23.3 C
Athens

Να γιατί ο Ολυμπιακός δικαιούται να φωνάζει για τον Παπαδόπουλο

Πολλά μπορούν να ειπωθούν για το VAR. Σε διεθνές επίπεδο, όχι μόνο για το τι συμβαίνει στην εγχώρια («τοξική») ποδοσφαιρική κοινότητα. Για τον τρόπο εφαρμογής του, για το πόσο χαλάει τον ρυθμό, για τον τρόπο που παίρνονται οι αποφάσεις και για άλλα πολλά. Το βράδυ του Σαββάτου στο «Γ. Καραϊσκάκης» το VAR πρωταγωνίστησε ξανά και με θετικό και αρνητικό τρόπο.

Για παράδειγμα, χωρίς αυτό, το πανέμορφο τρίτο γκολ που σημείωσε ο Ολυμπιακός με τον Γκερέρο θα μετρούσε, αφού κανείς δεν πήρε χαμπάρι ότι ο Σουντανί ήταν οριακά εκτεθειμένος. Από την άλλη, κάποιος… ντελιβεράς λογικά τρύπωσε στο βαν την ώρα που ο Κοροβέσης έβρισκε με τις τάπες τον Ποντένσε στο 30′ και για αυτό κανείς δεν ενημέρωσε τον διαιτητή της αναμέτρησης, Γιάννη Παπαδόπουλο, ο οποίος έχασε (;) τη φάση.

Δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά το πως μια τόσο πεντακάθαρη (και στο ριπλέι) φάση έμεινε ατιμώρητη και δεν βγήκε κόκκινη κάρτα από τη στιγμή που ο ποδοσφαιριστής του ΟΦΗ δεν πάει καν για την μπάλα και βγαίνει με τις τάπες στο πόδι του Ποντένσε με κίνδυνο να προκαλέσει σοβαρό τραυματισμό. Αλήθεια τώρα, πως γίνεται ο VAR Κουμπαράκης να έχασε αυτό το έγκλημα;

Κανείς δεν θα ασχοληθεί με τα παραπάνω. Για την ακρίβεια είναι ηλίου φαεινότερον που θα επικεντρωθούν, ή καλύτερα που επικεντρώνονται ήδη, τα περισσότερα Μέσα και όσοι περιμένουν να δουν τα ματς του Ολυμπιακού για να σημειώσουν το παραμικρό λάθος του διαιτητή ή των VAR και να σηκώσουν σκόνη.

Πάμε να δούμε αναλυτικότερα την επίμαχη φάση που ξεσηκώνει διαμαρτυρίες και να εξηγήσουμε όσο πιο κατανοητά μπορούμε για ποιον λόγο δεν δόθηκε πέναλτι στη φάση με πρωταγωνιστές τους Σεμέδο-Φιγκεϊρέντο:

Είναι αλήθεια βλέποντας ξανά (και ξανά) το ριπλέι σε βίντεο και όχι μόνο τη φωτογραφία (από την οποία δεν μπορούν να εξαχθούν ακριβή συμπεράσματα) πως πρόκειται για δύσκολη για τον διαιτητή φάση. Χωρίς το VAR έχουμε δει να δίνονται πέναλτι απλά και μόνο γιατί υπάρχει μια επαφή (λες και έχουμε να κάνουμε με μπάσκετ και η επαφή απαγορεύεται).

Με το VAR αυτές οι φάσεις πλέον ανακουφίζουν τον εκάστοτε διαιτητή. Δεν χρειάζεται καν να πάει στην οθόνη για να το τσεκάρει. Εν προκειμένω, ο Σεμέδο κάνει προβολή, δεν βρίσκει την μπάλα και αυτό για τους περισσότερους είναι λόγος να δοθεί πέναλτι υπέρ του Φιγκεϊρέντο. Ξαναδείτε τη φάση προσεκτικά όμως.

Ο Βραζιλιάνος φορ ξεκινά να λυγίζει το πόδι χωρίς να τον έχει βρει ο Σεμέδο και πέφτει επιδιώκοντας εκείνος την ανατροπή. Το προτεταμένο πόδι του Πορτογάλου στόπερ του Ολυμπιακού δεν συνιστά παράβαση. Πολλώ δε μάλλον, όταν μιλάμε για την εσχάτη των ποινών. Ο επιθετικός πάντα είχε το πλεονέκτημα σε αυτές τις φάσεις (ειδικά χωρίς το VAR).

Από τη στιγμή που ο Φιγκεϊρέντο προσπαθεί να ξεγελάσει τον διαιτητή πέφτοντας εκείνος πάνω στο πόδι του Σεμέδο, είναι δύσκολο να πάρει το πέναλτι. Και ερχόμαστε ξανά στο VAR και τη χρησιμότητα του σε αυτές τις φάσεις: Λίγες ώρες νωρίτερα, η Γουότφορντ προσπάθησε να πάρει πέναλτι κόντρα στην Τότεναμ με τον Ντεουλοφέου να ξεκινά να πέφτει στην περιοχή των «σπιρουνιών», ενώ ο Βερτόγκεν είχε σηκώσει ψηλά το πόδι. Από το VAR ενημερώθηκε ο διαιτητής πως πέναλτι δεν υπάρχει.

Είναι καιρός να συνειδητοποιήσει ο καθένας πως όταν τύχει μια ανάλογη φάση στην ομάδα που υποστηρίζει ο καθένας, το πέναλτι δύσκολα θα δοθεί γιατί πλέον υπάρχει το VAR που σε αργή κίνηση μπορεί να δει αν υπάρχει ανατροπή (όχι επαφή) και αν ο επιθετικός ξεκινά να λυγίζει το πόδι επιδιώκοντας να εκμεταλλευτεί την κατάσταση και να πάρει σφύριγμα επειδή ο αντίπαλος στόπερ δεν έχει βρει την μπάλα. Σε αυτά ναι, το VAR είναι πραγματικά χρήσιμο.

ΕΥΘΕΩΣ με τον Γιώργο Χαλά Γιώργος Χαλάς