Το σενάριο ειδυλλιακό και ελκυστικό. Μη νίκη του Άρη απέναντι στην ΑΕΚ και νίκη του Ολυμπιακού κόντρα στον αιώνιο αντίπαλο. Αν μας το έλεγαν πριν από τα παιχνίδια της Κυριακής, θα το υπογράφαμε και με τα δύο μας χέρια. Ο Άρης δεν κέρδισε την ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός τιμώρησε τον Παναθηναϊκό, που προηγήθηκε κυριολεκτικά από το πουθενά και επιδόθηκε σε έναν αγώνα «κατς» αντί να αλλάξει καμιά πάσα της προκοπής στον αγωνιστικό χώρο του «Γεώργιος Καραϊσκάκης».
Το 46ο Πρωτάθλημα στην ένδοξη ιστορία του Ολυμπιακού κατακτήθηκε κόντρα στον ταλαίπωρο αιώνιο αντίπαλο, επτά ολόκληρες αγωνιστικές πριν από την ολοκλήρωσή του, στην πιο γρήγορη κατάκτηση Πρωταθλήματος στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου! Μετά το Πρωτάθλημα στο βόλεϊ κόντρα στον Παναθηναϊκό (τυπικά απέμενε ένας βαθμός, αλλά μη χάνουμε την ουσία των πραγμάτων, καθώς έτσι και αλλιώς ο τίτλος κατακτήθηκε πριν από τον εκτός έδρας αγώνα με τον ΠΑΟΚ), και το Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου κατακτήθηκε μαθηματικά στο ματς απέναντι στους Πράσινους. Σε λιγότερο από μία εβδομάδα. Μέσα σε έξι ημέρες για την ακρίβεια. Αυτά τα κάνει μόνο ο Ολυμπιακός, κατακτώντας τίτλους, επιβλητικά, αλλά και με τους πιο γλυκούς τρόπους! Ο κόσμος έλειπε, αλλά ήταν «όλοι εκεί». Κάποια στιγμή αυτός ο εφιάλτης θα τελειώσει και θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα και τη ζωή μας. Ειλικρινά, δεν μπορώ να φανταστώ καν τι θα γίνει στο πρώτο παιχνίδι με γεμάτο ξανά το «Γεώργιος Καραϊσκάκης», την έδρα-«κολαστήριο» του Ολυμπιακού.
Ανήμερα του πρόσφατου ντέρμπι Ρεάλ Μαδρίτης – Μπαρτσελόνα (10/4), οι Ζιοβάνι και Κριστιάν Καρεμπέ ανάρτησαν στα social media μία φωτογραφία από δική τους εμπειρία στη συγκεκριμένη μονομαχία του ισπανικού και του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Ο Ζιοβάνι με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα και ο Καρεμπέ με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης. Αυτοί οι παικταράδες (όπως και δεκάδες ακόμα) φόρεσαν στη συνέχεια τη φανέλα του Ολυμπιακού και «κατηγορήθηκαν» από την προπαγάνδα ότι «έκλεβαν» τα Πρωταθλήματα στην Ελλάδα! Ναι, αυτά λένε ακόμα και τώρα. Και ο Χασάν, λογικά, «κλέβει» τα Πρωταθλήματα από τον Αχιλλέα, τον Πούγγουρα!
Δεν βάζω καν στην «εξίσωση» τα «πρώτα βιολιά» του Ολυμπιακού γιατί η σύγκριση είναι ισοπεδωτική, αλλά τον Αχμέντ, ο οποίος καθόρισε το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό, μαζί με τον Μπρούμα, ο οποίος μέτρησε την ασίστ στο 2-1, βάζοντας και το κερασάκι στην τούρτα, σκοράροντας το τρίτο γκολ στην τελευταία φάση του αγώνα. Ο Αιγύπτιος επιθετικός έφτασε τα 15 γκολ στη σεζόν (σε 31 συμμετοχές), 10 εκ των οποίων στο Πρωτάθλημα! Το διανοήστε; Ο αναπληρωματικός σέντερ φορ του Ολυμπιακού, έχοντας χάσει και ένα περίπου δίμηνο λόγω κορωνοϊού, μετράει αυτήν την επίδοση. Την ώρα, που ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί έχει 24 γκολ σε 40 συμμετοχές. Δεν έχω το χρόνο να ψάξω, αλλά δύσκολα θα υπάρχει αλλού στην Ευρώπη κάτι ανάλογο. Τόσο σε επίπεδο αναπληρωματικού σέντερ φορ όσο και σε επίπεδο επιθετικού διδύμου σε μία ομάδα. Οι δυο τους έχουν σκοράρει συνολικά 39 γκολ στην τρέχουσα σεζόν!
