Ας μην γελιόμαστε! Ο Ολυμπιακός αντιμετωπίζει ήδη ένα πρόβλημα. Σήμερα είναι έντονο, στο άμεσο μέλλον μπορεί να μετατραπεί, υπό προϋποθέσεις, σε σοβαρό. Εκτιμώ βάσιμα πως ποτέ δεν θα φτάσει να καταστεί δυσεπίλυτο, ανεξάρτητα από τις παρεμβάσεις που θα απαιτήσει.
Ποιο είναι το θέμα; Μια σειρά (περί τους έξι εκτιμάται σε πρώτη φάση) ποδοσφαιριστές της ομάδας, που τελείωσαν τη χρονιά ως βασικοί και αναντικατάστατοι, εμφανίζονται να αποτελούν «λαβράκια» για άλλες, οικονομικά ισχυρότερες ομάδες σημαντικότερων ή μη πρωταθλημάτων.. Γύρω τους αναπτύχθηκε μια ολόκληρη φιλολογία σχετικά με το μέλλον τους στο Ρέντη και από ότι φαίνεται η φημολογία και βάση είχε και αργά, αλλά σταθερά δικαιώνεται.
Ο Ομάρ Ελαμπντελαουί και ο Κώστας Τσιμίκας χαιρέτησαν ήδη τον Πειραιά (ο δεύτερος μετακινήθηκε στην κορυφαία ομάδα του μεγάλου νησιού με τον Ολυμπιακό να επιλέγει να συμφωνήσει στη μετακίνηση του ακόμη και αν «έχασε» στο οικονομικό πεδίο σε σχέση με άλλες προτάσεις), ενώ την ίδια οδό επέλεξε ο Γκιλιέρμε που βρίσκεται στο Κατάρ για λογαριασμό της Αλ Σαντ. Στην αφετηρία για να τους ακολουθήσουν βρίσκονται (με βάση τη δημόσια εικόνα που έχει διαμορφωθεί) ο Σα και ο Σεμέδο, ενώ ξεκίνησε και πάλι το γαϊτανάκι με τον Καμαρά.
Αναμενόμενη σε όλη την περίοδο που προηγήθηκε, αλλά πάντα δύσκολη, δηλαδή πολύ δύσκολη η εξίσωση που δημιουργείται με τους «άγνωστους Χ» να είναι περισσότεροι από τα σημερινά δεδομένα. Ακόμη και η πλέον βέβαιη εξέλιξη όταν προκύπτει τελικά απαιτεί μια διαχείριση για να μη δημιουργήσει ένα ψυχολογικό, έστω, κενό προσωρινής μορφής. Πώς μπορεί να προκύψει αυτό; Αν η ομάδα στο σύνολο της ξεκινήσει να κυνηγάει την ουρά της και να αντιμετωπίζει καθημερινά επικοινωνιακά όλες τις εξελίξεις επιχειρώντας να διαμορφώσει ένα πλαίσιο άμεσων απαντήσεων σε κάθε αποχώρηση.
Είναι τόσο σύνθετη και δύσκολη η εξίσωση αυτή που ενέχει αφ’ εαυτής τον κίνδυνο να καταπέσει ο Ολυμπιακός στην παγίδα να απαντάει στον εαυτό του ή, ακόμη – ακόμη, να δημιουργεί ζητήματα απλώς για να δημοσιοποιήσει τις απαντήσεις.
Η μαγική παράμετρος, για να διασκεδαστούν οι σημερινές «δύσκολες» εξελίξεις και να αντιμετωπίζεται σε καθημερινή βάση το αίσθημα απομείωσης της εικόνας μιας, κατά γενική παραδοχή, κορυφαίας ομάδας, δεν είναι άλλη από τον σχεδιασμό, σε όλα τα επίπεδα, με όλες τις δυνάμεις σε λειτουργία, με συνεκτικό και πλήρες σχέδιο και με σαφείς προτεραιότητες.
Είναι εύκολο; Καθόλου, ακόμη και για τον μπαρουτοκαπνισμένο στις δυσκολίες οργανισμό του Ολυμπιακού. Θα χρειαστεί πολύς κόπος, χιλιάδες εργατοώρες, συλλογική προσπάθεια και πολύ αποδοτικές συμφωνίες για να ισορροπήσει η κατάσταση και, είτε να μειωθούν οι ελλείψεις στο ελάχιστο, είτε να αντικατασταθούν με ακόμη καλύτερες επιλογές.
