Είχα τοποθετήσει χρονικά το επόμενο μπασκετικό ΕΥΘΕΩΣ μετά το αιώνιο ντέρμπι της 5ης Φεβρουαρίου. Όταν όμως ο άνθρωπος κάνει σχέδια στη Euroleague, ο Μπερτομέου γελάει. Τα τελευταία δυόμισι χρόνια η νέα μου ιδιότητα επιβάλλει μεγαλύτερη αποστασιοποίηση από το άλλοτε καθημερινό γράψιμο, αλλά και αυξημένες υποχρεώσεις «παρέμβασης» όποτε αυτό κρίνεται αναγκαίο.
Πριν από οτιδήποτε άλλο, μια διευκρίνιση. Το 90% των ενστάσεων που διατυπώνω κατά καιρούς δεν απευθύνεται σε οπαδούς αλλά σε αυτούς που είναι ή δηλώνουν επαγγελματίες δημοσιογράφοι. Οφείλω να το ξεκαθαρίσω διότι είδα κάποιους οπαδούς να παίρνουν επί προσωπικού ένα πρόσφατο κείμενο περί μεταγραφικών απαιτήσεων, υποδείξεων κλπ. Αν βεβαίως κάποιος μη δημοσιογράφος νιώθει ότι τον αγγίζει κάτι τέτοιο και αισθάνεται την ανάγκη να μου «απαντήσει» στα social, εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα. Απλώς δεν μπαίνω στη διαδικασία να ανοίξω διάλογο διότι δε βρίσκω νόημα στις αντιπαραθέσεις, ειδικά τις δημόσιες.
Πριν καν ξεκινήσει η φετινή σεζόν, υπήρχαν κάποια γνωστά δεδομένα και αρκετά με ερωτηματικό που παρέμεναν σε επίπεδο εκτιμήσεων. Το καλοκαίρι π.χ. δεν μπορούσε κανείς να γνωρίζει τι θα γίνει με το θέμα του κορωνοϊού και αν τα γήπεδα θα άνοιγαν τον Οκτώβριο, τον Γενάρη ή καθόλου. Στον τομέα των εσόδων λοιπόν, η ζημιά ήταν σημαντική. Και ακόμα μεγαλύτερη για τη μοναδική ομάδα στη Euroleague που δεν έχει έσοδα από οτιδήποτε σχετίζεται με το εγχώριο πρωτάθλημα (επί της ουσίας τα τηλεοπτικά).
Αυτή βεβαίως ήταν μια συνειδητή επιλογή που μπορεί να εξωτερικεύτηκε στις 13 Φεβρουαρίου του 2019, ωστόσο υπήρχε ως σκέψη πολύ καιρό πριν. Σε αυτά τα δυο χρόνια που έχουν μεσολαβήσει, γελοιοποιήθηκαν οικτρά οι χαχόλοι που επιχείρησαν να δώσουν εφήμερο χαρακτήρα στο #mexritelous, επειδή δήθεν ο Ολυμπιακός ήθελε να γλιτώσει τον διασυρμό εκείνο το βράδυ.
Το καλοκαίρι του 2020 οι αδερφοί Αγγελόπουλοι έπεισαν τον Κώστα Σλούκα να επιστρέψει στην ομάδα για να συνεχίσει τον μύθο του Βασίλη Σπανούλη. Προτού γλιστρήσει ο Κωστής σε μια από τις πιο κρίσιμες επιθέσεις κόντρα στην Μπαρτσελόνα, είχε καθαρίσει μόνος του κάμποσα από τα ματς που προηγήθηκαν ή κρατούσε σχεδόν μόνος του όρθια την ομάδα ώστε να διεκδικεί τη νίκη μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο. Γλίστρησε με την Μπαρτσελόνα, όχι όμως και με τη Ζαλγκίρις όπου οι διαιτητές της Euroleague έβαλαν φορεσιές ΕΟΚ και μιμήθηκαν το περιβόητο non call του 2007. Κι εντάξει να το λένε αυτό μη Ολυμπιακοί. Να το ακούω και να το διαβάζω όμως από ανθρώπους που δηλώνουν Ολυμπιακοί, λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να το δεχτώ.
