Για τον σημερινό ημιτελικό του Μουντιάλ, μεταξύ της Αγγλίας και της Κροατίας, έχω την σκέψη, αλλά και την πεποίθηση ότι θα προκριθούν οι Άγγλοι. Ένας τελικός Αγγλίας – Γαλλίας συντηρεί το μύθο ενός Μουντιάλ. Ένας τελικός Γαλλίας – Κροατίας, αντίθετα μπορεί να δημιουργήσει έναν μύθο, μόνο αν γίνουν πολλά κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Ένας τελικός Αγγλίας – Γαλλίας έχει πολλές παραπομπές ιστορικές φυσικά κι όχι μόνο σε ποδοσφαιρικό επίπεδο. Γι αυτό και δημιουργεί έναν μύθο, μόνο και μόνο επειδή οι δυο αντίπαλοι θα βρεθούν αντιμέτωποι. Ο νους ταξιδεύει σε μεγάλα ιστορικά μονοπάτια.
Η ΦΙΦΑ προφανώς και θα ήθελε ένα τέτοιον τελικό ανάμεσα στην Αγγλία και την Γαλλία, διότι το ενδιαφέρον του κόσμου του ποδοσφαίρου στον πλανήτη θα εκτιναχθεί. Κι αυτό, φυσικά, είναι το μεγάλο στοίχημα για τη ΦΙΦΑ. Το ενδιαφέρον του κόσμου.
Η ΦΙΦΑ πουλάει ένα προϊόν και το πουλάει καλά κι αναφέρομαι στο Μουντιάλ. Οι αγορές των δυο χωρών είναι από τις καλύτερες της Ευρώπης, υπάρχει πολύ χρήμα για… κατανάλωση αν βρεθούν αντίπαλοι στον τελικό η Αγγλία με τη Γαλλία. Θα είναι, φυσικά κι η χαρά των χορηγών.
Η κροατική αγορά είναι σχεδόν ίδια με την ελληνική, δεν υπάρχουν οι τεράστιες δυνατότητες των Άγγλων και των Γάλλων. Στόχος των χορηγών της ΦΙΦΑ, φυσικά, είναι να πουλήσουν τα προϊόντα τους.
Ένας τέτοιος τελικός αποκτά κι ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον το οποίο λειτουργεί συνειρμικά στο άκουσμα της λέξης BRExit. Ναι, στο δεύτερο ή τρίτο υποσυνείδητο των Ευρωπαίων κι όχι μόνο πολιτών παίζεται κι ένα τέτοιο «παιχνίδι».