Με λίγα λόγια… Δεν έχουν παραδεχτεί ποτέ την ανωτερότητα του Ολυμπιακού. Σε κανένα άθλημα. Έχουν αμφισβητήσει τους πάντες και τα πάντα. Και ούτε πρόκειται να το κάνουν και να το παραδεχτούν ποτέ. Γιατί έτσι αισθάνονται καλύτερα και δικαιολογούν την αποτυχία της ομάδας τους. Ο Ολυμπιακός γιγαντώνεται ημέρα με την ημέρα και αυτοί βουλιάζουν καθημερινά στη μιζέρια και την ανυπαρξία τους. Όχι μόνο ο Παναθηναϊκός, αλλά και ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ. Επτά αγωνιστικές πριν από το τέλος, ο Θρύλος κατέκτησε το δεύτερο συνεχόμενο και 46ο Πρωτάθλημα στην ιστορία του, έχοντας ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Παναθηναϊκό (με όλο το σεβασμό στον Άρη, που είναι δεύτερος στο -22 και έχει πάρει το «δικό του Πρωτάθλημα» βάσει της εξαιρετικής σεζόν του) στο +77 βαθμολογικά! Απίστευτο και όμως αληθινό και Ολυμπιακό. Και οι τρεις τους, απέχουν συνολικά 77 βαθμούς από τον Ολυμπιακό.
Πόνεσε πολύ γιατί τους χάλασε το έτοιμο «αφήγημα»
Η νέα «τριάρα» του Ολυμπιακού κόντρα στον Παναθηναϊκό έπεσε κάπως βαριά σε όλο το αντί-Ολυμπιακό σύστημα και πάνω από όλους στους Πράσινους. Στο 0-1 το πίστεψαν! Ότι θα χαλάσουν τη γιορτή των σίγουρων Πρωταθλητών. Ωστόσο, το σημαντικότερο όλων ήταν πως οι Ερυθρόλευκοι κατέστρεψαν πανηγυρικά το «αφήγημα» της προπαγάνδας, που ήταν έτοιμο από το 10ό λεπτό και το πρώτο από τα δύο γκολ του Ελ Αραμπί, που τελικά δεν μέτρησαν! Ότι και καλά, αν δεν υπήρχε το VAR, ο Παναθηναϊκός θα έχανε με 1-0 από το 10′ και θα άλλαζε η ροή του αγώνα. Ποια ροή; Ο Ολυμπιακός είχε τρεις ευκαιρίες για γκολ στο πρώτο δεκάλεπτο και ο Παναθηναϊκός ούτε τη σέντρα είχε περάσει ούτε δεύτερη πάσα μπορούσε να αλλάξει. Ότι και καλά, αν δεν υπήρχε το VAR, ο Μακέντα θα έπαιρνε κίτρινη κάρτα για θέατρο και όχι πέναλτι, στο πέσιμο-«πιρουέτα» εντός της μεγάλης περιοχής. Ότι και καλά, αν υπήρχε το VAR από το 1996, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Προπαγάνδα, προπαγάνδα, προπαγάνδα… Είκοσι πέντε χρόνια προπαγάνδα. Μακάρι, πάντως, να υπήρχε VAR από το 1987 έως και το 1996, όταν απροκάλυπτα έκλεβαν τον ιδρώτα του Ολυμπιακού, των ποδοσφαιριστών και των προπονητών του.
