Μετρούσε μόλις δύο εβδομάδες από όταν ανέλαβε τις τύχες της Αθλέτικ Μπιλμπάο. Ο Μαρθελίνο δεν μπορεί να κρύψει τη χαρά του, αλλά συγχρόνως παραμένει προσγειωμένος στις δηλώσεις του μετά την κατάκτηση του ισπανικού Super Cup.
«Τα συγχαρητήρια πρέπει να πάνε στους παίκτες και τον Γκάιθκα Γαριτάνο για τη δουλειά που έκανε την περασμένη σεζόν. Ο Αντούριθ, ο Σαν Χοσέ και ο Μπενιάτ αξίζουν ξεχωριστή μνεία που πλέον δεν βρίσκονται στην ομάδα», αναφέρει, υπενθυμίζοντας σε όλους πως το σημαντικότερο για έναν προπονητή είναι να σέβεται τη δουλειά του προκατόχου του. Έστω κι αν αυτή δεν ήταν αρκετά καλή…
ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΟΣ ΜΕ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΙΚΤΕΣ
Ο Μαρθελίνο δεν είναι ο πιο εύκολος άνθρωπος: Μπορεί να τσακωθεί εύκολα αν δεν τον στηρίξει η διοίκηση όπως περιμένει. Κοιτάει πιο επιλεκτικά τις προτάσεις που έχει και τσεκάρει που μπορεί να αφήσει το στίγμα του. Έχει ακουστεί και για αγγλικές ομάδες. Ποιος ξέρει; Ίσως δεν αισθάνεται ακόμα έτοιμος για ένα τόσο μεγάλο βήμα.
Πριν υπογράψει στην Μπιλμπάο, βρέθηκε σε συζητήσεις με τη Θέλτα. Οι Γαλιθιάνοι όμως, δεν μπορούσαν να καλύψουν το υψηλό κασέ του, ούτε να προχωρήσουν σε μεγάλες κινήσεις τον Ιανουάριο. Ο 55χρονος προτίμησε μια πιο… ασφαλή (;) λύση. Αυτή του βάσκικου συλλόγου.
Προς Θεού, δεν λέει κανείς πως δεν υπάρχουν απαιτήσεις. Απλώς στην Μπιλμπάο υπάρχει αρκετή υπομονή παρά τις όποιες φωνές των οπαδών κατά καιρούς.
ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΣΤΟΝ ΛΑΚΚΟ ΜΕ ΤΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ
Η δεξαμενή ταλέντων δεν είναι η ίδια, όπως συμβαίνει στη Ρεάλ Σοσιεδάδ. Ειδικά στο κέντρο, όπου εκείνος θέλει ένα δυνατό, αξιόπιστο δίδυμο μέσων, το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο. Δεν τον ενδιαφέρει όμως, γιατί πιστεύει σε αυτούς τους παίκτες.
«Έχω βρεθεί για ένα σύντομο χρονικό διάστημα στο Μπιλμπάο, όμως έχει γίνει πολύ παραγωγική δουλειά. Οι ποδοσφαιριστές απορροφούν σαν σφουγγάρια όσα τους λέμε», τονίζει σε άλλο σημείο των δηλώσεων του ο Μαρθελίνο. Έχει κοουτσάρει τους Βάσκους σε τρία παιχνίδια.
Στο πρώτο του έχασε στις λεπτομέρειες από την Μπαρτσελόνα στο πρωτάθλημα. Στο επόμενο με τη Ρεάλ για το Super Cup προκρίθηκε εύκολα στον τελικό: Εκεί όπου έμεινε ζωντανός στο 90’ με το γκολ του Βιγιαλίμπρε και πήρε το τρόπαιο με την γκολάρα του Ινιάκι Γουίλιαμς απέναντι στην Μπαρτσελόνα.
Έπεσε στον λάκκο με τα λιοντάρια και βγήκε αλώβητος με τρόπαιο στα χέρια του.
Ήταν μόλις το δεύτερο στην καριέρα του ως προπονητής. Το εντυπωσιακότερο όλων; Το πήρε στα τελευταία του 7 παιχνίδια σε πάγκο ομάδας!
Το προηγούμενο ήταν με τη Βαλένθια τον Μάιο του 2019. Πάλι σε μονό τελικό με την Μπαρτσελόνα. Αποχώρησε μετά από τρία ματς πρωταθλήματος στις αρχές της περασμένης σεζόν από τις «νυχτερίδες», όταν έβλεπε πια που πάει το πράγμα… Μια εικόνα στην ομάδα του Γκράθια τη φετινή χρονιά, τον δικαιώνει απόλυτα.
ΟΔΗΓΟΣ ΞΑΝΑ ΤΟ 4-4-2
Ο Μαρθελίνο είναι εμμονικός με το 4-4-2. Κοιμάται και ξυπνάει με αυτή τη διάταξη και τρόπους εφαρμογής της στο υπάρχον (μικρό) ρόστερ της Αθλέτικ.
Ως τώρα έχει δείξει πως θέλει τον Ντε Μάρκος σε πιο προωθημένο ρόλο. Ο Ισπανός φουλ μπακ ήταν ο ένας από τους τρεις παίκτες (οι άλλοι δύο ήταν ο Μπαλενθιάγα και ο Λέκουε) που βρίσκονταν πριν πέντε χρόνια στο ρόστερ των Βάσκων, όταν σε διπλά ματς (με τον Ερνέστο Βαλβέρδε στον πάγκο) η ομάδα του κατακτούσε το Super Cup (πάλι κόντρα στην Μπαρτσελόνα).
