Στην πορεία προς το νέο πρωτάθλημα και τις εκλογές στην ΕΠΟ (αν διεξαχθούν) θα φανούν τα ανταλλάγματα με βάση τα οποία «είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ». Την ύπαρξή τους δεν υπάρχει κανένας λογικός που να την αμφισβητεί, πλην όσων ψεκασμένων πιστεύουν βάσιμα, ότι η απόφαση του κυρίου Μελισσανίδη να μην καταθέσει ένσταση (όπως είχε υποχρέωση από τον υγιή ανταγωνισμό να πράξει) η ΑΕΚ είναι προϊόν ενός δήθεν ηθικού πλεονεκτήματος (και κάποιοι άλλοι το μοστράριζαν αυτό συνεχώς και κατέληξαν καταγέλαστοι), το οποίο δήθεν συνοδεύει την ομάδα εκ γενετής.
Ανάλογο ηθικό πλεονέκτημα δεν απαντάται ούτε στα Ευαγγέλια, ούτε καν στη θεοκρατική εκδοχή της ιστορίας, πόσο μάλλον στις ανθρώπινες σχέσεις, όπως αυτές διαμορφώνονται με βάση τους υλικούς όρους της πραγματικής ζωής.
Ο κ. Μελισσανίδης, έξυπνος και δυνατός παίκτης απέναντι στα «γατάκια» του ΠΑΟΚ, πήρε μια απολύτως ορθή για τα συμφέροντα της εταιρείας του (ΠΑΕ ΑΕΚ λέγεται) απόφαση, προσδιόρισε με σαφήνεια τα ανταλλάγματα και στη συνέχεια την ιδεολογικοποίησε, όπως κάθε νικητής αναζητεί να κάνει, μέσω χρήσιμων εργολάβων της ενημέρωσης.
Τι άλλο έκανε; Εργαλειοποίησε ακόμη και τις βάσιμες και δυναμικές αντιδράσεις στο σώμα των οπαδών της ΑΕΚ επιλέγοντας για τον εαυτό του την αγιογραφία του ηγέτη που δεν διστάζει να πάει κόντρα στη λαϊκή θέληση υπερασπιζόμενος «αρχές και αξίες»! Δεν γνωρίζω που ακριβώς βρίσκεται ο Χρυσοβιτσιάνος, αλλά, αν μπορεί, θα έχει σκάσει από τα γέλια…
Είναι «κακό πράμα» όλη αυτή η ιδεολογική κατασκευή; Στο παιχνίδι της εξουσίας που παίζεται στο ελληνικό ποδόσφαιρο με προφανές υλικό αντίκρισμα τον έλεγχο της Ομοσπονδίας και των λειτουργιών της, όχι δεν είναι κακό. Είναι συνεπές με τη σκληρή, την ακραία, την αδυσώπητη αντιπαράθεση, που εξελίσσεται καθημερινά σε όλα τα επίπεδα με πολύ συγκεκριμένους υλικούς στόχους (δεκάδες εκατομμύρια ευρώ δηλαδή).
Από ένα σημείο και πέρα είναι και «υγιές», με την έννοια ότι αποκαθηλώνει όλες τις ιδεολογικές κατασκευές, δηλαδή καταργεί την αντεστραμμένη πραγματικότητα και την περιορίζει στα κανονικά της υλικά (με βάση την προσφορά και τη ζήτηση) πλαίσια.
Ο κ. Μελισσανίδης εκμεταλλεύεται πλήρως την αδυναμία των στελεχών και της ηγεσίας του ΠΑΟΚ «να δέσουν μόνοι τους τα κορδόνια τους» και ορθώς πράττει.
Τι κερδίζει; Λογικά τον πλήρη έλεγχο και την αποκλειστική διαχείριση όλου του οργανισμού που λέγεται ΕΠΟ. Όποτε και αν διεξαχθούν οι εκλογές, ο νέος πρόεδρος της Ομοσπονδίας και η σαφής πλειοψηφία της διοίκησης θα ανήκουν στον κ. Μελισσανίδη (όχι στην ΑΕΚ). Ο ΠΑΟΚ, πάλαι ποτέ μεγάλος παίκτης ειδικά στις Ενώσεις της Βόρειας Ελλάδας, θα περιοριστεί «έως εξαφανίσεως» σε ρόλο αναγκαστικά συνεργαζόμενης αντιπολίτευσης και θα κληθεί να επιβιώσει με το ξεροκόμματο που θα του πετάξει ο νικητής.
