14.4 C
Athens

Ιστορίες ποδοσφαιρικής προδοσίας: Από τον Φίγκο στον Μπεργκχάους και από τον Μπάτζιο στον Αποστολάκη

Οι οπαδοί της Φέγενορντ έχουν ήδη κάψει κάμποσες φανέλες του πρώην αρχηγού Στέφεν Μπεργκχάους και το FWS θυμάται μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές ιστορίες ποδοσφαιρικής προδοσίας

Ο Άγιαξ έκανε το κόλπο γκρόσο, ολοκληρώνοντας την πιο πολύκροτη μεταγραφή του αιώνα στην Ολλανδία, αφού απέκτησε τον πολυτιμότερο παίκτη και αρχηγό της «μισητής» Φέγενορντ, Στέφεν Μπεργκχάους. Δεν είναι η πρώτη φορά βέβαια, που συμβαίνει αυτό στον χώρο του ποδοσφαίρου, με πολλές ομάδες και παίκτες να τολμούν τέτοιου είδους μεταγραφές που προκαλούν «σεισμό», αγνοώντας τις αντιδράσεις των οπαδών. Μία τέτοια περίπτωση συναντήσαμε και στην Ελλάδα το 1990.

Για κάποιους ο «Αίαντας» έπαιξε βρώμικα, για κάποιους άλλους έξυπνα. Εξαρτάται σε ποιο «στρατόπεδο» ανήκει κανείς. Και δεν χρησιμοποιούμε τυχαία τη λέξη «στρατόπεδο».

Φτάνει απλά να αναλογιστεί κανείς το αιώνιο μίσος των δύο ομάδων, το οποίο έχει επιτρέψει μόνο σε τρεις παίκτες στην ιστορία να κάνουν απευθείας το δρομολόγιο από το Ρότερνταμ προς την Άμστερνταμ Αρένα.

Ο στόχος για τον Άγιαξ είναι ένας: να διατηρήσει τα σκήπτρα του πρωταθλητή και τη νέα σεζόν και το πρόσωπο-κλειδί για να το πετύχει αυτό είναι ο Μπεργκχάους, ο οποίος πέρυσι σημείωσε 19 γκολ και 15 ασίστ σε 33 παιχνίδια, ενώ αναδείχθηκε και MVP στη Φέγενορντ. Με άλλα λόγια, είναι ο άνθρωπος που έψαχνε ο Άγιαξ, εκείνος που θα τον βοηθήσει να παραμείνει στην κορυφή της Ολλανδίας.

Εκμεταλλευόμενοι έναν όρο του συμβολαίου του που του επέτρεπε να αποχωρήσει με ρήτρα 4 εκατ. ευρώ, οι διοικούντες του «Αίαντα» προσφέροντας μάλιστα και περισσότερα χρήματα (5,5 εκατ. ευρώ), τον «άρπαξαν» από τη Φέγενορντ. Ο λόγος που η οικονομική προσφορά ήταν μεγαλύτερη, ήταν προκειμένου να προλάβουν τη Φέγενορντ από το να κινηθεί νομικά, καθυστερώντας ή μπλοκάροντας τη μεταγραφή.

Μπορεί βέβαια, θεωρητικά η μεταγραφή να έχει ολοκληρωθεί και το μόνο που απομένει να είναι η επίσημη ανακοίνωση της ομάδας, ωστόσο η κατάσταση στο Ρότερνταμ μυρίζει… μπαρούτι. Οπαδοί του συλλόγου δεν πήραν ιδιαίτερα ψύχραιμα τη μετακίνηση του αρχηγού τους στον άσπονδο εχθρό και να «παρατράγουδα» άρχισαν νωρίς.


Για την ακρίβεια, στα social media κυκλοφόρησε ένα βίντεο που δείχνει φιλάθλους της ολλανδικής ομάδας να καίνε τις φανέλες του Μπεργκχάους, ο οποίος πλέον έγινε εχθρός για τη Φέγενορντ.

Κι αυτό γιατί Άμστερνταμ και Ρότερνταμ, οι δύο μεγαλουπόλεις της χώρας που απέχουν 70 χιλιόμετρα μεταξύ τους, διατηρούν άσβεστη μία αντιπαλότητα εδώ και οκτώ αιώνες, κάτι που σύντομα θα το νιώσει ο Μπεργκχάους, με τη διαφορά ότι αυτή την φορά ο ίδιος θα βρίσκεται στο επίκεντρο αυτής της έχθρας.


