Ο νομικός εκπρόσωπος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, Αχιλλέας Μαυρομάτης, φιλοξενήθηκε στη FORZA και μίλησε για το σκάνδαλο πολυϊδιοκτησίας, κάνοντας λόγο μεταξύ άλλων, για «σκόρπια στοιχεία στην καταγγελία του Ολυμπιακού», ενώ τα… έβαλε με την ΕΕΑ για την απόφαση που πήρε. Τόνισε πως η απόφαση δεν είναι δεσμευτική.
Μεταξύ άλλων, υποστήριξε: «Η ιστορία του ΠΑΟΚ είναι γραμμένη με αγώνες τόσο μέσα όσο και έξω από τα γήπεδα και αυτό είναι που κάνει την ομάδα, τους ανθρώπους της και τους πολυπληθείς φίλους της να ξεχωρίζουν. Από τότε μάλιστα που στο τιμόνι της βρέθηκε κατά ευτυχή συγκυρία ο κ. Σαββίδης οι αγώνες απέκτησαν άλλη διάσταση. Και είναι ουκ ολίγες οι περιπτώσεις που η ομάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με πειθαρχικές κυρώσεις και με αφαίρεση βαθμών. Δεν μπορούμε όμως να θεωρήσουμε όλες τις καταστάσεις ίδιες γιατί είναι τελείως διαφορετικό να υπάρξει κύρωση λ.χ. για τη μη συμμετοχή στον ημιτελικό κυπέλλου του 2016 ή για μία διακοπή αγώνα λόγω επεισοδίων, από το να υπάρξει κύρωση για τη μη διεξαγωγή αγώνα λόγω «τραυματισμού» του προπονητή της αντίπαλης ομάδας από ένα ρολό χαρτί ή λόγω «τρόμου» των παικτών της αντίπαλης ομάδας για κάτι που πληροφορήθηκαν σε χρονική στιγμή που έπρεπε ο αγώνας να είχε ήδη ολοκληρωθεί.
Είναι προφανές πως η άνοδος του ΠΑΟΚ σε τέτοιο βαθμό ενοχλεί και στην προσπάθεια καταπολέμησης του επιστρατεύονται πλέον πλην των αξιωματούχων αγώνων όπως γινόταν παραδοσιακά και των media και νέα μέσα, όπως εν προκειμένω τα μέλη της ΕΕΑ που έλαβαν την απαράδεκτη απόφαση στην υπόθεση της καταγγελίας για τη δήθεν «πολυιδιοκτησία», είπε αρχικά και πρόσθεσε:
«Θα το απαντήσω όσο πιο απλά μπορώ. Δεν υπάρχει κανένα μετοχικό θέμα μεταξύ των δύο ΠΑΕ, ούτε άμεσα ούτε έμμεσα. Ο νόμος απαγορεύει οι μέτοχοι και τα μέλη διοίκησης μίας ΠΑΕ να έχουν οι ίδιοι, οι σύζυγοι, τα παιδιά και τα αδέρφια τους μετοχές ή δικαιώματα διοίκησης σε άλλη ΠΑΕ. Τέτοιο ζήτημα προφανώς και δεν τέθηκε ποτέ. Η καταγγελία του Ολυμπιακού προσπάθησε χρησιμοποιώντας σκόρπια στοιχεία που θεώρησε ενδείξεις να δημιουργήσει μέσω σκιών αίσθηση έμμεσης απόκτησης δικαιωμάτων διοίκησης. Τόσο η θεωρία του εμπορικού δικαίου όμως όσο και η πλούσια νομολογία, την οποία προσκομίσαμε στα δικαιοδοτικά όργανα αξιώνουν την ύπαρξη πιο συγκεκριμένων προϋποθέσεων για την κατάφαση της ύπαρξης παρένθετου προσώπου που δεν υπάρχουν στην προκειμένη περίπτωση.
Γι’ αυτό προξενεί αλγεινή εντύπωση που δεν έγινε δεκτή η εισήγηση του νομικού εισηγητή της ΕΕΑ. Γι’ αυτό μας αδικεί η άρνηση των δικαιοδοτικών οργάνων να μπουν στην ουσία της υπόθεσης δεχόμενα εσφαλμένα δεσμευτικότητα της έκθεσης της ΕΕΑ. Γιατί είμαστε σίγουροι πως κανένας δικαστής δεν θα μπορούσε να τεκμηριώσει παράβαση του νόμου περί πολυιδιοκτησίας βασιζόμενος στις παραδοχές της ΕΕΑ».
