Η τέχνη δε ξεχνιέται και ο Ρότζερ Φέντερερ το αποδεικνύει περίτρανα. Ο Ελβετός θρύλος του τένις μετά από 3ωρη υπερπροσπάθεια κόντρα πρώτα στο ίδιο του το σώμα και μετά στον Γερμανό Ντόμινικ Κέπφερ, προκρίθηκε στους «16» του Ρολάν Γκαρός στο Παρίσι, αλλά στην post-game συνέντευξη του άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην αγωνιστεί απέναντι στον Ιταλό Ματέο Μπερετίνι.
Το πρόβλημα στο γόνατο του Φέντερερ και η έλλειψη αγωνιστικού ρυθμού μετά την επέμβαση του τον ωθεί σε σκέψεις αναφορικά με το μέλλον του στα κορτ του Παρισιού, με τον Μπερετίνι να αναμένει την απόφαση του Ελβετού πρωταθλητή δύο μέρες πριν τον κρίσιμο αγώνα για τη φάση των «16», ώστε να δει αν θα πάρει άνευ αγώνα την πρόκριση για τα προημιτελικά.
Με το μυαλό στον μεγάλο στόχο του Γουίμπλετον, ο Φέντερε υπογράμμισε ότι η χθεσινή (5/06) βραδιά του ίσως να ήταν και η τελευταία στο χωμάτινο έδαφος του Φιλίπ Σαρτιέρ.
«Συζητάμε γι’ αυτούς τους αγώνες με την ομάδα μου, τους αναλύουμε και βλέπουμε στη συνέχεια τι θα ακολουθήσει», ανέφερε τα ξημερώματα ο Φεντ, μετά την ολοκλήρωση του βραδινού αγώνα με τον Γερμανό.
«Πρέπει να αποφασίσω αν θα συνεχίσω να παίζω ή όχι, αν το ρίσκο δεν είναι αρκετά μεγάλο αυτή τη στιγμή για να συνεχίσω να το πιέζω, ή αν απλά ο καλύτερος τρόπος είναι να ξεκουραστώ. Δεν υπάρχει κενή εβδομάδα ανάμεσα σ’ αυτό το τουρνουά και στο Χάλε, όπως γίνεται συνήθως, οπότε πρέπει να υπολογίσω ποιο θα είναι το καλύτερο πράγμα να κάνω με γνώμονα το Wimbledon».
Και πρόσθεσε: «Μετά από κάθε αγώνα μου εδώ, όπως και στη Γενεύη, πρέπει να κάνω μια επανεκτίμηση της κατάστασης το επόμενο πρωί, αναλόγως με το πως ξυπνάω και πως νιώθω το γόνατό μου. Όπως εξήγησα και προηγουμένως, δεν είχα βρεθεί συνεχόμενα στο γήπεδο για 2,5 ώρες και μετά πάλι για 3,5 ώρες ξανά, δεν το έκανα ούτε στην προπόνηση αυτό. Για μένα, δεν είναι φυσιολογικό να είμαι στο γήπεδο για 3,5 ώρες. Όσοι έχουν κάνει την ίδια επέμβαση, καταλαβαίνουν τι λέω. Θα ήθελα να είμαι στη θέση του Ράφα ή του Νόβακ, που το σκεπτικό τους λίγο-πολύ είναι: ‘Νιώθω καλά, παίζω καλά, κερδίζω’. Εγώ δεν έχω αυτό το συναίσθημα αυτή τη στιγμή. Τα βλέπω αυτά σαν σκαλοπάτια, για κάτι που έχει μεγάλη σημασία για μένα».