Το καλοκαίρι του 2020 ο Μπαρτζώκας κλήθηκε να ξεκινήσει το χτίσιμο μιας ομάδας με φόντο την επόμενη μέρα. Στην ολυμπιακή γλώσσα αυτό μεταφράζεται ως η μετα-Σπανούλη και στη συνέχεια η μετα-Πρίντεζη εποχή. Τα χρόνια πέρασαν, οι δυο θρυλικοί άσοι του Ολυμπιακού δεν είναι δυνατόν να κάνουν αυτά που έκαναν παλιότερα και μάλιστα σε καθημερινή βάση, οπότε ήταν και είναι επιβεβλημένο να προετοιμάζεται η διάδοχη κατάσταση από τώρα. Ώστε όταν και όποτε αποφασίσουν να αποσυρθούν, η ομάδα να είναι όσο καλύτερα προετοιμασμένη γίνεται.
Για λόγους που είναι πασίγνωστοι και χιλιοειπωμένοι, ο Ολυμπιακός δε γίνεται να ακολουθήσει τα μπάτζετ των υπολοίπων. Προερχόμενοι από μια αγορά που δεν έχει μεγάλες διαφορές από εκείνη της Σερβίας (δεν λέω για το επίπεδο του πρωταθλήματος που είναι δραματικό), οι Ερυθρόλευκοι είναι υποχρεωμένοι να ζουν με όσα βγάζουν και κυρίως όσα «επιτρέπεται» να βάζουν από την τσέπη τους οι Αγγελόπουλοι.
Ευγενική υπενθύμιση: το ότι το Financial Fair Play χαλάρωσε λιγάκι κορωνοϊού, δε σημαίνει ότι ο Ολυμπιακός έχει την πολυτέλεια να το ξεσκίσει. Θυμάστε τι έγινε πέρυσι τέτοιες μέρες αλλά και ότι επιβλήθηκε στους Πειραιώτες ένα πέναλτι μείωσης του επιτρεπόμενου ακαθάριστου μισθολογικού κόστους. Ακόμα κι αν τελικώς εφαρμοστούν μερικώς αυτές οι ποινές (που προβλέπονταν και για την επόμενη σεζόν), η ζημιά είναι μεγάλη λόγω της αναλογικότητας που προκύπτει από την περαιτέρω απώλεια εσόδων σε εισπράξεις εισιτηρίων κλπ.
Ο μοναδικός λόγος για τον οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη αυτή η σεζόν είναι η επιβίωση των ομάδων και κατ’ επέκταση της ίδιας της διοργάνωσης. Χωρίς κόσμο στις εξέδρες, με τα προβλήματα του κορωνοϊού να αλλοιώνουν κάθε τόσο το πρόγραμμα αλλά και την ανταγωνιστικότητα κάποιων ομάδων και κάμποσα ακόμη θέματα που προέκυψαν με τις πτήσεις αλλά και τη συνολική καθημερινότητα των αποστολών, αν υπήρχε η δυνατότητα να ανασταλεί η διοργάνωση χωρίς συνέπειες πιθανόν να γινόταν κι αυτό.
Η βασική διαφορά των ευρωπαϊκών ποδοσφαιρικών διοργανώσεων με τη Euroleague σχετίζεται με τη συχνότητα των ταξιδιών. Δεν είναι καθόλου απλό το να φεύγουν 14 ως 17 φορές από τη χώρα τους συνολικά 18 ομάδες, δίχως μάλιστα να περιβάλλονται από την οργανωτική εμπειρία μιας ομοσπονδίας όπως η UEFA. Και σε κάποιες περιπτώσεις να πρέπει να κάνουν ένα επιπλέον ταξίδι μέσα σε δυο 24ωρα, όπως συνέβη την περασμένη εβδομάδα με τον Ολυμπιακό (Λιόν και Κάουνας).
https://athlosnews.gr/to-ntokoymento-toy-faoyl-ston-spanoyli-mesa-apo-tin-parakamera-tis-kae-olympiakos-vid/
Η σεζόν θα ήταν ούτως ή άλλως δύσκολη για τον Ολυμπιακό, εφόσον μπήκε στη διαδικασία χτισίματος. Το έργο των ανθρώπων της ομάδας έγινε ακόμα πιο βαρύ από τη νέα καθημερινότητα, μια και κανείς δεν μπορούσε να προγραμματίσει με βεβαιότητα ούτε καν για το αμέσως επόμενο ματς. Από το αποτέλεσμα ενός τεστ κρινόταν και κρίνεται σε μεγάλο βαθμό το πόσο αξιόμαχος θα είσαι κόντρα στους προσεχείς αντιπάλους.
Αυτές οι αναπάντεχες απουσίες έχουν διπλό αντίκτυπο. Διότι δεν είναι μόνο αυτοί που απουσιάζουν, αλλά και η έξτρα επιβάρυνση εκείνων που καλούνται να παίξουν και για τους απόντες. Και κάπως έτσι φτάσαμε στα 30λεπτα και τα 35λεπτα, τα οποία σωρευτικά επιβαρύνουν ακόμα παραπάνω όσους τραβάνε το λούκι ταξίδι-παιχνίδι-ταξίδι-παιχνίδι. Συνεπώς, μόνο παράδοξο δεν είναι το γεγονός του μεγαλύτερου αριθμού τραυματισμών που προκαλεί αυτή η καταπόνηση.
