Η έλευση του Γιώργου Δώνη στον Παναθηναϊκό αποτελεί μια αχτίδα φωτός σε αυτό το μουντό τοπίο που υπάρχει εδώ και χρόνια στο «τριφύλλι». Ο Έλληνας τεχνικός, εδώ και μια δωδεκαετία, θεωρείται μεταξύ των κορυφαίων που έχει «γεννήσει» το ελληνικό ποδόσφαιρο σε επίπεδο προπονητικής.
Από τα χρόνια που έκανε το «αγροτικό» του στον Ηλυσιακό και μετέπειτα στη Λάρισα – πληγώνοντας τον Παναθηναϊκό με την κατάκτηση του Κυπέλλου το 2007- ο «Μουμπάρακ» όπως ήταν κάποτε το παρατσούκλι του (έχω την αίσθηση ότι δεν τον αποκαλεί κανείς πλέον με αυτό το nickname) είχε δείξει ότι το είχε.
Φτιαγμένος για τα δύσκολα και δεν είναι τυχαίο ότι πέτυχε (εκτός από τους Θεσσαλούς) σε Ατρόμητο και ΑΠΟΕΛ. Αντιθέτως όταν ο δρόμος στρώνονταν με ροδοπέταλα δεν έκανε και τα καλύτερα δυνατά περάσματα από τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ!
Ο Δώνης είχε την τύχη να βγάλει πολλά χρήματα στην ποδοσφαιρική του καριέρα, αφού κατάφερε να πάει στην Πρέμιερ Λιγκ (Μπλάκμπερν), λίγες εβδομάδες μετά την αλήστου μνήμης κούρσα με τον Άγιαξ (0-1). Τότε πληρώθηκε με 1,1 δις δραχμές, ποσό ρεκόρ για Έλληνα ποδοσφαιριστή.
Τρελά χρήματα πήρε και στην ΑΕΚ, ενώ με το ίδιο… άστρο συνέχισε και προπονητικά αφού χρυσοπληρώθηκε σε ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Σαουδική Αραβία (Αλ Χιλάλ, Αλ Σαρτζά) και ΑΠΟΕΛ.
Θέλω να πιστεύω ότι στον Παναθηναϊκό δεν ήρθε απλά για να τα αρπάξει, αν και οι αποδοχές του είναι εξαιρετικές! Σε βάθος τριετίας θα αγγίζουν τα 2 εκατ. ευρώ! Δεν τα λες και λίγα…
Ο Δώνης έχει όλα τα εχέγγυα να ξεπεράσει τους προκατόχους του και ιδιαίτερα τον Μαρίνο Ουζουνίδη που έφυγε με το κεφάλι ψηλά. Αυτό και εάν είναι παράσημο για έναν προπονητή μεγάλης ομάδας.
Το «τρένο» όπως είναι το κλασσικό παρατσούκλι του, μετά την κούρσα ζωής στο Άμστερνταμ και την πάσα πάρε – βάλε στον Κριστόφ Βαζέχα, ΛΟΓΙΚΑ θα βρεθεί σε κανονικές συνθήκες προπονητικής σε ότι αφορά ένα πολύ σημαντικό κομμάτι, αυτό των πληρωμών. Λογικά…
Έναν σκόπελο που κλήθηκε ν’ αντιμετωπίσει ο Ουζουνίδης και σ’ ένα μεγάλο ποσοστό του πρόσθεσε πολλούς πόντους στη… σούμα, του περάσματός του από το «τριφύλλι». Άλλωστε τον νυν τεχνικό της ΑΕΚ όσο και να θέλεις δεν μπορείς να τον κρίνει καθαρά προπονητικά.
Αυτό το θεωρητικά πλεονέκτημα του Δώνη, είναι κατ’ εμέ και η μεγαλύτερη δυσκολία που θα κληθεί ν’ αντιμετωπίσει στον Παναθηναϊκό. Διότι με πληρωμένους τους ποδοσφαιριστές η κριτική θα φύγει από την… εξέδρα (την εξαφανισμένη και επικίνδυνη διοίκηση Αλαφούζου) και θα επστρέψει στον αγωνιστικό χώρο.
Άλλωστε ο Ουζουνίδης κλήθηκε στην πορεία ν’ αντιμετωπίσει τις «ταρζανιές» του Αλαφούζου, ενώ ο Δώνης γνώριζε που ήρθε και με ποιες συνθήκες θα κληθεί να συγκροτήσει μια αξιόπιστη ομάδα.
Συμφωνούμε όλοι ότι από την στιγμή που θα ολοκληρωθεί το deal με το ασιατικό fund, ο Παναθηναϊκός θα επιστρέψει στην κανονικότητα, αλλά τουλάχιστον για την επόμενη σεζόν αυτή η «κανονικότητα» θα είναι «ψευτική».
Η ομάδα θα ξεκινήσει με μείον έξι βαθμούς, με τρομερούς περιορισμούς στις μεταγραφές και με αγωνιστικά κενά που «φωνάζουν». Εάν καταφέρει ο Δώνης και δημιουργήσει μια καλή ομάδα, τότε θα πάρει και το μαξιλαράκι για τα επόμενα χρόνια.
Σε αντίθετη περίπτωση η ανάμνηση του Ουζουνίδη θα πλανάται πάνω από τον Παναθηναϊκό και ο Δώνης θα χάσει την ευκαιρία που έψαχνε εδώ και χρόνια.
Στο χέρι του είναι…