Αυτή 19η Δεκεμβρίου θα είναι μία ημέρα ιδιαίτερη για τον 29χρονο. Ο Μπεργκχάους θα κλείσει τα 30 του χρόνια, με τα γενέθλιά του ωστόσο, να συμπίπτουν με την ημέρα που η Φέγενορντ θα υποδεχθεί τον Άγιαξ στο πρώτο μεταξύ τους ντέρμπι.

Μπορεί βέβαια, ο Ολλανδός στις δηλώσεις του να ξεκαθάρισε τους λόγους αποχώρησής του από την ομάδα, όμως αυτές δύσκολα θα συγκινήσουν τους οπαδούς της πρώην ομάδας του, οι οποίοι θα είναι έτοιμοι και πρόθυμοι να τον «γιουχάρουν» με το που πατήσει το πόδι του στο χορτάρι.

Χρόουτ

Δεν είναι η πρώτη φορά ωστόσο, που ένας παίκτης της Φέγενορντ παίρνει το «τρένο» απευθείας για το Άμστερνταμ, αλλά πρόκειται για την τέταρτη. Θα πρέπει να ταξιδέψουμε πίσω στο μακρινό 1965 και τον Χενκ Χρόουτ για να συναντήσουμε την πρώτη περίπτωση μίας τόσο «ηχηρής» μεταγραφή από τη Φέγενορντ στη μισητή αντίπαλο, που τάραξε τα τότε ποδοσφαιρικά «νερά» της Ολλανδίας. Ακολούθησε το 1977 ο Τζον Ίβερς και το 1995 ο Άρνολντ Σόλτεν.


Στην πραγματικότητα όμως, ο Μπεργκχάους έγινε ο 6ος παίκτης και 16ος συνολικά που μεταγράφηκε από τη μία ομάδα στην άλλη, σε μία λίστα που συναντά κανείς και το όνομα του Άγγελου Χαριστέα, ο οποίος αποχώρησε από τον «Αίαντα» το 2006 αντί 2,5 εκατ. ευρώ.

Το 1980 ο τότε θρύλος της Φέγενονρτ, Βιμ Γιάνσεν, που σημείωσε 37 γκολ και 65 ασίστ σε 354 συμμετοχές εντάχθηκε στον Άγιαξ. Επρόκειτο για τη «σημαία» της Φέγενορντ κι όπως ήταν αναμενόμενο η μεταγραφή του αυτή σήκωσε «κύμα» αντιδράσεων. Δυστυχώς για εκείνον, έκανε ντεμπούτο με τη νέα του ομάδα στην έδρα της πρώην. Η υποδοχή μάλιστα, που του επιφύλασσαν όσοι άλλοτε τον δόξαζαν ήταν… απερίγραπτη.

Κάποια στιγμή, κατά τη διάρκεια του αγώνα ένας οπαδός της Φέγενορντ του έριξε ένα παγάκι, με αποτέλεσμα να αποχωρήσει εσπευσμένα για το νοσοκομείο.

Ο «τελειωμένος» Κρόιφ του Άγιαξ και εχθρός της Φέγενορντ… νταμπλούχος με τη δεύτερη

Το ημερολόγιο έδειχνε 1983, όταν ο μάνατζερ του Γιόχαν Κρόιφ, Κορ Κόστερ τηλεφώνησε στον πρόεδρο της Φέγενορντ, Χέραρντ Κέρκρουν, ρωτώντας τον εάν ήθελε να υπογράψει τον Κρόιφ, ο οποίος εκείνη την περίοδο οδηγούσε τον Άγιαξ στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και του κυπέλλου, παρότι έμπαινε στα 36 του.

Ο επικεφαλής του «Αίαντα» θεωρούσε ότι ο Κρόιφ ήταν μεγάλος σε ηλικία, αρκετά αλαζονικός, αξίωνε πολλά χρήματα και γι’ αυτό δεν σκόπευε να του καταθέσει πρόταση για ανανέωση του συμβολαίου του.