Αυτά λένε εδώ και 25 χρόνια… Για διαιτησίες και παράγκες, θέλοντας να αλλοιώσουν την πραγματικότητα. Ωστόσο, το τρομερό, φοβερό και ασύλληπτο 21/25 που έχει ο Ολυμπιακός, δεν πρόκειται να το ξεπεράσουν ποτέ! Έτσι, λοιπόν, αυτή η ανατροπή και νίκη της 11ης Απριλίου 2021 αποκτά ιδιαίτερη και ακόμα μεγαλύτερη σημασία. Ο Ολυμπιακός «ξεφτίλισε» το έτοιμο «αφήγημα» και τα άρθρα-παραγγελία από το ημίχρονο. Πόνεσαν πολύ τα δύο γκολ του Χασάν και το ένα του Μπρούμα. Όλη τους η σεζόν, εδώ και χρόνια, είναι τα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό. Μία φορά στο τόσο θα πανηγυρίζουν για καμιά τυχαία νίκη ή ισοπαλία κόντρα στον ενδοξότερο και μεγαλύτερο ελληνικό σύλλογο, βλέποντας μονίμως με… κιάλια τη βαθμολογία στη Super League και τον Ολυμπιακό να ανταγωνίζεται κάθε χρόνο τους καλύτερους στην Ευρώπη, την οποία δεν πλησιάζουν καν εδώ και πολλά χρόνια. Υπάρχει μεγαλύτερη τιμωρία για αυτούς; Όχι, δεν υπάρχει! Ας δούμε, όμως, τώρα και κάποια ξεχωριστά tips.
Έχουμε και λέμε…
Σε 104 λεπτά αγώνα μαζί με τις καθυστερήσεις των δύο ημιχρόνων, έπαιξαν περίπου 95 λεπτά αδυσώπητο «ταμπούρι», όπως μόνο εκείνοι ξέρουν. Ειδικά, στο πρώτο ημίχρονο, όταν περνούσαν με το ζόρι το χώρο του κέντρου, ο Μπόλονι έπαιρνε βαθιά ανάσα στον πάγκο.
Χωρίς τελική προσπάθεια (προφανώς και ευκαιρία), άνοιξαν το σκορ κόντρα στη ροή της αναμέτρησης με ένα αμφισβητούμενο πέναλτι. Ναι, ο Σεμέδο έδωσε δικαίωμα, αλλά ο Μακέντα «βουτάει» στο χορτάρι.
Οι τελικές προσπάθειες ήταν τριπλάσιες υπέρ των Πειραιωτών (15-5).
Εννέα κλασικές ευκαιρίες ο Ολυμπιακός ούτε… μισή ευκαιρία ο αντίπαλος. Το «σουτάκι» προπόνησης στο 88′ ήταν της πλάκας για τον Σα. Δυσκολότερα του κάνει ο Παναγιώτης Αγριογιάννης στην προπόνηση.
Ο Ολυμπιακός πέτυχε τρία «κρυστάλλινα» γκολ και δύο ακόμα του Ελ Αραμπί που δεν μέτρησαν. Αν υπήρχε αφορμή, είναι σίγουρο πως ο Μπέμπεκ και ο VAR θα έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τα ακυρώσουν μέσω της τεχνολογίας.
Ένα πέναλτι-μαρς πάνω στον Φορτούνη από τον Πούγγουρα, που θα είχε αποβληθεί πριν καν κλείσει το πρώτο ημίχρονο και όχι στο 66′, στην εναέρια αγκωνιά στο λαιμό του Χασάν. Οι διαιτητές «είδαν» τελικά χέρι του Φορτούνη στην αρχή της φάσης, παράβαση που δεν φαίνεται πουθενά από καμία λήψη…
Ο Ολυμπιακός έχει…
Δέκα νίκες περισσότερες νίκες από τον Παναθηναϊκό ύστερα από 29 αγώνες (24 – 14).
Είκοσι επτά περισσότερους βαθμούς (76 – 49).