Επιστρέφω στη λέξη – κλειδί που είναι το «χτίσιμο». Εδώ και κάμποσους μήνες ο Ολυμπιακός χτίζεται σχεδόν από την αρχή. Επί της ουσίας είναι ακόμη στα μπετά. Ναι μεν φαίνεται να βρέθηκε για τα καλά η διάδοχη κατάσταση στην περίπτωση Σπανούλη, χρειάζεται όμως να βρεθεί και εκείνη για την περίπτωση του Μιλουτίνοφ.
Παρένθεση. Ποιος από αυτούς που τώρα κάνουν τους πονηρούς, μπορούσε να προβλέψει πριν την έναρξη της σεζόν ότι η εποχή των δεινοσαύρων θα επέστρεφε τόσο γρήγορα; Νομοτελειακά θα γινόταν αυτό σε κάποια φάση, αφού το διαρκές «κόντεμα» θα ξανάφερνε τους ικανούς 7-footers στη μόδα. Όπως ξανάφεραν στη μόδα ο Ρεχάγκελ και ο Μουρίνιο το νέο κατενάτσιο, πιάνοντας για χρόνια κορόιδο τους απροετοίμαστους αντιπάλους τους.
https://athlosnews.gr/olympiakos-mpartselona-o-changka-sikose-to-cheri-gia-faoyl-poy-den-edosan-oi-diaitites-vid/
Διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά δεν θυμάμαι κανέναν να διατυπώνει ενστάσεις το καλοκαίρι για τον Έλις και σίγουρα όχι κάποιον από αυτούς που απαιτούν την αντικατάστασή του. Μετά το περυσινό ενθαρρυντικό ξεκίνημά του στην περυσινή Euroleague, όλα έδειχναν ότι θα είναι ακόμα καλύτερος φέτος. Ήρθε και ο Μάρτιν με την παραδοσιακή λογική του Χάινς και του Ντάνστον, ώστε να έχεις δυο σέντερ με θεωρητικά διαφορετικά χαρακτηριστικά και διαφορετικό μπόι, ανάλογα τι επιβάλλουν οι περιστάσεις.
Μεταξύ μας, δε νομίζω ότι θα έκανε τρομερή διαφορά η αλλαγή ψηλού στην παρούσα φάση. Όχι μόνο επειδή δεν υπάρχει χώρος στο μπάτζετ για υπερβολές, αλλά και γιατί είναι δύσκολο να βρεις περιπτωσάρα που θα κάνει τη διαφορά και που θα προσαρμοστεί άμεσα στα πλάνα σου.
Από τις τέσσερις πρώτες ομάδες της Euroleague αυτή τη στιγμή, μόνο μια νίκησε εύκολα τον Ολυμπιακό (ΤΣΣΚΑ). Η Μπαρτσελόνα έχασε στην έδρα της και πήρε στο τελευταίο δέκατο τη νίκη στο ΣΕΦ έχοντας και στα δυο ματς 100-0 διαιτησία, η Ρεάλ τη γλίτωσε στην παράταση και η Αρμάνι έχασε στο Φάληρο και νίκησε τις προάλλες με εκείνο το περιβόητο 29-11 στις βολές. Αν κόντρα στις ομάδες με τα πολλαπλάσια μπάτζετ είσαι απόλυτα ανταγωνιστικός με τις απουσίες να σε χτυπούν ανελέητα, οφείλεις βάσιμα να πιστεύεις πως πλήρης και με λιγότερο εχθρικές διαιτησίες θα είχες πάρει τα δυο ματς που έχασες στον πόντο από τους Ισπανούς.
https://athlosnews.gr/olympiakos-mpartselona-kare-kare-to-cheiroyrgeio-choris-anaisthitiko-vid/
Προφανώς το καλοκαίρι οι Ερυθρόλευκοι θα έχουν την πολυτέλεια να αντικαταστήσουν τα όποια «προβληματικά» υλικά της οικοδομής, η οποία όμως παραμένει στα μπετά. Άρα δεν είναι δυνατόν να ονειρεύεσαι πλέι οφ, πόσο μάλλον φάιναλ φορ υπό αυτές τις συνθήκες. Δε γίνεται ρε αδερφέ να πας στη δεξίωση βουτηγμένος στους ασβέστες όταν οι άλλοι φοράνε ήδη τα κοστούμια τους και έχουν πληρώσει ένα σκασμό λεφτά για να βρεθούν εκεί.
