Για τη δύσκολη περίοδο που πέρασε, λόγω του τραυματισμού του, μίλησε σε μέσο της πατρίδας του ο Μπάμπα Ράχμαν, τονίζοντας ότι σκέφτηκε μέχρι και να εγκαταλείψει το ποδόσφαιρο, ενώ αναφέρθηκε και στη μεταγραφή του στον ΠΑΟΚ.
Ο Γκανέζος αμυντικός του ΠΑΟΚ υπογράμμισε στη συνέντευξή του το πόσο χαρούμενος αισθάνεται στον Δικέφαλο, εκφράζοντας τον στόχο της ομάδας, που δεν είναι άλλος από την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας.
Μεταξύ άλλων σημείωσε: «Είμαι πάντα χαρούμενος όταν επιστρέφω σπίτι. Δεν γνωρίζουν όλοι τι πέρασα τα προηγούμενα χρόνια, τι έχασα αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Ίσως σύντομα μπορέσω να μιλήσω ανοιχτά για τα όσα έζησα και πέρασα τα τελευταία χρόνια στην καριέρα μου. Δεν επικοινωνώ πάντα με τα μίντια ό,τι μου συμβαίνει. Πέρασα πολλά συναισθηματικά και αγωνιστικά αλλά ακόμη είμαι εδώ και παλεύω γιατί έχω πάθος για το ποδόσφαιρο…
Ήταν μια σκληρή δοκιμασία για μένα. Αν δεν είσαι πνευματικά έτοιμος για να το αντιμετωπίσεις, τότε παρατάς το ποδόσφαιρο. Παραδίνεσαι. Μετά την πρώτη μου επέμβαση, κατάφερα να μείνω μόνος αλλά ήμουν ήρεμος. Μίλησα στην οικογένειά μου, στους δικούς μου ανθρώπους που ανησυχούσαν για μένα. Ήξερα ότι έπρεπε να παλέψω για μένα, να κερδίσω πίσω τον εαυτό μου και την καριέρα μου.
Για το τέρμα που πέτυχε με την Εθνική Γκάνας: «Όταν πέτυχα το πρώτο μου γκολ με τη Γκάνα, δεν το πίστευα. Δεν είδα ποτέ το εαυτό μου ως σκόρερ. Και όταν είδα τη μπάλα στα δίχτυα, είπα: «Ωωω σκόραρα!». Έχω σκοράρει και στον ΠΑΟΚ!».
Κάνοντας ένα μικρό απολογισμό της καριέρας του, ανέφερε πως: «Το ποδόσφαιρο έχει πολλά παρασκήνια αλλά ο κόσμος δεν ξέρει τι ακριβώς γίνεται. Βλέπει μόνο το τελικό «προϊόν» μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Τελικά δεν έχω μετανιώσει που έφυγα από την Γαλλία. Από τότε που πήγα στην Τσέλσι, έφυγα αρχικά δανεικός στη Σάλκε για έξι μήνες και είχα αρκετά καλή παρουσία στους πρώτους έξι μήνες. Στη συνέχεια, άρχισα να έχω τα πρώτα προβλήματα τραυματισμού, τα οποία με κράτησαν έξω συνολικά για περισσότερο από ενάμιση χρόνο».
Για τους τελευταίους μήνες της ζωής του αλλά και της καριέρας του: «Τους τελευταίους δύο μήνες έχω βρει τον εαυτό μου και νιώθω ότι επιστρέφω και ότι είμαι ξανά… άνθρωπος. Αν δεν παίζω ποδόσφαιρο είναι σα να μην κάνω τίποτα. Απολαμβάνω την παρουσία μου στον ΠΑΟΚ».
Για το γεγονός ότι η Τσέλσι ανανέωσε το συμβόλαιό του πριν δοθεί δανεικός στον ΠΑΟΚ; «Αν δεν σε πιστεύουν, σε αφήνουν να αποχωρήσεις ελεύθερος. Πιστεύω ότι η Τσέλσι δείχνει ότι με πιστεύει και αυτός είναι ο λόγος που πηγαίνω συνεχώς δανεικός. Αυτό είναι το όνειρο μου να επιστρέψω. Απλά προσπαθώ να συνέλθω και να δουλέψω ακόμα πιο σκληρά. Ακόμη και αν δεν καταφέρω να επιστρέψω στην Τσέλσι, θέλω να είμαι καλά και να κάνω αυτό που αγαπάω».
Σε συνέχεια των δηλώσεων του για την Ελλάδα και τον ΠΑΟΚ, τόνισε: «Στην Ελλάδα η κατάσταση είναι παρόμοια με την Αγγλία επειδή οι περισσότεροι μιλούν αγγλικά. Είναι δύσκολο να μάθω την γλώσσα γιατί παντού μιλούν αγγλικά. Αν όλοι μιλούσαν μόνο ελληνικά θα προσπαθούσα να τα μάθω, ξέροντας είναι δύσκολο.
Το ελληνικό πρωτάθλημα είναι δύσκολο και μπορώ να πω ότι είμαι τυχερός που πήγα στην Ελλάδα τον Ιανουάριο. Τα παιχνίδια στην Ελλάδα είναι σκληρά, αλλά υπάρχουν και κάποια που μπορείς εύκολα να τα κερδίσεις, όταν παίζεις σε μια μεγάλη ομάδα όπως ο ΠΑΟΚ. Αλλά από την πρώτη ως την τέταρτη θέση γίνεται πόλεμος. Αυτή τη στιγμή είναι δύσκολο να πούμε ότι θα πάρουμε το πρωτάθλημα, αλλά βρισκόμαστε στον ημιτελικό του Κυπέλλου. Οπότε η ευχή μου είναι να φτάσουμε στον τελικό και να κερδίσουμε το Κύπελλο. Αυτό θα είναι τέλειο για εμένα και την παρουσία μου στον ΠΑΟΚ».
Το 2019 σκέφτηκα να σταματήσω το ποδόσφαιρο. Ήθελα απλά να σταματήσω μετά τον τραυματισμό μου. Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που κοιμήθηκα νωρίς. Συνήθως, χρειάζομαι αρκετή ώρα μέχρι να κοιμηθώ, αλλά όταν έμαθα τα νέα, κοιμήθηκα μέσα σε πέντε λεπτά. Ήθελα να σηκώσω το τηλέφωνο και να πω ότι σταματάω, αλλά αφού μίλησα με μερικούς ανθρώπους είπα ότι έπρεπε να σκεφτώ κάποια πράγματα κι ένιωσα ότι ακόμη είχα μία ευκαιρία. Αισθάνθηκα ότι θα μπορούσα να μπω και πάλι στο γήπεδο, για να κάνω αυτό που αγαπάω. Οι τραυματισμοί ήταν πάντα οι εχθροί μου. Ίσως γιατί δεν επιστρέφεις ποτέ έτσι όπως ήσουν…».
