Ο Χάρης Κοπιτσής μίλησε για το φιλικό της ΑΕΚ με την Παρτιζάν πριν από 20 χρόνια στο εμπόλεμο Βελιγράδι, ενώ αναφέρθηκε και στη φετινή πορεία της «Ένωσης».
Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστή μίλησε στον ραδιοφωνικό σταθμό «ΣΠΟΡ ΦΜ» για τον αγώνα με την Παρτιζάν και τόνισε ότι αυτό το παιχνίδι ήταν ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα στην ιστορία της ΑΕΚ.
Αναλυτικά οι δηλώσεις του:
Νιώσατε ποτέ ότι υπήρχε ρίσκο στην επιλογή να ταξιδέψετε στο εμπόλεμο Βελιγράδι;
«Από την πρώτη στιγμή που μας το ανακοινώσανε μέχρι και σήμερα, είναι ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα στην ιστορία της ΑΕΚ, ένα γεγονός που ξεπερνάει κατά πολύ τα αθλητικά δρώμενα και νομίζω πως κι αυτό είναι που αντιπροσωπεύει την ΑΕΚ. Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο αθλητισμός. Παρόλο που έχουν περάσει τόσα χρόνια δεν θα ξεχάσω τις στιγμές που ζήσαμε εκεί. Αυτές δεν εμπεριείχαν φόβο, ήταν στιγμές υπερηφάνειας, ήταν στιγμές μοναδικές. Μας υποδέχτηκαν και μας αγκαλιάσανε με χαμόγελα. Σε ένα ταξίδι που έπρεπε εμείς να δώσουμε θάρρος, μας δώσανε θάρρος με την συμπεριφορά τους οι άνθρωποι στο Βελιγράδι».
Ήταν ορατά σε εσάς, όταν φτάσατε τα σημάδια του πολέμου;
«Δυστυχώς οι εικόνες ήταν απαίσιες. Έβλεπες σπίτια κατεστραμμένα, έβλεπες παντού τα σημάδια του πολέμου. Νομίζω ότι όλα αυτά σβήνανε όταν είχαμε τους ανθρώπους αυτούς απέναντί μας, το χαμόγελό τους. Πραγματικά ένιωθες πως δεν είχε γίνει πόλεμος εκεί, από τη συμπεριφορά τους εννοώ. Είναι καταπληκτικό το πώς αντιμετωπίζανε την κατάσταση. Τα σημάδια, όμως, ήταν ορατά από την πρώτη στιγμή που φτάσαμε μέχρι και τη στιγμή που φύγαμε».
Σίγουρα δώσατε ένα χαμόγελο στον κόσμο.
«Σίγουρα δώσαμε χαμόγελο στον κόσμο. Ο κόσμος πραγματικά μας αγκάλιασε, δεν είναι εύκολο να αποτυπώνουμε πως ήταν τα πράγματα τότε. Τώρα είμαστε μακριά, δεν έχουμε πόλεμο ευτυχώς. Ζούμε μια όμορφη ειρηνική ζωή, αλλά τότε ήταν πολύ διαφορετικά. Η χώρα ήταν απομονωμένη, ήταν μια χώρα που υπέφερε πάρα πολύ και εμφανιστήκαμε εμείς, εμφανίστηκε η ΑΕΚ, που είναι τιμή μας γιατί εμείς μέσω της ΑΕΚ δώσαμε την ελπίδα και είπαμε δεν είστε μόνοι, υπάρχουν άνθρωποι που σας αγαπάνε, που εκπροσωπούνε την ειρήνη, που εκπροσωπούνε την ανθρωπιά και νομίζω ότι αυτό τους βοήθησε πάρα μα πάρα πολύ».
Ακούστηκε ότι το φιλικό αυτό θα αναβίωνε επετειακά αλλά αυτή η ιδέα δεν προχώρησε. Δεν είναι άσχημο ένα φιλικό που έδωσε μήνυμα ειρήνης, λόγω μιας κόντρας οπαδικής, να μην γίνεται;
«Το πιο σημαντικό είναι ότι έχει γίνει το φιλικό στην πρώτη του μορφή που ήταν η πιο ουσιαστική, από εκεί και πέρα οτιδήποτε άλλο είχε και θα συμβεί δεν μπορούμε να το σχολιάσουμε. Βλέπουμε ότι μετά από πάρα πολλά χρόνια ο πόλεμος μαίνεται σε πολλά σημεία του πλανήτη και βλέπουμε ποια είναι τα επακόλουθά του, οι πρόσφυγες , μικρά παιδιά να υποφέρουνε, οικογένειες να διαλύονται. Γι’ αυτό όλος ο κόσμος καταλαβαίνει το πόσο σημαντικό ήταν αυτό το ταξίδι. Δεν είναι θέμα αν έγινε πριν 20 χρόνια ή αν γίνεται τώρα».
Πιστεύετε ότι η στιγμή που παίξατε σε αυτό το φιλικό ανήκει στο πάνθεο της καριέρας σας καθώς είχε χαρακτήρα ανθρωπιστικό;
«Είναι ξεκάθαρο ότι εκεί ανήκει. Ξεπερνάει βέβαια το αθλητικό πλαίσιο και πηγαίνει σε κάτι πιο σημαντικό, τις ανθρώπινες καταστάσεις. Νομίζω ότι με βοήθησε και σαν άνθρωπο πάρα πολύ να αντιληφθώ και να καταλάβω πάρα πολλά πράγματα, γιατί όταν τα έχεις όλα πολλές φορές δεν τα εκτιμάς, όταν βλέπεις τις δύσκολες στιγμές που περνάνε κάποιοι συνάνθρωποί σου, καταλαβαίνεις ότι πρέπει μεταξύ μας να έχουμε καλές σχέσεις, να σέβεται ο ένας τον άλλον, γιατί όταν τα χάνεις αυτά τα αγαθά μετά είναι όλα δύσκολα. Γι αυτό ακριβώς το λόγο και για άλλους πολλούς με βοήθησε κι εμένα σαν άνθρωπο».