Κάπως έτσι, το τέλος εκείνης της σεζόν βρήκε τον Άγιαξ νταμπλούχο και δύο ημέρες αργότερα, στις 15 Μαΐου τους φωτογράφους να απαθανάτιζαν τον Κρόιφ με τη φανέλα της Φέγενορντ, σε μία μεταγραφή που σόκαρε ολόκληρο τον πλανήτη, πόσο μάλλον τους φιλάθλους των δύο ομάδων.

Κατά κάποιον τρόπο ο Κρόιφ κατάφερε για πρώτη φορά να ενώσει τους φιλάθλους των δύο ομάδων, οι οποίοι έγιναν «ένα» απέναντι στον κοινό εχθρό, που δεν ήταν άλλος από τον ίδιο. Από τη μία, οι οπαδοί του «Αίαντα» εξαγριώθηκαν από την «προδοσία» του Κρόιφ, ενώ στον αντίποδα οι φίλοι της Φέγενορντ δεν ήθελαν στις τάξεις τους έναν θρύλο του μεγάλου αντιπάλου.

Μάλιστα, αρκετοί εξ αυτών δεν έμειναν μόνο στις διαμαρτυρίες, αλλά σήκωσαν πανό υβριστικού περιεχομένου, στέλνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα στον Ολλανδό: ότι δεν πρόκειται να γίνει ποτέ αποδεκτός στο «Ντε Κάιπ», γράφοντας: «Φέγενορντ για πάντα, Κρόιφ ποτέ».

Αξίζει να σημειωθεί πως το συμβόλαιο του Κρόιφ προέβλεπε 5 γκίλντερ (περίπου 2,5 ευρώ) για κάθε φίλαθλο που θα πήγαινε στο γήπεδο πάνω όμως, από το όριο των 22.000 θεατών. Κι αυτό γιατί, η Φέγενορντ διένυε μία περίοδο που η προσέλευση του κόσμου της συρρικνωνόταν ολοένα και περισσότερο κάθε χρόνο, με τον Κρόιφ τελικά να αποτελεί επιτυχημένο «δόλωμα», αφού τη σεζόν 1983/84 ο μέσος όρος προσέλευσης αυξήθηκε κατά 7.000 θεατές.

Πολλοί ήταν εκείνοι ωστόσο που σφύριζαν και αποδοκίμαζαν τον 36χρονο κάθε φορά που ακουγόταν το όνομά του στο «Ντε Κάιπ», ενώ άλλοι έφτασαν να κάνουν μέχρι και μποϊκοτάζ στο γήπεδο. Όλα αυτά βέβαια, ο Κρόιφ τους έκανε στο τέλος της χρονιάς να τα πάρουν πίσω.

Ο Ολλανδός, που κλήθηκε να φορέσει τη φανέλα της μισητής Φέγενορντ, έβγαλε εις πέρας την «αποστολή» του κα σταμάτησε τον Άγιαξ. Το τέλος της σεζόν βρήκε νταμπλούχο Ολλανδίας τη Φέγενορντ έπειτα από 15 χρόνια, με τον Κρόιφ να γράφει εκεί τον επίλογο της ποδοσφαιρικής του ιστορίας. Βέβαια, είναι χαρακτηριστικό ότι η ομάδα του Ρότερνταμ δέχτηκε και επί Κρόιφ την πιο μεγάλη στην ιστορία της ήττα από τον Άγιαξ με τελικό σκορ 8-2, στη μια και μοναδική φορά που ο θρυλικός Γιόχαν που βρέθηκε στο Άμστερνταμ ως αντίπαλος…

Φτάνοντας αισίως στα 37 του, και σε μία ηλικία που κατά τον πρόεδρο του Άγιαξ δεν μπορούσε να είναι παραγωγικός, ψηφίστηκε κορυφαίος παίκτης της σεζόν από τους δημοσιογράφους και με αυτόν τον τρόπο, αφού πρώτα απέρριψε την πρόταση της Φέγενορντ για μονοετή ανανέωση, κρέμασε τα παπούτσια του, ολοκληρώνοντας την καριέρα του.

Ο Κρόιφ πέτυχε αυτό που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί όταν υπέγραφε στη Φέγενορντ. Να κάνεις τους φιλάθλους της ομάδας να τον αγαπήσουν.

