Ήταν, έτσι ή αλλιώς, δύσκολο το σημερινό ταξίδι του κ. Λάκοβιτς στην Αθήνα, πλέον έγινε βουνό.
Ο εξ απορρήτων του κ. Θόδωρου Θεοδωρίδη (περί αυτού ομιλούμε, αυτή είναι η βασική ιδιότητα του Σέρβου της UEFA) βρίσκεται ξαφνικά (;) απέναντι σε μια εντελώς νέα κατάσταση, την οποία διαμορφώνει για το ελληνικό ποδόσφαιρο η σημερινή ανακοίνωση του Ολυμπιακού.
Οι Ερυθρόλευκοι άλλαξαν εντελώς την ατζέντα. Ξέφυγαν από τον απλό καταγγελτικό λόγο, που έχει μειωμένη πρακτική αξία. Έβαλαν στο τραπέζι ζητήματα που αφορούν στην ίδια την παρουσία του ελληνικού ποδοσφαίρου στην ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική σκηνή, ως την έσχατη επιλογή για να προκύψει μια νέα τάξη πραγμάτων στην ελληνική ποδοσφαιρική σκηνή. Οι αναφορές τους είναι πλέον ο κ. Τσέφεριν και ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης και όχι οι διάφοροι Χούμπελ και Φούσεκ με τους οποίους γελάνε και οι ευκάλυπτοι στου Γουδή.
https://athlosnews.gr/olympiakos-ti-tha-ginotan-k-choympel-an-se-eyropaiko-mats-epiane-kapoios-ta-gennitika-organa-toy-diaititi/
Ο κ. Λάκοβιτς και οι υπόλοιποι της ηγετικής ομάδας της UEFA θα έπρεπε να είναι υποψιασμένοι για την εξέλιξη. Στοιχειωδώς αν είχαν προσεγγίσει πολιτικά την κατάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο, θα την είχαν αντιληφθεί.
Ο λόγος; Η παντελής ανυπαρξία και η πανθομολογούμενη ανικανότητα τους επί τριετία και βάλε (από τον Οκτώβριο 2016) να υποστηρίξουν ή να επιβάλλουν, όπως είχαν κάθε δυνατότητα, αλλαγές στη διοίκηση και στη λειτουργία του ελληνικού ποδοσφαίρου, που θα επέτρεπαν, κατά την αναχώρηση τους, στο άθλημα να είναι αισιόδοξο και να προγραμματίζει ήδη την επόμενη μέρα.
Δυστυχώς, παρόλες τις αγαθές(;) προθέσεις τους η πρακτική αξία της παρουσίας τους στην Αθήνα είναι ισοδύναμη μιας τρύπας στο νερό. Δεν έπραξαν τίποτε από όσα τους είχαν ανατεθεί ή μάλλον διακρίθηκαν σε ένα θέμα: Να καλύψουν πολιτικά με τη φυσική και διαχειριστική εξουσία τους τον απόλυτο, ασφυκτικό εναγκαλισμό της Ομοσπονδίας με συμμορίες παρα-ποδοσφαιρικών συμφερόντων, τα οποία, υπό την ανοχή του κάθε Χούμπελ και του ανεκδιήγητου Φούσεκ, απέκτησαν τον πλήρη έλεγχο «του μαγαζιού» και, πλέον, έχουν περάσει στη φάση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.
Η UEFA είναι σε πλήρη γνώση όσων εξελίσσονται στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τροφοδοτείται απευθείας με όλες τις πληροφορίες και γνωρίζει άριστα τι ακριβώς συμβαίνει στη διαιτησία, στο χώρο των Ενώσεων, στις αγοραπωλησίες ομάδων, στις κολεγιές παραγόντων, στην κατασπατάληση του μεριδίου που το επαγγελματικό ποδόσφαιρο «καταθέτει» ετησίως στην ΕΠΟ. Η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία δεν τολμάει να αρνηθεί πως γνωρίζει τα πάντα, επειδή τα γνωρίζει όλα. Έως και τα ποσά που διακινούνται.
Το ίδιο, όμως, δεν τολμάει να πειράξει ούτε τρίχα της κεφαλής όσων έχουν καταλάβει την ΕΠΟ, τη διαχειρίζονται ως τσιφλίκι (με παρούσα την UEFA) και περιμένουν την τυπική αποχώρηση των δήθεν «ειδικών του κώλου» που ενέσκυψαν στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ώστε να αλωνίσουν ό,τι απέμεινε. Για ανεξήγητους λόγους…
Αποστολές σαν κι αυτή του κ. Λάκοβιτς, αν αφεθούν να εξελιχθούν με τη διπλωματία και την πολιτική της UEFA, θα καταλήξουν επιμνημόσυνες δεήσεις πάνω στο πτώμα του αθλήματος και οι δήθεν επαφές με κάποιους Big 4 θα προσιδιάζουν με συλλυπητήρια σε τεθλιμμένους συγγενείς.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο καθεύδει μια τριετία τώρα και το μέλλον του περιγράφεται από άδηλο έως τραγικό. Η παγίδα στην οποία έπεσαν οι διεθνείς ομοσπονδίες (FIFA/UEFA), όταν συμφώνησαν (για πολύ γνωστούς λόγους) με την «εγκληματική οργάνωση» Κοντονή, Παππά, Φλαμπουράρη να συνδιαχειριστούν την ΕΠΟ, συναινώντας στην εργαλειοποίηση της δικαιοσύνης για να ανατραπεί η νόμιμα εκλεγμένη διοίκηση με μια «στημένη» προσφυγή κατά της διεξαγωγής εκλογών, λειτούργησε τέλεια.
Σήμερα, ζουν οι ίδιες την παρακμή, την ξεφτίλα στην οποία οδήγησαν το ελληνικό ποδόσφαιρο και παρατηρούν, από την ασφάλεια της Νιόν, την ελεύθερη και ανεμπόδιστη δράση των συμμοριών, τις οποίες οι ίδιες (UEFA/FIFA) επέτρεψαν να κυριαρχήσουν και να αλώσουν το άθλημα.
Πως εμπλέκεται σε όλη αυτή την κατάσταση ο πρωθυπουργός; Καλώς ή κακώς, σε μια αστική δημοκρατία δυτικού τύπου είναι η μόνη εξουσία που μπορεί να διαχειριστεί, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, τη δυναμική της πολιτικής και να «απαιτήσει» από την UEFA αλλαγές και προσαρμογές ευρύτατης κλίμακας προς την ισονομία και την κοινή εξέλιξη.
Αν θα το πράξει είναι ένα ερώτημα. Αν δεν το πράξει, το ερώτημα καταργείται. Αν επιλέξει να απέχει από τις εξελίξεις για την επόμενη μέρα του αθλήματος θα καταστεί απλός παρατηρητής της βέβαιης καταστροφής του. Τότε, θα πρέπει να απαντήσει σε άλλα, περισσότερα σοβαρά και πολιτικά ερωτήματα.
Ο Ολυμπιακός έθεσε τα ζητήματα. Το έκανε χωρίς να αιφνιδιάσει, ώστε όλοι οι μετέχοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου να αποφασίσουν για τη στάση τους. Ο ίδιος είναι, προφανώς, διατεθειμένος να το πάει μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο. Έως τον απόλυτο απομονωτισμό!
Πλέον, αναμένονται οι αναγκαίες θεσμικές απαντήσεις από την κυβέρνηση και τον κ. Τσέφεριν. Τα κανονικά «πιστόλια» τώρα θα κληθούν να μιλήσουν.