Δύσκολη διαδικασία, που απαιτεί, εκτός όλων των άλλων, καθημερινή και πολύωρη άσκηση πολιτικής περί την ομάδα. Τι έχει εναντίον του ο Ολυμπιακός; Την νεοελληνική κακομοιριά, ένα απαξιωμένο πρωτάθλημα, μια αστεία ευρωπαϊκή κατάταξη του ελληνικού ποδοσφαίρου και την συγκλονιστική μοναξιά της ομάδας, που, ενώ διαθέτει τα φτερά για να πετάξει ψηλότερα, είναι καταδικασμένη να ασχολείται με τα κάθε λογής ποδοσφαιρικά παράσιτα που στέκουν απέναντι της και την απειλούν, επειδή αυτό είναι η συνθήκη επιβίωσης τους.
Τι άλλο χρειάζεται κάθε φορά να αντιπαλεύει; Την δεδομένη και ολοένα διευρυνόμενη υλική βάση στην οποία επενδύουν οι ομάδες των μεγάλων πρωταθλημάτων. Ο Ολυμπιακός στην καλύτερη χρονιά του φιλοδοξεί να εισέλθει στο top 20 της κατάταξης της UEFA και να διεκδικήσει την σχετική μονιμοποίηση του στο πεδίο μεταξύ του top 20 και του top 30. Στόχος υπερβατικός για κάθε ελληνική ομάδα που φιλοδοξεί να αρνηθεί το ρόλο του ποδοσφαιρικού κομήτη, που περνάει και χάνεται.
Κακά τα ψέματα: σε απλά ποδοσφαιρικά όταν η δέκατη πέμπτη ομάδα της βαθμολογικής κατάταξης της premier league δεν έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να καταθέσει στον Ολυμπιακό δεκαπέντε ή και περισσότερα εκατομμύρια λίρες για να αγοράσει τον ποδοσφαιριστή που την ενδιαφέρει (έχει συμβεί και αυτό με την Κρίσταλ Πάλας και τον Μιλιβόγεβιτς) οι δυσκολίες του Ολυμπιακού να αντισταθεί σε αυτή την πίεση είναι τεράστιες, ανυπέρβλητες σχεδόν, καθώς συνδέονται και με το ύψος των ετήσιων απολαβών που προτείνονται στον ποδοσφαιριστή.
Είναι τόσο ισχυρό το πακέτο που έχει απέναντι της η ομάδα, ώστε να αδυνατεί στην πράξη να το αντιμετωπίσει ή να το διαχειριστεί έστω. Μοναδική της διέξοδος είναι να εργάζεται καθημερινά να ανακαλύπτει νέες περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που μπορούν να αντικαταστήσουν όσους φεύγουν, να αναδεικνύει αξίες, να στηρίζει την εγχώρια παραγωγή και να παλεύει (ναι, για καθημερινή σκληρή πάλη πρόκειται) για να αποφύγει κάθε χρόνο τον κίνδυνο της απομείωσης της δυναμικής της και την πιθανότητα να κατρακυλήσει στο ranking της UEFA και να ξεχαστεί στον πανδαμάτωρα χρόνο.
Είναι πάρα πολλές οι ομάδες που εμφανίστηκαν στο προσκήνιο, πρωταγωνίστησαν με τον δικό τους τρόπο, ξέφυγαν από την μετριότητα και στη συνέχεια τις έφαγε το μαύρο σκοτάδι. Όλες προέρχονταν από χώρες και αγορές ίδιες σχεδόν με τον πληθυσμό και το οικονομικό προϊόν της Ελλάδας.
Τι μπορεί να παρατάξει υπέρ του ο Ολυμπιακός; Τους ειδικούς που διαχειρίζονται ποδοσφαιρικά την ομάδα και εκείνους που την διοικούν. Από τον ιδιοκτήτη ως τον τελευταίο τροχό της άμαξας.
Για κάποιους άγνωστους ακόμη στη νεοελληνική ποδοσφαιρική ψυχοσύνθεση, λόγους η ομάδα αυτή είναι υπαρκτή, είναι δυνατή, έχει σύγχρονη οπτική, δουλεύει πολύ και αποτελεσματικά και δύσκολα αφήνει κενά.
Λογικά, το ίδιο θα κάνει και τώρα ενόψει της νέας περιόδου σε συνθήκες αυξημένης δυσκολίας και με τον κόσμο απόντα από το γήπεδο. Τον κόσμο του Ολυμπιακού!
Εν αναμονή των αποτελεσμάτων λοιπόν υπομονή και στήριξη. Από όλους! Το ταμείο θα γίνει όταν πρέπει και με τους όρους που στο άμεσο μέλλον θα διαμορφωθούν, όχι τώρα.