Μακριά από τα όρια της Ολλανδίας… δίνουν και παίρνουν οι «εχθρικές» μεταγραφές

Αν προσπαθήσουμε τώρα να ξεφύγουμε από τα όρια του ολλανδικού πρωταθλήματος, θα δούμε πως πρόκειται για ένα «φαινόμενο» που μόνο σπάνιο δεν είναι. Οι περιπτώσεις που σημαντικοί παίκτες και εμβληματικές προσωπικότητες ομάδων έχουν μεταπηδήσει στους αιώνιους αντιπάλους είναι αρκετές, με πολλούς ποδοσφαιριστές να τολμούν να περάσουν το… χάσμα.

Γκονσάλο Ιγκουαΐν: Νάπολι – Γιουβέντους

Έχοντας αγωνιστεί για τρία χρόνια στη Νάπολι, κατακτώντας ένα κύπελλο και ένα Σούπερ Καπ ο 28χρονος τότε Αργεντινός δεν δίστασε να πάρει μεταγραφή στη Γιουβέντους. Οι «παρτενοπέι», οι οποίοι τον απέκτησαν το 2013 από τη Ρεάλ, αντί 39 εκατ. ευρώ, τον πούλησαν στη Βέκια Σινιόρα για 90 εκατ. ευρώ, πραγματοποιώντας «χρυσό» deal.

Ο Γκονσάλο Ιγκουαΐν άκουσε τα εξ αμάξης από τους οπαδούς της Νάπολι, που τον είδαν για πρώτη φορά στο Σαν Πάολο με τη φανέλα της Γιουβέντους το 2017. Σύμφωνα με τη «New York Times», κάποιοι πέταξαν τη φανέλα του στους υπονόμους, η φωτογραφία του εξαφανίστηκε από τις διαφημιστικές πινακίδες, ενώ συμμετείχαν και τα τοπικά εστιατόρια σε όλο αυτό, δηλώνοντας ότι θα προσφέρουν επιπλέον εκπτώσεις εάν τραυματιστεί στη Γιουβέντους.

 

Ένας τοπικός ράπερ επίσης, γνωστός κι ως «EnzoDong» έγραψε ακόμη και τραγούδι για την «προδοσία» του Ιγκουαΐν, με τους στίχους να είναι αρκετά σκληροί: «Θα διασκεδάσω μόνο όταν πεθάνει ο Ιγκουαΐν, μόλις πεθάνει ο Ιγκουαΐν, μόλις πεθάνει ο Ιγκουαΐν». 

«Προδότης», «μισθοφόρος» και «Ιούδας» είναι μερικές από τις πιο ευγενικές λέξεις που χρησιμοποιούν οι οπαδοί των «παρτενοπέι», όταν απευθύνονται στον Αργεντινό. Βέβαια, δεν συμπεριφέρθηκαν με τον ίδιο ευγενικό τρόπο στις φανέλες του 33χρονου, οι οποίες βρέθηκαν σε απορριμματοφόρο, σε λεκάνη τουαλέτας, σε κάδο απορριμμάτων και ό,τι άλλο προσβλητικό μπορεί να φανταστεί κανείς.

Όμως, ο Ιγκουαΐν είναι από εκείνους που όχι μόνο αντέχουν στην πίεση, αλλά πεισμώνουν περισσότερο με το γιουχάρισμα. Αποτέλεσμα; Παρά τις έντονες αποδοκιμασίες στο μας με τη Νάπολι ο «Πιπίτα» βρήκε δίχτυα και χάρισε τη νίκη στους «μπιανκονέρι».


Μάλιστα, την πρώτη του σεζόν με τη φανέλα της Γηραίας Κυρίας πέτυχε το νταμπλ, κάτι που συνέβη και την επόμενη σεζόν (2017/18).

Ρομπέρτο Μπάτζιο: Φιορεντίνα – Γιουβέντους

Η απόκτηση του ανθρώπου που έμεινε στην ιστορία ως ο «θεϊκός κοτσιδάκιας» (Ρομπέρτο Μπάτζιο) από τη Γιουβέντους το 1990 αποτέλεσε «κόκκινο πανί» ανάμεσα στους οπαδούς των δυο συλλόγων. Ο Ιταλός φορ ήταν το αστέρι των «βιόλα». Εκείνη τη χρονιά οι οπαδοί της Φιορεντίνα δέχθηκαν διπλό «χτύπημα», αφού σαν να μην έφτανε η ήττα στο Κύπελλο της UEFA από τη Γιουβέντους, η «Γηραιά Κυρία» τους στέρησε και τον πολυτιμότερό τους παίκτη, με μία μεταγραφή ρεκόρ ύψους 12,9 εκατ. ευρώ.

