Και πώς να ξεχαστεί εκείνος ο τελικός! Ο Πιερλουίτζι Κολίνα, με δηλώσεις του, τόνισε πως ο τελικός του Champions League, στις 26 Μαΐου του 1999, ανάμεσα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και την Μπάγερν Μονάχου, θα παραμείνει για πάντα χαραγμένος στη μνήμη του.
Στο «Καμπ Νου» της Βαρκελώνης, μπροστά σε 90.045 θεατές, η αγγλική ομάδα έκανε τη μεγαλύτερη ανατροπή όλων των εποχών στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, επικρατώντας της Μπάγερν Μονάχου με 2-1, στον τελικό του Champions League. Οι «Κόκκινοι Διάβολοι» έχαναν με 1-0 χάρη στο γκολ του Μάριο Μπάσλερ (6′), μέχρι το 90’+1′, αλλά με δύο γκολ στις καθυστερήσεις από τους Τέντι Σέρινγχαμ (90’+1′) και Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ (90’+3′), κατέκτησαν το βαρύτιμο τρόπαιο.
Ο διαιτητής εκείνης της συγκλονιστικής αναμέτρησης, 21 χρόνια μετά, τόνισε πως αυτός ο αγώνας δεν θα ξεχαστεί ποτέ! Ο 60χρονος, πλέον, Πιερλουίτζι Κολίνα, ο οποίος σύμφωνα με το «France Football» είναι ο κορυφαίος διαιτητής όλων των εποχών, υποστήριξε πως εντελώς μηχανικά είχε σπεύσει μετά το 2-1 να βοηθήσει ορισμένους παίκτες της Μπάγερν Μονάχου να σηκωθούν από τον αγωνιστικό χώρο, καθώς απέμενε ακόμα λιγοστός χρόνος για να πετύχουν το γκολ της ισοφάρισης!
Μεταξύ άλλων, ο Ιταλός βετεράνος διαιτητής δήλωσε: «Ήταν μία σκληρή σκηνή με πρωταγωνιστές τους παίκτες της Μπάγερν Μονάχου επειδή κατά τη διάρκεια των 90 λεπτών η Μπάγερν ήταν χωρίς αμφιβολία η καλύτερη ομάδα μέσα στο γήπεδο. Δικαιούτο 100% να έχει πάρει το ματς. Και ξαφνικά, μέσα σε δύο λεπτά, δέχτηκε δύο γκολ. Εκείνη τη στιγμή, ήταν πεπεισμένοι πως είχαν πάρει τη νίκη, αλλά ξαφνικά έχασαν το τρόπαιο.
Υπήρχαν δύο διαφορετικές στιγμές σε αυτόν τον αγώνα. Η μία, όπου μία ομάδα παικτών που ήταν πεπεισμένη πως θα κερδίσει δεν το έκανε, και η άλλη, όπου ένα γκρουπ παικτών που δεν φαντάστηκαν ποτέ ότι θα νικούσαν ξαφνικά βρέθηκαν να γιορτάζουν. Ήταν κάτι που δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Δεν υπάρχουν λόγια.
Αυτό που αισθάνθηκα αμέσως ήταν πως έπρεπε να βοηθήσω μερικούς ποδοσφαιριστές της Μπάγερν να σηκωθούν επειδή υπήρχαν ακόμα 20 δευτερόλεπτα παιχνιδιού. Προσπάθησα να χρησιμοποιήσω τη φυσική δύναμή μου και να σηκώσω αυτούς τους παίκτες για να συνεχίσουν. Αυτές είναι στιγμές που καταδεικνύουν πραγματικά πόσο παθιάζονται οι ποδοσφαιριστές με αυτό που κάνουν.
Επιπλέον, το ματς αυτό θα μού μείνει αξέχαστο και για την αντίδραση των οπαδών της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ μετά το δεύτερο γκολ της ομάδας τους. Έκαναν έναν εκπληκτικό θόρυβο σαν τον βρυχηθμό ενός λιονταριού. Το κοντράστ των συναισθημάτων της χαράς και της λύπης, είναι πράγματα που δεν μπορώ να ξεχάσω από εκείνο το ματς. Επίσης, δεν θα ξεχάσω και τα θλιμμένα μάτια του Λόταρ Ματέους όταν κοίταξε το τρόπαιο».
