Good morning από το ανοιξιάτικο Μπέρμιγχαμ. Ξύπνησα πριν από λίγο – είμαστε και δυο ώρες πίσω στο νησί – και αμέσως διάβασα μια συνέντευξη που μου έφτιαξε τη μέρα. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. ο Δημήτρης μας, ο dpg7000 μας, έδωσε συνέντευξη σε εφημερίδα. Νόμιζα πως θα έκανε την εξαγγελία για το Pao Alive 2 ή για να κλαφτεί για τα χοντρά πορτοφόλια που τον αγνόησαν ή για να εξαγγείλει ξανά τα σχέδιά του για τον Βοτανικό. Αυτά που όλοι από κοντά του λένε «ναι» και μόλις ανοίγει την πόρτα να φύγει, αρχίζουν να χαχανίζουν.
Όμως όχι. Η αφορμή της συνέντευξης ήταν άλλη. Ποια ήταν; Η νίκη του Παναθηναϊκού επί του Ολυμπιακού στον πρώτο τελικό του Λιγκ Καπ! Μιλάμε για την τρίτη και πιο αδιάφορη διοργάνωση του ελληνικού βόλεϊ, η οποία απέκτησε ενδιαφέρον απλώς και μόνο λόγω της παρουσίας των αιώνιων στον τελικό.
Μετά από 50 συνεχόμενες ήττες στα αθλήματα του Ερασιτέχνη, μετά από πέντε χρόνια αλλεπάλληλων νικών του Ολυμπιακού επί του Παναθηναϊκού στο βόλεϊ, ήρθε η ώρα να σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και μαζί να σπάσει και το ντροπιαστικό σερί για τους Πράσινους. Και αντί οι εκπρόσωποί τους και τα Μέσα που τους υποστηρίζουν ή αβαντάρουν να κρατήσουν χαμηλούς τόνους καθότι υπάρχει και ρεβάνς, ξεκίνησαν οι συνεντεύξεις για τον άθλο. Έτσι όπως έβγαινε κάποτε ο πρόεδρος μιας μικρής ομάδας κατώτερης κατηγορίας μετά από μια πρόκριση – έκπληξη σε βάρος κάποιου συλλόγου Α’ εθνικής, έτσι βγήκε και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος. Ο οποίος λέει, θέλει να ξανακάνει τον Παναθηναϊκό πρωταθλητή σε όλα τα σπορ. Αλήθεια όμως, σε ποια χρονική περίοδο της ιστορίας οι Πράσινοι πλησίασαν έστω αυτό το κατόρθωμα;
Μην ψάχνετε να το βρείτε, ποτέ. Αρκεί μια νίκη που ισοδυναμεί με έκπληξη μεγατόνων να κάνει τα μυαλά σου να πάρουν τόσο πολύ αέρα; Απ’ ό,τι φαίνεται αρκεί. Τους συλλόγους δεν τους μικραίνουν ποτέ οι αντίπαλοι. Εκείνοι που τους μικραίνουν είναι οι άνθρωποί τους. Και κάπως έτσι, ξεχνάνε τα παλιά μεγαλεία, τις ευρωπαϊκές κούπες, τα final 4 και τους εγχώριους τίτλους και πανηγυρίζουν μονάχα όταν τύχει να νικήσουν τον αιώνιο αντίπαλό τους. Κάθε πέντε χρόνια δηλαδή ή κάθε 50 ματς. Να πώς μικραίνουν οι σύλλογοι και οι ομάδες…