Μετά την ανακοίνωση της συμφωνίας και για τις επόμενες δύο ημέρες χιλιάδες οπαδοί της Φιορεντίνα πλημμύρισαν τους δρόμους της Ιταλίας, με αποτέλεσμα περίπου 50 άτομα να τραυματίζονται μετά τη ρήξη τούβλων, σκληρών αντικειμένων και μολότοφ.

Μάλιστα, ο πρόεδρος της Φιορεντίνα, Φλάβιο Ποντέλο, αναγκάστηκε να μείνει κλειδωμένος στο «Αρτέμιο Φράνκι» κατά τη διάρκεια των ταραχών και λίγο αργότερα πούλησε τον σύλλογο υπό τον φόβο της προσωπικής του ακεραιότητας.

Στίβεν Ντεφούρ: Σταντάρ Λιέγης – Άντερλεχτ.

Το 2015 η Άντερλεχτ έκανε το «μπαμ» και τη μεγάλη έκπληξη με τον Στίβεν Ντεφούρ. Μετά από μία τριετία στην Πόρτο (2011/14), ο 33χρονος πλέον Βέλγος, αποφάσισε να πάρει μεταγραφή και να μετακομίσει στις Βρυξέλλες, κατακτώντας με την Άντερλεχτ στην πρώτη του χρονιά με την ομάδα το Σούπερ Καπ.

Ωστόσο, στην πρώτη αναμέτρηση της Σταντάρ με την Άντερλεχτ, σε ένα από τα μεγαλύτερα ντέρμπι του βελγικού πρωταθλήματος, στην έδρα της πρώην ομάδας του, οι φίλαθλοι φρόντισαν να του δείξουν πόσο ανεπιθύμητος είναι.

Οι φίλοι της Σταντάρ δεν του συγχώρησαν τη μετακίνησή του στην Άντερλεχτ και ετοίμασαν ένα πανό στο οποίο ο γνωστός κινηματογραφικός δολοφόνος Τζέισον κρατάει το κομμένο κεφάλι του διεθνή Βέλγου μέσου. Δίπλα σε αυτήν την εικόνα υπάρχει και το μήνυμα «Κόκκινος ή νεκρός».

Όπως ήταν φυσικό, ο Ντεφούρ επηρεάστηκε από το κλίμα και στο 53ο λεπτό της αναμέτρησης η ένταση κορυφώθηκε και κλότσησε με δύναμη την μπάλα στην εξέδρα χωρίς προφανή λόγο, με αποτέλεσμα να αποβληθεί, κι ενώ το αποτέλεσμα ήταν ακόμα στο 0-0 (2-0 υπέρ της Σταντάρ).

Λουίς Φίγκο: Μπαρτσελόνα – Ρεάλ

Πέρασαν 21 χρόνια -σε έξι ημέρες για να είμαστε ακριβείς- από εκείνη τη «μαύρη» ημέρα που κανένας «μπλαουγκράνα», που σέβεται τον εαυτό του, δεν πρόκειται να ξεχάσει. Στις 24 Ιουλίου του 2000 πραγματοποιήθηκε η πιο πολυσυζητημένη μεταγραφή στην ιστορία του ποδοσφαίρου, με τον Λουίς Φίγκο να αφήνει την Μπαρτσελόνα για τη Ρεάλ.

Ο ηγέτης των Καταλανών ήταν γεγονός, ήταν πλέον Μαδριλένος. Η Ρεάλ πραγματοποίησε την πιο ακριβή μεταγραφή όλων των εποχών, ύψους 70 εκατ. δολάρια. Ο εκ των αρχηγών της Μπαρτσελόνα όμως, είχε υποπέσει στο… προπατορικό αμάρτημα και οι «μπλαουγκράνα» προσπαθούσαν να εξαφανίσουν την ιστορία του Πορτογάλου στη Βαρκελώνη.

