Η …γραμμή από τον βορρά είναι πως η διοίκηση της ΕΠΟ ανακάλυψε το νέο Ότο Ρεχάγκελ. Ο λόγος για τον Ολλανδό προπονητή με μηδαμινές επιτυχίες Τζον Φαν’τ Σιπ ή Σχιπ όπως τον ανέφεραν στο κανάλι του Ιβάν Σαββίδη, και… αναγκαστικά υποχρεώθηκε ν’ ακολουθήσει η ΕΠΟ. Με μισή νίκη η εθνική που κατάφερε να αποκλειστεί από ακόμη μία μεγάλη διοργάνωση, έχει αναφορές στην πρωταθλήτρια Ευρώπης του 2004.
Χαρακτηριστικό της φυλής μας είναι να ενθουσιάζεται και ν’ απογοητεύεται γρήγορα. Το μεσογειακό ταμπεραμέντο πολλές φορές μάς κάνει να χάνουμε το μέτρο. Έτσι… ξαφνικά λοιπόν, από τη μια μέρα στην άλλη η Εθνική ανδρών εμφανίστηκε ως υπερομάδα που με την επικράτηση απέναντι στη Βοσνία έκανε νέα πετυχημένη αρχή στην επιχείρηση ανανέωση του Ολλανδού προπονητή.
Η κυριαρχία επί της Βοσνίας συνοδεύτηκε από διθυραμβικά σχόλια. Ακόμη και ο πρόεδρος της ΕΠΟ, Βαγγέλης Γραμμένος, τόνισε ότι: «Είμαι πολύ ικανοποιημένος, όχι μόνο για τη νίκη, αλλά και από την εμφάνιση. Όλος ο κόσμος είδε πως αυτή η Εθνική έχει μέλλον και ανασυγκροτείται με στόχο του Μουντιάλ του Κατάρ. Πρέπει να εμπιστευτούμε τα παιδιά και τον προπονητή. Έχουμε χρόνο και ικανότητα, όταν έρθει η ώρα θα είμαστε έτοιμοι. Δεν πρέπει να ‘πάρουν τα μυαλά μας αέρα’, να συνεχίσουμε τη δουλειά».
Αναμφισβήτητα η ελληνική ομάδα ήταν πολύ καλή και δικαιωματικά έφθασε στη νίκη, έστω κι αν χρειάστηκε αυτή να προέλθει από αυτογκόλ του Κοβάσεβιτς στο 88΄. Δημιούργησε πολλές ευκαιρίες και δικαιωματικά έπρεπε νωρίτερα να πάρει το προβάδισμα. Η αξία του ηττημένου όμως δίνει δόξα στο νικητή. Και στην προκειμένη περίπτωση αυτή που λυγίσαμε 2-1 στο 88΄ ήταν η Βοσνία.
Τι χαρακτηριστικά έχει η συγκεκριμένη ομάδα; Εκτός έδρας είναι για… κλάματα. Έχασε όλα της τα παιχνίδια και το λιγότερο που δέχθηκε ήταν τα δύο γκολ (από Ιταλία, Φινλανδία και Ελλάδα), ενώ στην Αρμενία μάζεψε τέσσερις φορές την μπάλα από τα δίχτυα της. Πέραν αυτού η Βοσνία ταιριάζει ως… θύμα στους Έλληνες παίκτες. Δεν είναι τυχαίο ότι η Εθνική μας σε 11 ματς με τους Βόσνιους έχει γνωρίσει μόλις μία ήττα – εκτός έδρας βέβαια.
Μπορεί το ταμείο για την Εθνική να γίνει στο τέλος των προκριματικών του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, αλλά η αποτυχία είναι δεδομένη, καθώς τα δύο πρώτα εισιτήρια σε έναν όχι απλά βατό, αλλά εύκολο όμιλο έχουν κατόχους. Η Ιταλία δεν παιζόταν. Άπαντες θεωρούσαν δεδομένο από την ημέρα της κλήρωσης ότι θα έπαιρνε την πρωτιά. Η γαλανόλευκη έχει μόλις 2 νίκες σε 19 ματς (5 ισοπαλίες και 12 ήττες) απέναντι στους Ιταλούς. Όλοι οι άλλοι όμως ήταν αντίπαλοι του χεριού της. Ποια Αρμενία και ποιο Λιχτενστάιν; Η κόντρα μας ήταν με τη Φινλανδία που παίρνει το δεύτερο εισιτήριο από τον όμιλο και τη Βοσνία. Η Φινλανδία δεν είχε προκριθεί ποτέ στην ιστορία της σε τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης. Καταφέραμε να της προσφέρουμε την πρόκριση στο… πιάτο. Ήδη είναι επτά βαθμούς μακριά μας κι ενώ εκκρεμούν οι δύο τελευταίες αγωνιστικές. Απίστευτο… Από πάνω μας είναι και η Βοσνία και η Αρμενία που αποκλείονται από τα τελικά. Κοινώς περνάμε μόνο το Λιχτενστάιν.
Την Παρασκευή(19:00) στην Αρμενία η εθνική έχει την ευκαιρία με νίκη, να περάσει ακόμη έναν αντίπαλο. Η Αρμενία δείχνει ή του ύψους ή του βάθους. Ως γηπεδούχος έχασε καθαρά από την Ιταλία 1-3 και τη Φινλανδία 0-2, αλλά νίκησε τη Βοσνία 4-2 και το Λιχτενστάιν 3-0. Συνεπώς μπροστά υπάρχει μια πρόκληση που θα μας προσγειώσει στην πραγματικότητα, ή θα προσθέσει ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ της ανασυγκρότησης. Ο πήχης ωστόσο είναι υπερβολικά νωρίς για ν’ ανέβει. Γιατί μεθαύριο στα επίσημα παιχνίδια στην πορεία προς το Μουντιάλ του Κατάρ δεν θα βρούμε πολλές Βοσνίες και Αρμενίες στο δρόμο μας…