Την εξέλιξη αυτή θα ακολουθήσει ένα νέο κύμα «μετανάστευσης των λαών», δηλαδή των προέδρων των Ενώσεων, που θα μετακινηθούν (μαζικά ή όχι θα φανεί σύντομα) προς το νέο και μοναδικό πλέον κέντρο εξουσίας. Όσοι αντισταθούν θα αποτελέσουν το πρόπλασμα της νέας «αντίστασης».
Ο πλήρης έλεγχος της ΕΠΟ θα διαμορφώσει τους όρους για τον πλήρη έλεγχο της διαιτησίας, ειδικά στον τομέα της παραγωγής και ένταξης στους πίνακες των εθνικών κατηγοριών των νέων διαιτητών. Κι αν στη Super League 1 η τυπική διαχείριση της ΚΕΔ/ΕΠΟ από μια ομάδα αλλοδαπών ειδικών θα προσφέρει ψήγματα ισονομίας (στους αγώνες μεταξύ των «μεγάλων») στις υπόλοιπες κατηγορίες θα γίνεται κάθε αγωνιστική «ο θάνατος της αλεπούς».
Κι ο ΠΑΟΚ; Ζει, πλέον, μέσα στη γενική χλεύη, αναγκασμένος να κυκλοφορεί δακτυλοδεικτούμενος. Απώλεσε (αν ποτέ είχε) κάθε ίχνος ηθικού πλεονεκτήματος και θα βιώσει περιόδους πολύ δύσκολες επικοινωνιακά. Ήδη, σοβεί μεγάλος διχασμός μεταξύ των οργανωμένων οπαδών του, ενώ οι εξαγγελλόμενες αλλαγές στο πεδίο των διοικητικών στελεχών κανείς δεν γνωρίζει έως που θα φτάσουν. Η ανικανότητα τους να ανταποκριθούν σε στοιχειώδεις υποχρεώσεις κατέστη παροιμιώδης και παρέσυρε στον επικοινωνιακό όλεθρο την ομάδα.
Μοναδική ελπίδα του ΠΑΟΚ, για να επανακτήσει ως ένα βαθμό τις απώλειες του στο ηθικό πεδίο, είναι να ευοδωθεί το σενάριο που κυκλοφορεί εντόνως και προδιαγράφει με βεβαιότητα την επιβεβαίωση από την Επιτροπή Εφέσεων της ΕΠΟ (αν και όποτε συγκροτηθεί) της πρώτης απόφασης (-7 βαθμοί) για την υπόθεση της πολυϊδιοκτησίας ΠΑΟΚ – Ξάνθης.
Η προοπτική αυτή θα αποκαταστήσει τις τρωθείσες από το «ηθικό πλεονέκτημα της ΑΕΚ» βαθμολογικές ισορροπίες και θα προσφέρει στον Δικέφαλο της Θεσσαλονίκης την δικαιολογία που χρειάζεται για να αποκαταστήσει, ως ένα βαθμό, τη δημόσια εικόνα του ως «τρίτος και καταϊδρωμένος», ενώ θα προσφέρει στην ΑΕΚ την ικανοποίηση της δεύτερης θέσης, η οποία, όμως, δεν θα είναι (χρονικά) ικανή να της επιτρέψει μια ικανοποιητική πορεία στο UEFA Champions League, καθώς «πολύ θα ήθελε να προκριθεί, αλλά δεν προλαβαίνει…».
Κρατήστε αυτό το σενάριο στο πίσω μέρος του μυαλού σας. Ίσως χρειαστεί σύντομα να το ανακαλέσετε και να κληθείτε να εξηγήσετε τις εξελίξεις με βάση αυτή την εκδοχή.