Ο Πέρεθ έκανε κίνηση «ματ» και η ιστορία τον δικαίωσε. Οι «μερένγκες» που αγνοούσαν το πρωτάθλημα από το 1997, με τον Φίγκο στις τάξεις της το πήρε από την πρώτη σεζόν. Στα 5 χρόνια που κάθισε στο «Μπερναμπέου», ο Πορτογάλος σήκωσε ένα Champions League δύο πρωταθλήματα, δύο Σούπερ Κόπα, ένα Σούπερ Καπ Ευρώπης και ένα Διηπειρωτικό.

Η ζωή του Φίγκο όμως, κάθε φορά που πατούσε το πόδι του στο «Καμπ Νόου» έμοιαζε με εφιάλτη. Όταν ερχόταν η στιγμή να πάει στη γωνία για να εκτελέσει κόρνερ, δεχόταν ορισμένα από πορτοκάλια και αναπτήρες μέχρι μπουκάλια και κινητά τηλέφωνα.

Στις 23 Οκτωβρίου 2000 μάλιστα, η Μπαρτσελόνα υποδέχτηκε τη Ρεάλ στο «Καμπ Νου», με περίπου 98.000 οπαδούς να φωνάζουν τόσο δυνατά τη στιγμή που ο Φίγκο βγήκε στον αγωνιστικό χώρο, που τον έκαναν να πιάσει τα αυτιά του. Σύμφωνα με πληροφορίες, επιστήμονες που μέτρησαν τον ήχο από τις αποδοκιμασίες των οπαδών, ισχυρίστηκαν πως ήταν πιο εκκωφαντικός από αυτόν ενός Boeing 747 κατά την απογείωση.

Δεν τελειώνει εδώ όμως ο εφιάλτης του Πορτογάλου. Στη δεύτερη «επίσκεψη» στην Καταλονία, τον Νοέμβριο του 2002, οι «μπλαουγκράνα» όχι απλά δεν έχουν ηρεμήσει, αλλά είναι ακόμη πιο έξαλλοι. Τόσο έξαλλοι, ώστε αυτή η μέρα να μην φύγει ποτέ από το μυαλό του Φίγκο.

Στο δεύτερο ημίχρονο η Ρεάλ κερδίζει κόρνερ, ο Φίγκο πάει να το εκτελέσει και στον αγωνιστικό χώρο πέφτουν μπουκάλια ουίσκι. Αυτό δεν είναι κάτι, το είχε συνηθίσει άλλωστε. Το κόρνερ εκτελείται, η Ρεάλ κερδίζει ακόμη ένα κι όταν ο Πορτογάλος πάει να το εκτελέσει, άπαντες σοκάρονται.

Γιατί; Επειδή από την εξέδρα των φανατικών της Μπαρτσελόνα εκτοξεύεται ένα γουρουνοκεφαλή. Όπως ήταν λογικό υπήρξε αναστάτωση, το ματς θα διακοπεί προσωρινά, αλλά τελικά ξεκίνησε και τελείωσε κανονικά.

Έραν Ζάχαβι: Χάποελ Τελ Αβίβ – Μακάμπι Τελ Αβίβ

Στην περίπτωση του Έραν Ζάχαβι η κατάσταση ξέφυγε εντελώς από τον έλεγχο. Ο 33χρονος Ισραηλινός ξεκίνησε το ποδοσφαιρικό του ταξίδι το 2006 από τα τμήματα υποδομή της Χάποελ Τελ Αβίβ, όπου και έμεινε μέχρι το 2011, όταν και αποκτήθηκε από την Παλέρμο.

Ο 25χρονος τότε μέσος έμεινε στη Σικελία για ενάμιση χρόνο και επέστρεψε στο Ισραήλ για λογαριασμό της μεγαλύτερης αντιπάλου της Χάποελ, τη Μακάμπι Τελ Αβίβ.

Κατά τη διάρκεια όμως, του ντέρμπι του Τελ Αβίβ τον Νοέμβριο του 2014, ο Ζάχαβι αφού σκόραρε δέχτηκε επίθεση από έναν οπαδό της Χάποελ, o οποίος δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια, αλλά ανταπέδωσε τα πυρά.

Αποτέλεσμα να ξεκινήσει ένας άγριος καυγάς μεταξύ των παικτών ξέσπασε, ενώ όλο και περισσότεροι οπαδοί πλημμύριζαν το γήπεδο. Ως εκ τούτου, ο αγώνας σταμάτησε.