Για να τα λέμε όλα, ποτέ κανείς από τον Ολυμπιακό δε μίλησε για φάιναλ φορ. Για τούτο σας έχω διαβεβαιώσει από το καλοκαίρι κιόλας. Επειδή όμως η ομάδα έπρεπε να έχει στόχους, τέθηκε ως τέτοιος η οκτάδα, τουλάχιστον μεταξύ προπονητών και παικτών. Και η πλάκα είναι πως ο Ολυμπιακός θα μπορούσε ακόμα κι έτσι να βρίσκεται στην 6άδα. Φτάνει να μην είχε τα τόσα προβλήματα απουσιών, αλλά και τα πορτοκαλόμαυρα παιδιά να τον περνάνε πριονοκορδέλα σε κάμποσα οριακά ματς.
https://athlosnews.gr/an-o-olympiakos-epistrepsei-kapoia-stigmi-sto-final-4-den-tha-einai-logo-sloyka/
Ο στόχος του οργανισμού που λέγεται Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε να ήταν η άμεση επιστροφή στις κορυφαίες θέσεις όσο υπάρχει η πινακίδα work in progress έξω από τα αποδυτήρια. Και σίγουρα όχι σε μια σεζόν που ο κόσμος δεν μπορεί να βρεθεί κοντά στην ομάδα. Δεν ξέρω πόσα διπλά θα είχαν κάνει οι Ερυθρόλευκοι αν οι αντίπαλες έδρες είχαν κοινό. Είμαι όμως βέβαιος ότι τα ματς με Ζαλγκίρις, Βιλερμπάν, Ρεάλ και Μπαρτσελόνα δεν θα είχαν χαθεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο…
Last but not least, το κεφάλαιο διαιτησία. Μύρισε το σφαγείο μας θυμάρι και έχεις κάποιους να κάνουν αφ’ υψηλού κριτική για το αν κάνει ο Μπαρτζώκας, ο Έλις, ο Μάρτιν, ο Χάρισον, ο Τζένκινς και πάει λέγοντας. Ο Ολυμπιακός έχει στηρίξει όσο λίγοι τη Euroleague, ακόμα και όταν οι καταστάσεις θα σήκωναν αντίδραση. Στην προπέρσινη υπόθεση του ΟΑΚΑ όμως οι Αγγελόπουλοι δε σήκωσαν μύγα στο σπαθί τους. Αρχικά το φύλλο αγώνα (που θα έπρεπε η λίγκα να έχει ξετινάξει την υπόθεση και να απαιτήσει γονατιστές συγνώμες για όσα ειπώθηκαν προς τους διαιτητές που υποτίθεται ότι προστατεύει) και στη συνέχεια οι διαρροές προς τους ρεπόρτερ περί απόπειρας… δωροδοκίας των διαιτητών από τους προέδρους του Ολυμπιακού, δεν αφέθηκαν στη μοίρα τους από πλευράς Πειραιωτών.
Πέρυσι τέτοια εποχή είχαμε το ban που στα μάτια κάποιων έμοιαζε με προειδοποιητική βολή. Και φέτος παρατηρούνται σερί κακές διαιτησίες. Μπορεί τα παραπάνω να μην έχουν μεταξύ τους καμία σχέση. Αλίμονο όμως σε όποιον ισχυριστεί ότι τα συνεχόμενα χειρουργεία αποτελούν συμπτώσεις ή μεμονωμένες περιπτώσεις. Με τη Μακάμπι μόνο που δε σούταραν και οι διαιτητές, στο Κάουνας είχαμε φάουλ και βήματα στην ίδια φάση που έκρινε το ματς, με την Μπαρτσελόνα μίλησαν οι μουγγοί και είδαν οι τυφλοί.