Πέρυσι η ΑΕΚ επέστρεψε μετά από πάρα πολλά χρόνια σε ένα πρωτάθλημα, πλέον φτιάχνεται και το καινούργιο γήπεδο, τι πρέπει να κρατήσει η ΑΕΚ ως οργανισμός από μια χρονιά που δεν πήγε πολύ καλά αλλά σίγουρα σηματοδοτεί μια νέα εποχή;
«Μετά το περσινό πρωτάθλημα πολλά πράγματα μπαίνουν σε μία σειρά, βέβαια μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για την ΑΕΚ, που ακόμα και με κάποιες δυσκολίες δεν παύει να είναι μια από τις μεγαλύτερες ομάδες στην Ελλάδα. Πάντα ο σκοπός της ΑΕΚ είναι να πρωταγωνιστεί και αγωνιστικά αλλά και σαν ιδέα και σαν ήθος. Δεν είναι μόνο το πρωτάθλημα, είναι πάρα πολύ σημαντικό και το γήπεδο που φτιάχνεται το οποίο θα δώσει άλλη ώθηση και στην ΑΕΚ αλλά και γενικότερα στην εικόνα μας σαν Ελλάδα στο πρωτάθλημα, γιατί έχουμε ανάγκη από τέτοια γήπεδα ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε το πρωτάθλημά μας πιο όμορφο. Σε όλη την Ευρώπη προχωρούν με γοργά βήματα προς τις σύγχρονες ποδοσφαιρικές καταστάσεις κι εμείς δυστυχώς έχουμε μείνει πίσω. Νομίζω πως η συμβολή της ΑΕΚ και σαν ομάδα αλλά και με το γήπεδο τα επόμενα χρόνια θα είναι πάρα πολύ σημαντική. Σίγουρα τη φετινή χρονιά θα θέλαμε κάτι παραπάνω. Τα καλύτερα έρχονται για την ομάδα μας».
Μιας και μιλάμε για μέλλον, εσείς βρίσκεστε στις ακαδημίες της ΑΕΚ, στα σπλάχνα της, βλέπετε μέλλον και σε αυτόν τον τομέα; Θα υπάρχουν παιδιά που θα πρωταγωνιστήσουν και στην ΑΕΚ αλλά και στην Εθνική Ελλάδος;
«Υπάρχει ταλέντο νομίζω, όμως, ότι αν δεν υπάρξει οργάνωση, αν δεν ακολουθήσουμε τα σύγχρονα βήματα και δεν δούμε πως δουλεύουν ακριβώς στην Ευρώπη και τι θέλουν από τα νέα παιδιά ώστε να προωθηθούν στην πρώτη ομάδα,νομίζω πως θα μείνουμε πίσω. Ταλέντο υπάρχει αλλά χρειάζονται και άλλα πράγματα. Ήμασταν τυχεροί φέτος μέσα από το Τσάμπιονς Λιγκ που έπαιξε η πρώτη ομάδα, η ακαδημία μας να παίξει με ακαδημίες όπως ο Άγιαξ, η Μπάγερν, η Μπενφίκα και είδαμε πράγματα και καταστάσεις που σε προβληματίζουν και σε κάνουν να σκέφτεσαι αν ποτέ θα μπορέσεις να τους φτάσεις. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή είμαστε αρκετά πίσω, συνολικά, όχι μόνο σαν ΑΕΚ, αλλά σαν ελληνικό ποδόσφαιρο. Πρέπει να κάνουμε κάποια βήματα πιο ουσιαστικά σε επίπεδο ακαδημιών για να μπορέσουμε να μην χάσουμε τις εξελίξεις».
Έχετε συνδεθεί απολύτως με την ΑΕΚ, έχετε γίνει σύνθημα στα χείλη των φιλάθλων και ακόμη δουλεύετε στο σωματείο. Θα μπορούσατε να φανταστείτε τον εαυτό σας να εργάζεται εκτός της ΑΕΚ;
«Πραγματικά αυτή είναι μια ερώτηση που την κάνω καθημερινά στον εαυτό μου. Πρώτον και κύριον είναι τιμή μου, δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι φόρεσα τη φανέλα της ΑΕΚ όχι για 9 χρόνια, αλλά και για 1 δευτερόλεπτο ακόμα είναι τιμητικό. Είναι μεγάλο προνόμιο να βρίσκομαι γύρω στα 30 χρόνια στην ΑΕΚ και σίγουρα είναι μια ερώτηση που την κάνω κι εγώ στον εαυτό μου αλλά δεν ξέρεις η ζωή τι θα σου φέρει. Άμα συμβεί κάτι κι είμαι εκτός της οικογένειας της ΑΕΚ, σίγουρα θα έχω κρατήσει το πόσο τυχερός είμαι όλα αυτά τα χρόνια γιατί στην ΑΕΚ δεν είναι πραγματικά δουλειά είναι κάτι παραπάνω, είναι οικογένειά μου. Από εκεί και πέρα αυτή τη στιγμή είμαι στην ΑΕΚ και το απολαμβάνω, νομίζω ότι έχω δεθεί τόσο συναισθηματικά μαζί της που ίσως να μην μπορώ να δουλέψω σε κάποια άλλη ομάδα».