Εκείνος βρήκε δίχτυα ως… φορ στην άμεση απάντηση της Αθλέτικ μετά το 1-0 των μπλαουγκράνα.
Ο Ινιάκι Γουίλιαμς καθιερώνεται ως φορ, ο αδερφός του Νίκο βρίσκεται στη Β’ ομάδα και αν συνεχίσει έτσι σύντομα θα τον πλαισιώνει στην επίθεση της πρώτης.
O Ραούλ Γκαρθία λογίζεται ως δεύτερος φορ αυτή τη στιγμή και ο… τρομπετίστας Ασιέρ Βιγιαλίμπρε που ακούστηκε στο παρελθόν για Άρη και Αστέρα Τρίπολης, για τρίτος, ελάχιστα πιο μπροστά από τον Κόδρο.
Το γκολ στο 90’ στον τελικό του Super Cup ήταν η απόδειξη της φράσης που είχε πει παλιότερα: «Η λέξη παραιτούμαι δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο μου».
Όσοι παρακολούθησαν την πραγματικά εκπληκτική δουλειά του στη Βιγιαρεάλ και τη Βαλένθια, μάλλον περιμένουν κάτι ανάλογο και στην Μπιλμπάο. Το να υπάρχει ένας προπονητής σαν τον Μαρθελίνο στο ισπανικό πρωτάθλημα (που χρόνο με τον χρόνο χάνει την αίγλη του) είναι ευλογία.
Δυστυχώς για τον ίδιο (ακόμα) θεωρείται υποτιμημένος στα μάτια μεγάλης μερίδας του κόσμου (σε μεγάλο βαθμό το αντιλαμβάνεται κανείς ρίχνοντας μια ματιά και στον ισπανικό Τύπο).
Ο ΧΑΦ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΛΑΝΟ
Λίγοι θυμούνται για παράδειγμα πως εκτός από τη φοβερή του δουλειά στο κομμάτι της αγωνιστικής νοοτροπίας και της τακτικής, εξέλιξε μια σειρά από παίκτες που απολαμβάνουμε σήμερα στο υψηλότερο επίπεδο.
Η Μπιλμπάο αυτή τη στιγμή έχει στις τάξεις της τον χαφ του μέλλοντος: Χωρίς καμία υπερβολή, ο Ουνάι Βενθεδόρ έχει όλα εκείνα τα στοιχεία για να αφήσει ιστορία. Συν τοις άλλοις, είναι ο μοναδικός που κάνει τη διαφορά στη μεσαία γραμμή.
Ο Μαρθελίνο ήδη δείχνει διάθεση να τον καθιερώσει, μιας και είναι παίκτης που μπορεί να παίξει κάθετα, να δει τη σωστή πάσα και να ρισκάρει αφού πρώτα απορροφήσει την πίεση των αντιπάλων. Ένας παίκτης στο στυλ του Ντάνι Παρέχο και απόλυτα ταιριαστός σε αυτά που ζητά ο πρώην κόουτς της Βαλένθια.
Ένα από τα μεγάλα κέρδη του Ισπανού τεχνικού είναι πως βλέποντας κανείς τις ομάδες που δημιουργεί, αντιλαμβάνεται πως το 4-4-2 στην… ευθεία δεν είναι μια αναχρονιστική διάταξη. Ναι, οι ομάδες του κυρίως «αντιδρούν», αλλά το έχει πάει ένα βήμα πιο μπροστά από ότι ο Ντιέγκο Σιμεόνε στην Ατλέτικο Μαδρίτης.
Με φουλ μπακ που πιέζουν στα άκρα και πατούν περιοχή για να τελειώσουν τις φάσεις, με τον έναν φορ να βγαίνει πολύ στα πλάγια και συνολικά τους παίκτες να πρεσάρουν πότε στο κέντρο και πότε ψηλότερα για να κλέψουν την μπάλα και να παίξουν γρήγορα πριν προλάβει να οργανωθεί ο αντίπαλος.
Ακόμα κι όταν η ομάδα του δεν προηγηθεί στο σκορ, ξέρει πως να αντιδράσει και να δημιουργήσει καθαρές ευκαιρίες. Δεν αποτελεί προτεραιότητα για εκείνον να διαφυλάξει το μηδέν, όσο να δει συνεργασίες και αυτοματισμούς με τριγωνάκια κυρίως στα άκρα.
Σε επίπεδο προπονήσεων, δουλειάς και εξέλιξης μιας ομάδας και των παικτών της είναι ελάχιστοι αυτοί στο ισπανικό ποδόσφαιρο που μπορούν να φτάσουν στον Μαρθελίνο.
Στη Βιγιαρεάλ έκανε υπερβάσεις έφτασε ψηλά και στην Ευρώπη, αλλά δεν πήρε τίτλο που άξιζε. Στη Βαλένθια κατέκτησε το Κύπελλο, ωστόσο η τραγική διοίκηση τα έκανε μαντάρα και η δουλειά του έμεινε μισή. Στην Μπιλμπάο ξεκίνησε με τίτλο και έχει το περιθώριο να πετύχει ακόμα περισσότερα.
Κι αν κάναμε μια πρόβλεψη, αυτή θα ήταν πως θα τα καταφέρει και με το παραπάνω.
- Για περισσότερη συζήτηση για το ισπανικό ποδόσφαιρο τα λέμε και εδώ