Κι αν κάποιος προσπαθήσει να βάλει στην κουβέντα την τελευταία φάση με την Μπάγερν (απομονώνοντάς τη από κάποια σοβαρά λάθη που προηγήθηκαν εις βάρος του Ολυμπιακού), μπορώ να του αραδιάσω κάμποσα ματς ακόμη κατά τα οποία η διαιτησία μόνο… φιλελληνική δεν ήταν. Ή μήπως ξεχάσαμε τι έγινε στο πρώτο ματς της Βαρκελώνης;
Να τελειώνει λοιπόν, το ανέκδοτο με «λάθη», ειδικά όταν είναι σωρηδόν σε βάρος της ίδιας ομάδας, όπως συνέβη το βράδυ της Πέμπτης. Οι άνθρωποι του Ολυμπιακού γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση. Ήδη, η πρώτη πιστολιά έπεσε στο Κάουνας από τον Χρήστο Μπαφέ. Τα υπόλοιπα δε χρειάζεται καν να μαθευτούν, αρκεί να γίνουν εκεί που πρέπει, όπως πρέπει…
ΥΓ 1. Θα το βάλω όπως το ανέβασα στο facebook το βράδυ της Πέμπτης: «Ο Ολυμπιακός έπαιξε με την Μπαρτσελόνα. Σε ποδοσφαιρικές αναλογίες (βάσει διαφοράς μπάτζετ δηλαδή) είναι σχεδόν σα να έπαιξε ο Ολυμπιακός με την… Μπαρτσελόνα (τρία συμβόλαια των Καταλανών είναι σχεδόν ολόκληρος ο μισθολογικός προϋπολογισμός των Ερυθρόλευκων, σε ένα άθλημα που 2-3 παίκτες μπορούν να κάνουν τη διαφορά).
Αυτός ο Ολυμπιακός έπαιξε κόντρα στην καλύτερη ομάδα της Ευρώπης αυτή τη στιγμή – βάσει βαθμολογίας -, δίχως δυο από τους σημαντικότερους παίκτες του (από αυτούς που κάνουν τη διαφορά).
Οι διαιτητές τον πέρασαν πριονοκορδέλα μέχρι να χάσει με το ζόρι, αλλά η κουβέντα πάει στο αν ο προπονητής είναι καλός και αν πρέπει να έρθουν 3-4 παίκτες. Προφανώς απόψε έπαιζαν άλλοι παίκτες στο παρκέ και ήταν άλλος ο προπονητής που γελοιοποίησε τον νέο αγαπητικό των «αντικειμενικών» με το 5πλάσιο μπάτζετ». Όταν ο μεγαλύτερος θρύλος της Euroleague ζητά σεβασμό από τους διαιτητές, δεν είναι δυνατόν ο κάθε απίθανος να παραβλέπει το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός σφάχτηκε στο γόνατο.
https://athlosnews.gr/spanoylis-se-diaitites-sevasteite-to-athlima/
ΥΓ 2. Δε γίνεται να φτάνεις ένα τέτοιο ματς στο τελευταίο δέκατο του δευτερολέπτου, να σε έχουν σφάξει στο γόνατο και αντί για ύμνους να διαβάζεις κριτικές και αφορισμούς. Κι αν από τον μέσο οπαδό δεν έχω απαίτηση να καταλαβαίνει από μόνος του ό,τι συμβαίνει, έχω από αυτούς που υποτίθεται ότι είναι αρθρογράφοι – αναλυτές. Δεν υπάρχει ομάδα στον κόσμο που να έχει πληγεί περισσότερο από την «αντικειμενικότητα» απ’ ό,τι ο μπασκετικός Ολυμπιακός. «Αντικειμενικότητα» ακόμα και από δεδηλωμένους ή δήθεν Ολυμπιακούς.
Όλοι αυτοί που περιστασιακά ή επί μονίμου βάσεως προσπαθούν να δημιουργήσουν κλίμα με δήθεν «αποτυχίες» σε μεγαλεπήβολους στόχους που οι ίδιοι από μόνοι τους έθεσαν, κάποια στιγμή θα πρέπει να λογοδοτήσουν στον κόσμο που τους διαβάζει και τους ακούει. Και αυτά τα λέει ένας άνθρωπος που άσκησε επί σειρά ετών σκληρότατη κριτική στο μπασκετικό τμήμα, ακόμα και στις εποχές που η ομάδα έφτανε για πλάκα στα φάιναλ φορ. Πριν καν συμπληρωθούν δυο χρόνια από τη μεγαλύτερη απόφαση που πήρε ποτέ διοίκηση ελληνικού συλλόγου, το μαγαζάκι της ΕΟΚ βρίσκεται υπό διάλυση και η αλλαγή σκυτάλης θα είχε ήδη ολοκληρωθεί αν δε μεσολαβούσε ο κορωνοϊός.
Δε γίνεται λοιπόν, όταν φωνάζεις για χρόνια «φύγετε από το πρωτάθλημα» όπως εγώ ή όταν αποδέχεσαι πλήρως αυτή την απόφαση όπως η συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών, να μην αντιλαμβάνεσαι ακόμα τι ακριβώς σημαίνει στήριξη και ότι αυτή δεν είναι κάτι αφηρημένο αλλά απολύτως χειροπιαστό…