) χαρακτήρα της; Άγνωστο, δηλαδή πολλαπλώς ενδιαφέρον εντός της άγνοιας του.
Α! να μην ξεχάσουμε και τη βορειοελλαδίτικη ψυχή κι ένα γεωγραφικό – ιστορικό πάθος που η υπόλοιπη Ελλάδα δείχνει ότι έχει απωλέσει. Στο πάθος αυτό αποφάσισε, μεταξύ άλλων, να επενδύσει ο Γραμμένος μπας και σώσει την παρτίδα στην επόμενη διοργάνωση, την κανονική.
Υ.Γ. Αν μάλιστα συνδέσει το πάθος αυτό και την ειδική ψυχολογία του Άγγελου με την δραστική μείωση του αριθμού των γυναικών (υπαλλήλων και μη) που συνόδευσαν στη Φινλανδία την εθνική ομάδα ( δεκατέσσερις, σύμφωνα με τους υπολογισμούς) για να μην χρειαστεί η επίκληση της Παναγίας «για άλλους λόγους», ίσως καταφέρει γρηγορότερα να ανάψουμε όλοι κερί στη χάρη της…