Για να κάνουμε ταμείο: Σημαντική η νίκη του ΠΑΟΚ επί της Μπενφίκα με ουσιαστικά κέρδη την πρόκριση στη φάση των play off του UCL και μια μεγάλη οικονομική ανάσα για την εταιρεία στις δύσκολές μέρες που περνάει με τη μάχαιρα του FFP να επικρέμαται επί της κεφαλής της. Στο ίδιο επίπεδο και η συμβολή της στη συνολική βαθμολογία της χώρας στο UEFA Ranking για τις επόμενες αγωνιστικές περιόδους, για του χρόνου η ζημιά έχει γίνει ήδη και δεν αλλάζει ούτε με εκατό νίκες.
Επιτρέψτε μου μια γενικότερη διαπίστωση, σημαντική ή όχι θα φανεί στο μέλλον και θα κριθεί από την μακροπρόθεσμη αντίδραση όλου του οργανισμού της ομάδας: Αναλύοντας τους δύο, έως τώρα, αγώνες του «Δικεφάλου» παρατηρώ, εισπράττω μια εμφανή τάση να μετάσχει η ομάδα σε μια διαδικασία εκπαίδευσης, όχι κατ’ ανάγκη αγωνιστικής μόνο.
Μια εκπαίδευση στον τρόπο με τον οποίο φέτος, χθες και την προηγούμενη φορά με την Μπεσίκτας αλλά και καθημερινά με βάση το ρεπορτάζ, ο ΠΑΟΚ αντιμετωπίζει την πραγματικότητα και πως επιχειρεί να την αναγνώσει και να την ενσωματώσει στη λειτουργία του.
Πώς, δηλαδή, κάθε πτυχή, κάθε τμήμα, κάθε τομέας της ομάδας έρχεται σε επαφή με τις πραγματικές της ανάγκες, πως τις αναλύει και τις κατηγοριοποιεί, πως επιχειρεί να τις επικοινωνήσει σε φίλους και εχθρούς και πως υπερασπίζεται τις προσδοκίες της.
Οι τόνοι είναι χαμηλοί. Πολύ χαμηλοί θα έλεγα. Ο οργανισμός αποπνέει μια ηρεμία σε όλα τα επίπεδα. Τα άλογα έχουν ζευτεί στην κανονική τους θέση μπροστά από το κάρο και το πολύτιμο και ανεπαρκές (λόγω FFP) πολιτικό κεφάλαιο της ομάδας δεν καταναλώνεται σε ηλίθιους και ανέξοδους αρχοντοχωριατισμούς, ούτε διαχέεται σε οπαδικούς ξερολισμούς με δημοσιογραφικές ετικέτες.
Ακόμη και τα σχόλια των εντεταλμένων εργολάβων της ενημέρωσης είναι πιο ήρεμα, πιο προσγειωμένα, περισσότερο λογικά και λιγότερο ακραία.
Είναι η τραγική θέση στην οποία περιήλθε η ομάδα (και η εταιρεία) από τα λάθη των προηγούμενων περιόδων και η άμεση ανάγκη να λύσει κομβικά ζητήματα, αν δεν θέλει να απειληθεί η ύπαρξη της, που λειτουργούν εκπαιδευτικά για όλους στον ΠΑΟΚ; Πιθανόν, δηλαδή το πιθανότερο.
Το ξύσιμο του πάτου του βαρελιού από όλους στην προηγούμενη πενταετία απέδειξε, ότι όλες οι λύσεις στα προβλήματα, περιστασιακά ή μονιμότερα, βρίσκονται εντός της εταιρείας και μέσα στην ομάδα και όχι έξω από αυτές σε διάφορους Μεσσίες της κακιάς ώρας ανεξάρτητα αν αυτοί εμφανίζονταν αυθόρμητα ή κατά παραγγελία.
Η ανάγκη να σηκώσει κεφάλι η ομάδα κατέδειξε πως πρώτα χρειάζεται να αποκτήσει την απαραίτητη εσωτερική ισορροπία και ηρεμία και μετά να κοιτάξει στα μάτια υποχρεώσεις και αντιπάλους. Πρώτα απαιτείται να τα βρει ο ΠΑΟΚ με τον εαυτό του και μετά να διατυπώσει απαιτήσεις να τον αντιμετωπίζουν «οι από πάνω» ως μεγάλη ομάδα.
Είναι δύσκολη και επίπονη αυτή η ψυχαναλυτική διαδικασία στην οποία δείχνει ότι έχει εισέλθει ο ΠΑΟΚ ως οργανισμός και δεν έχει διασφαλισμένη θετική κατάληξη. «Ασθενείς» σαν τον «Δικέφαλο» είναι εξαιρετικά εύκολο να υποχωρήσουν για όσο χρόνο εξακολουθούν να είναι υποταγμένοι στη λογική του επαρχιωτισμού και δεν αποφασίζουν να αποτινάξουν τα δεσμά που τους συνδέουν με το ιστορικό μεν, ατελέσφορο δε, παρελθόν τους.
Είναι συγκινητική η προσπάθεια που καταβάλλει ο ΠΑΟΚ να ξεφύγει από όσα τον κατέστησαν αιχμάλωτο μιας τραγικής οικονομικής πολιτικής και απειλούν ακόμη (δεν έχει τελειώσει η ιστορία) την εξέλιξη του. Και δεν είναι μόνο οικονομικά τα μεγέθη.
Περισσότερο και από την οικονομική πλευρά αυτής της εκπαιδευτικής διαδικασίας προέχει η ολοκλήρωση της αυτογνωσίας, η αποδοχή του κανονικού ρόλου μιας ελληνικής ομάδας στο ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό γίγνεσθαι στο ξεκίνημα της καταξίωσης της, η περιγραφή των βημάτων που θα ακολουθήσουν και η διατύπωση, κάθε φορά, των στόχων που καλείται να κατακτήσει.
Σε διαφορετική περίπτωση το φετινό FFP θα το ακολουθήσει ένα επόμενο, δυσκολότερο να αντιμετωπιστεί, άρα ο κίνδυνος του αφανισμού θα επανέλθει μεγαλύτερος, σε μια αέναη διαδικασία που τελειωμό δεν έχει και κανένας γενικός ή ειδικός νταραβεριτζής, με λεφτά ή όχι δεν μπορεί να αποκρούσει.
Υ.Γ. Υπάρχει απάντηση (λογική εννοείται) στο ερώτημα «που είναι ο Ιβάν Σαββίδης και γιατί δεν ταξιδεύει να βρεθεί στη Θεσσαλονίκη;».