Τριάντα επτά περισσότερα γκολ στο ενεργητικό του (73 – 36).
Εννέα λιγότερα γκολ στο παθητικό του (15 – 24).
+46 στη συνολική διαφορά τερμάτων του (58 – 12).
Είκοσι έξι περισσότερα Πρωταθλήματα (46 – 20).
Είκοσι ένα Πρωταθλήματα έχει τα τελευταία 25 χρόνια ο Ολυμπιακός, δύο Πρωταθλήματα ο Παναθηναϊκός.
Είκοσι οκτώ Κύπελλα Ελλάδας ο Ολυμπιακός, δεκαοκτώ ο Παναθηναϊκός (μόλις τρία τα τελευταία είκοσι έξι χρόνια).
Δεκαοκτώ νταμπλ ο Ολυμπιακός, οκτώ ο Παναθηναϊκός.
Οκτώ νταμπλ ο Ολυμπιακός κατά τον 21ο αιώνα και στα 21 πρώτα χρόνια (κυνηγάει και το ένατο), δύο νταμπλ ο Παναθηναϊκός (όπως τα πήρε και αυτά, τέλος πάντων).
Δεκαεπτά Πρωταθλήματα ο Ολυμπιακός κατά τον 21ο αιώνα, δύο Πρωταθλήματα ο Παναθηναϊκός.
Έντεκα χρόνια χωρίς Πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός και επτά χρόνια χωρίς τίτλο γενικότερα.
Ο Ολυμπιακός παίζει αδιάλειπτα στην Ευρώπη με σημαντικές νίκες και επιτυχίες, ο Παναθηναϊκός έχει ξεχάσει πώς είναι να βγαίνει κανείς από τα σύνορα.
Από το 1996 έως σήμερα, ο Ολυμπιακός έχει μόλις δύο εντός έδρας ήττες από τον Παναθηναϊκό σε σύνολο είκοσι εννέα αγώνων σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο (16-11-2)! Σε επίπεδο Πρωταθλήματος, οι νίκες του Ολυμπιακού είναι 15 (15-10-2).
Εβδομήντα επτά τρόπαια έχει ο Ολυμπιακός, σαράντα ένα ο Παναθηναϊκός. Το double score πλησιάζει!
Σαράντα έξι Πρωταθλήματα Ελλάδας ο Ολυμπιακός, τριάντα εννέα όλοι οι άλλοι!
Σαράντα έξι Πρωταθλήματα Ελλάδας ο Ολυμπιακός, σε ογδόντα πέντε διοργανώσεις!
ΥΓ: Θεία δίκη. Οι συμπεριφορές «πληρώνονται». Το ποδόσφαιρο «επιστρέφει» συμπεριφορές. Οι αστειότητες του Διούδη στο ματς της Λεωφόρου, τιμωρήθηκαν στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης». Δυσκολευόταν ακόμα και να πιάσει την μπάλα με τα δύο χέρια! Όχι μόνο ευθύνεται και στα τρία γκολ της ομάδας του, αλλά είδε το ποδόσφαιρο να τον τιμωρεί σκληρά. Στις καθυστερήσεις, ανέβηκε στη μεγάλη περιοχή του Ολυμπιακού για να… βρει το γκολ της ισοφάρισης. Με τη «γυριστή» κεφαλιά, τοποθετώντας άσχημα το σώμα του στο άλμα, έβγαλε τον Μπρούμα σε μία ανεπανάληπτη αντεπίθεση, που έβαλε το κερασάκι στην τούρτα του Πρωταθλητή Ολυμπιακού. Στη Λεωφόρο, ο Διούδης έπιανε τη μέση του στα τελευταία λεπτά και είχε γίνει «ένα» με το χορτάρι. Στο Καραϊσκάκης, μπορεί τα χέρια του να έτρεμαν από το φόβο, αλλά η μέση του ήταν μία χαρά!
https://athlosnews.gr/olympiakos-panathinaikos-3-1-fiesta-gia-to-46o-me-ton-idaniko-kalesmeno/