Ο Αποστολάκης και το «μήλον τής έριδος» μεταξύ των αιωνίων

Δεν θα μπορούσε από αυτή τη λίστα να απουσιάζει το όνομα του Στράτου Αποστολάκη, ο οποίος είχε αποτελέσει «μήλον της έριδος» μεταξύ των δύο «αιωνίων», αλλά τελικά επέλεξε… λιμάνι, τουλάχιστον στην αρχή.

«Είμαι Ολυμπιακάκιας από τότε που πήγε στον Πειραιά ο Μίχος», ήταν τα λόγια του Αποστολάκη πριν υπογράψει το 1985 στον Ολυμπιακό, αλλά προαναγγέλλοντας στην ουσία τη μεταγραφή του στους Πειραιώτες.

Στις 19 Οκτωβρίου του 1990 όμως, επέστρεψε στο Καραϊσκάκη ως αντίπαλος του Ολυμπιακού, φορώντας την πράσινη φανέλα.

Ασφαλώς και αυτός δεν ήταν ο μοναδικός λόγος που οι «κόκκινοι» και «πράσινοι» βρίσκονταν στα «χαρακώματα», όμως η περίπτωσή του ήταν εκείνη που σίγουρα έβαλε «μπουρλότο» στις σχέσεις των δύο ομάδων εκείνη την εποχή.

Η μετακίνησή του από το «ερυθρόλευκο» στρατόπεδο σε αυτό του «τριφυλλιού» ήταν αδύνατο να περάσει στα ψιλά και δικαιολογημένα μονοπωλούσε τα πρωτοσέλιδα στις εφημερίδες της εποχής.

Στην πραγματικότητα ο Γιώργος Βαρδινογιάννης μπήκε σφήνα, προσφέροντας στον Αποστολάκη καλύτερο συμβόλαιο από τον Ολυμπιακό, το οποίο αρχικά δεν μπόρεσε να αποδεχτεί, αφού είχε ήδη ανανεώσει με τους Ερυθρόλευκους.

Τελικά, ο πρόεδρος τον Πράσινων καταφέρνει να τον πείσει, ισχυριζόμενος την ύπαρξη ενός «νομικού παραθύρου», που του το επέτρεπε. Κάπως έτσι, ο Αποστολάκης υπογράφει τελικά στον Παναθηναϊκό, με την κίνησή του αυτή όμως, να τιμωρείται από τον Αθλητικό Δικαστή.

Ωστόσο, ο ισχυρός άνδρας των Πράσινων αντέδρασε (ας μην ξεφύγουμε με τα πώς και γιατί μιας εποχής που έμεινε στην ιστορία ως «βαρδινογιαννισμός») και τελικά η μεταγραφή επικυρώθηκε, με τον παίκτη να ντύνεται στα πράσινα. Όπως ήταν αναμενόμενο, η απόφασή του εξόργισε τον κόσμο του Ολυμπιακού. Σαν να μην έφτανε μόνο η μεταγραφή του στον αιώνιο αντίπαλο, ο Αποστολάκης έριξε λάδι στη φωτιά, προκαλώντας με τις δηλώσεις του.

«Ήρθα στον Παναθηναϊκό για να φάω την Ευρώπη με την κουτάλα και όχι με το κουταλάκι», ήταν χαρακτηριστικά τα λόγια του, που έκαναν τους φίλους των πρωταθλητών Ελλάδας να βγάζουν καπνούς από τα αυτιά. Στον απόηχο αυτής της έκρυθμης κατάστασης, το Σούπερ Καπ εκείνης της χρονιάς μεταξύ των δύο ομάδων ακυρώθηκε υπό τον φόβο επεισοδίων.

Στην πραγματικότητα, στο Λιμάνι δεν ήταν πικραμένοι μόνο με την απόφαση του Αποστολάκη να πάει στον αιώνιο αντίπαλο, αλλά ήταν και έξαλλοι με τον τρόπο που έγινε αυτό, αλλά και με τις δηλώσεις που έκανε μόλις φόρεσε το «τριφύλλι» στο στήθος και γι’ αυτό η «ρετσινιά» του προδότη δεν έφυγε ποτέ από πάνω του.

ΕΥΘΕΩΣ με τον Γιώργο Χαλά Γιώργος Χαλάς