Ο τεράστιος Τζίτζι Μπουφόν συνεχίζει το ποδοσφαιρικό του ταξίδι στην Πάρμα, την ομάδα που τον ανέδειξε και τον μύησε στο χώρο του ποδοσφαίρου, ωστόσο για να φτάσει στο σήμερα, να αγωνίζεται στα 43 του ως βασική επιλογή σε μία ιστορική ομάδα, χρειάστηκε να περάσει από πολλές δυσκολίες, ακόμα κι αν δεν το έδειχνε ποτέ στο χορτάρι.
Είναι πλέον γνωστό ότι ο σπουδαίος Ιταλός κίπερ είχε περάσει από κατάθλιψη, σε μία περίοδο που τον βοήθησε να εκτιμήσει τα απλά πράγματα της ζωής και πλέον την αναπολεί ως μία γλυκιά και ωφέλιμη εμπειρία.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του στην εφημερίδα «Reppublica» έκανε μία κατάθεση ψυχής από τις λίγες, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να βοηθήσει όσους αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα.
«Εδώ και αρκετό καιρό δεν υπάρχει μόνο το ποδόσφαιρο για μένα. Έχω πολλά άλλα ενδιαφέροντα και ανυπομονώ να τους αφιερώσω τον χρόνο που τους αξίζει. Έχω κοντά μου τα παιδιά μου, φίλους, αδελφές, γονείς και είμαι αρκετά τυχερός έχω γυναίκα, σύζυγο, σύντροφο και φίλο, την Ιλάρια. Η κατάθλιψη είναι μια μακρινή ανάμνηση που έχει γίνει πολύ αγαπητή, γιατί το μαρτύριο με έκανε να εκτιμήσω πόσο έντονη μπορεί να είναι κάθε στιγμή της ημέρας.
Όταν έχεις συνηθίσει να είσαι νούμερο ένα, είναι δύσκολο να δεχτείς τον πάγκο. Συνέβη και στον Ντίνο Τζοφ. Τα τελευταία δύο χρόνια έδειξα ότι ξέρω ότι είμαι ρεαλιστής. Είμαι ένας περίπλοκος απλός άνθρωπος που τρέφεται με όνειρα, ακόμα κι αν πολλά από αυτά αποδειχθούν ψευδαισθήσεις ή ουτοπίες. Η επιστροφή στην Πάρμα με ενθουσιάζει, υπάρχουν ρίζες.
Ομολογώ ότι τα παιδιά μου ήλπιζαν άλλα πράγματα για μένα. Ξέρετε, είχαν βιώσει τον σούπερ μπαμπά που παίζει στην εθνική ομάδα, για τη Γιούβε και την Παρί Σεν Ζερμέν, δυσκολεύτηκαν να με σκεφτούν σε διαφορετικό πλαίσιο, αλλά νομίζω ότι μεγαλώνουν και θα καταλάβουν ότι είναι επίσης ωραίο να κάνεις ένα βήμα πίσω» ήταν τα λόγια του πρώην θρύλου της Γιουβέντους.
