Η εγκυρότητα των εγγράφων που παρουσίασε το ONE Channel σχετικώς με την διασύνδεση των ΠΑΕ ΠΑΟΚ και Ξάνθη δεν αμφισβητήθηκε ούτε από τους εμπλεκόμενους. Οι αντιδράσεις τους εκτός από τρομακτικά αμήχανες ήταν «επί της ουσίας», αν δηλαδή η δεδομένη εμπλοκή συνιστά παράβαση των διατάξεων περί πολυϊδιοκτησίας.
Εκείνο το οποίο αναζητείται μετ’ επιτάσεως στην υπόθεση και δεν βρίσκεται ούτε με μεγεθυντικό φακό είναι αυτές ακριβώς οι διατάξεις.
Στη γνωστή θέση τους, στον Κανονισμό Αγώνων Ποδοσφαίρου (ΚΑΠ) της τελευταίας έκδοσης (Αύγουστος 2019) το πασίγνωστο άρθρο 30 περί «πολυϊδιοκτησίας» έχει διαγραφεί. Τόσο στα περιεχόμενα όσο και στην κωδική του θέση. Η διατύπωση είναι σαφής: «Άρθρο 30: Πολυϊδιοκτησία Διαγράφηκε».
Όπερ σημαίνει ότι στο πεδίο του ποδοσφαιρικού πειθαρχικού δικαίου ποινές για περιπτώσεις ακόμη και αποδεδειγμένης πολυϊδιοκτησίας δεν υπάρχουν. Εξαφανίστηκαν. Όσα δημοσιοποιήθηκαν ως διατάξεις και ποινές αφορούν στο άρθρο 30 του ΚΑΠ όπως αυτό ήταν διατυπωμένο έως τη λήξη της αγωνιστικής περιόδου 2018/2019. Σήμερα… δεν υπάρχει.
Η εξέλιξη αυτή είναι τρομακτική! Στο κανονιστικό δίκαιο μιας εθνικής ομοσπονδίας – μέλος της FIFA δεν υπάρχει η παραμικρή πρόβλεψη για το φαινόμενο της πολυϊδιοκτησίας και οι όποιες αναφορές/απαγορεύσεις προκύπτουν, εμμέσως, από άλλες διατάξεις, του Καταστατικού κυρίως (Άρθρο 18: Ιδιότητα των Τοπικών – Περιφερειακών Ενώσεων, των Επαγγελματικών Ενώσεων (Λιγκών), των λοιπών Ενώσεων και Ομάδων, παράγραφοι 3 και 4). Απομένει, λοιπόν, η διερεύνηση των βάσιμων ή όχι καταγγελιών/αποκαλύψεων για πιθανά φαινόμενα πολυϊδιοκτησίας με βάση, αποκλειστική σχεδόν, τον αθλητικό νόμο, δηλαδή την κρατική νομοθεσία, που έρχεται να καλύψει την συνειδητή και σχεδιασμένη απόπειρα της ΕΠΟ να διευκολύνει το φαινόμενο και να το καλύψει κανονιστικά δια της μεθόδου της εξαφανίσεως.
Το καλοκαίρι του 2019 η ΕΠΟ γνώριζε ήδη τι συμβαίνει στην υπόθεση ΠΑΟΚ – Ξάνθης. Είχε αποδεχθεί το καθεστώς που διαμορφώθηκε μετά τις εξαγορές και το είχε ευλογήσει. Την τελική της ευλογία επιχείρησε να την δώσει με την κατάπτυστη τροποποίηση του άρθρου 30 του ΚΑΠ, η οποία αποσύρθηκε την ύστατη ώρα μετά από παρέμβαση (και πολλά… γαλλικά στον Γραμμένο) του κ. Αυγενάκη.
Η απόσυρση της τροποποίησης δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Έμεινε στη μέση για να θυμίζει το κόλπο που πήγε να γίνει και χάλασε την ύστατη ώρα. Πλέον στον ΚΑΠ στη θέση της παλιάς διάταξης χάσκει ένα «Διαγράφτηκε», με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καν άρθρο για την πολυϊδιοκτησία.
Ενήμερος για όλη αυτή την γκανγκστερική εξέλιξη ήταν και εξακολουθεί να είναι ο περιβόητος κ. Χούμπελ, τοποτηρητής, κατά τα άλλα, της FIFA στην ΕΠΟ.
Η αντίδραση του στην διαβόητη τροποποίηση του άρθρου 30 ήταν για τα μάτια του κόσμου. «Παρηγορήθηκε» με την απόσυρση της τροποποίησης και ποτέ δεν έριξε δεύτερη ματιά στον Κανονισμό για να δει στη θέση του παλιού άρθρου τι έχει καλύψει το κενό. Πίστεψε, κλασικός αφελής, έναν Γραμμένο; Καθόλου απίθανο, πλην καθόλου, επίσης, δικαιολογητικό της σημερινής παράνοιας να έχει απορριφθεί μια τροποποίηση και στη θέση του άρθρου να υπάρχει κενό απλώς για να μην τοποθετηθεί το άρθρο στην προηγούμενη μορφή του.
Ο κ. Χούμπελ είναι συνυπεύθυνος για το τρομακτικό έλλειμμα των κανονισμών της ΕΠΟ σχετικά με ένα κορυφαίο, για την αξιοπιστία και την ακεραιότητα των διοργανώσεων, θέμα, με αποτέλεσμα η Ομοσπονδία «να μην διαθέτει κανονιστική βάση για να παρέμβει και να ερευνήσει το θέμα», μόνο αυτή σε ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό πλανήτη.
Δεν είναι αστείο. Η ΕΠΟ «δεν ξέρει τι είναι πολυϊδιοκτησία. Αγνοεί το φαινόμενο και αγνοεί και την διαδικασία αντιμετώπισης του.
Κι αυτή την ΕΠΟ, αυτό το μόρφωμα τη διαχειρίζεται, την επιβλέπει και την νουθετεί ένας Χούμπελ ως εκπρόσωπος της FIFA, που με τη σειρά της τρέμει τις περιπτώσεις πολυϊδιοκτησίας.
Δεν είναι παρανοϊκό, μην ανησυχείτε. Της κάθαρσης και της εξυγίανσης είναι κι αυτό…
