19.9 C
Athens

Ολυμπιακός και μεταγραφές: Μια φιλοσοφία που πρέπει να αναθεωρηθεί

Ο Γιώργος Χαλάς γράφει ΕΥΘΕΩΣ για την ανάγκη αναθεώρησης της μεταγραφικής φιλοσοφίας του Ολυμπιακού, ξεκαθαρίζοντας πως η χρηματιστηριακή αξία των παικτών ανεβαίνει μονάχα μέσα από την καλή αγωνιστική εικόνα του συνόλου

Κατά κανόνα, η άνοιξη στον ποδοσφαιρικό Ολυμπιακό είναι περίοδος εσωστρέφειας και συχνότατα γκρίνιας, αφού συνήθως έχει προηγηθεί ένας ευρωπαϊκός αποκλεισμός, κάποιο ντεφορμάρισμα ή φαινόμενα αγωνιστικής χαλάρωσης, ίσως και η απώλεια του κυπέλλου. Σπανίως τα παραπάνω επηρεάζονται από το αν οι Ερυθρόλευκοι κατακτούν το πρωτάθλημα: το αδιανόητο 22 στα 26 των Πειραιωτών όχι μόνο δεν λειτουργεί ανασταλτικά στην γκρίνια, αλλά συχνά μοιάζει να την πυροδοτεί κιόλας.

Αλήθεια, πόσοι και πόσοι «τι να το κάνω εγώ το πρωτάθλημα άμα δεν βλέπω καλή μπάλα» δεν ζουν μεταξύ μας; Πάνω – κάτω, οι ίδιοι είναι εκείνοι που όποτε ο Ολυμπιακός συνδύαζε το πρωτάθλημα με καλό ποδόσφαιρο, είχαν έτοιμο το επόμενο στάδιο μουρμούρας: «Τι να τα κάνω αυτά άμα δεν μπορώ να προχωρήσω στην Ευρώπη;». Και οπωσδήποτε είναι οι ίδιοι που σε ενδεχόμενη απώλεια του τίτλου ζητούν να φύγουν όλοι, από τον προπονητή και τους παίκτες μέχρι τον Μαρινάκη.

Νομιμοποιείται να απαιτεί ο οπαδός να βλέπει καλό ποδόσφαιρο; Απόλυτα. Από εκεί θα έπρεπε να ξεκινά η κουβέντα έτσι κι αλλιώς. Το θέμα είναι πως ειδικά οι οπαδοί του Ολυμπιακού αποδεδειγμένα δεν συμβιβάζονται με σκέτο «καλό ποδόσφαιρο» και με μερικές σκόρπιες «μεγάλες νίκες». Αν το έκαναν, ίσως η μοίρα του συλλόγου να μην ήταν διαφορετική από εκείνη του ΠΑΟ ή της ΑΕΚ.

Αν ρωτήσεις σήμερα έναν από αυτούς που γκρινιάζουν για την (αυταπόδεικτη) αγωνιστική ανεπάρκεια του φετινού Ολυμπιακού (την οποία δεν χρειαζόταν να πιάσει Πάσχα και να έρθει μια ήττα στη Λεωφόρο για να την εντοπίσουμε), θα σου πει ότι την πρώτη σεζόν του Μαρτίνς ήταν πολύ ικανοποιημένος παρότι η ομάδα του δεν πήρε πρωτάθλημα. Ξεχνώντας προφανώς ότι ίσως ήταν από εκείνους τους πολλούς που ζητούσαν την απόλυση του Πορτογάλου μετά τον αποκλεισμό – σοκ από τη Λαμία.

Η ώρα των αφορισμών αργεί λιγάκι ακόμα. Και νομίζω ότι ουδείς θα πρόσφερε υπηρεσίες υποδεικνύοντας ποιοι πρέπει να φύγουν και ποιοι να μείνουν τούτη την ώρα, όταν ακολουθούν δυο κρίσιμοι ημιτελικοί με τον ΠΑΟΚ. Έγιναν τέτοιοι, από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός έδωσε δικαιώματα αμφισβήτησης με την αγωνιστική του εικόνα, σε σημείο που πολλά και πολλοί θα κριθούν από την έκβαση των αγώνων του κυπέλλου.

Η γνώμη μου είναι πως πάνω από πρόσωπα και επιλογές, εκείνο που θα πρέπει να επανεξεταστεί στον Ολυμπιακό είναι το δομικό πρόβλημα που σχετίζεται με τη μεταγραφική φιλοσοφία του συλλόγου. Και σε αυτόν τον τομέα ο Πέδρο Μαρτίνς δεν έχει την αποκλειστική ευθύνη. Γιατί κατά τα λοιπά, η ευθύνη στην αποκαρδιωτική εικόνα που παρουσιάζει η ομάδα του είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου δική του, πέρα από μεταγραφικές αστοχίες και οτιδήποτε άλλο…

Σε μια εποχή που τα λεφτά δεν βρίσκονται στον δρόμο (εκτός αν είσαι Άραβας πετρελαιάς), το να αναζητούνται παίκτες με πιθανή μεταπωλητική αξία είναι μια επιβεβλημένη τακτική. Όταν όμως αναδεικνύεται ως σχεδόν αποκλειστική στρατηγική στην επιλογή παικτών, το πρόβλημα είναι ακριβώς μπροστά μας. Αφήνω στην άκρη τους δανεισμούς γιατί στην πλειοψηφία τους δεν υπάρχει μακρόπνοη προοπτική, κάτι που γίνεται σαφές από τις οψιόν αγοράς οι οποίες συνήθως είναι πολύ πάνω από τα ποσά που δίνει ο Ολυμπιακός για αγορά παίκτη.

Εννιά από τις δέκα ακριβότερες πωλήσεις στην ιστορία του Ολυμπιακού έχουν έρθει στην εποχή Μαρινάκη. Η δέκατη ήταν αυτή του Καστίγιο το καλοκαίρι του 2007, όταν ο Νέρι είχε κάνει θραύση στο Κόπα Αμέρικα με το Μεξικό. Τι παρατηρεί κάποιος ρίχνοντας μια ματιά σε αυτή τη δεκάδα; Ότι με εξαίρεση την περίπτωση του Ποντένσε, κανένας άλλος δεν αποκτήθηκε με την προοπτική να φέρει πολλά χρήματα.

Οι υπόλοιποι οκτώ της λίστας είναι οι Μιλιβόγεβιτς, Μήτρογλου, Μανωλάς, Τσιμίκας, Σάμαρης, Ρέτσος, Σα και Ιντέγιε. Ποιος θα περίμενε ότι ο Μήτρογλου που είχε δοθεί δανεικός ακόμα και στον Ατρόμητο, ο Μιλιβόγεβιτς από τα αζήτητα της Άντερλεχτ και ο Σα επίσης από τα «περισσευούμενα» της Πόρτο, θα έφερναν ένα σωρό λεφτά στην ΠΑΕ; Για τον Μανωλά, τον Τσιμίκα και τον Σάμαρη δεν το συζητώ καν.

Η στατιστική είναι αμείλικτη. Όσες φορές ο Ολυμπιακός κινήθηκε για παίκτη αποκλειστικά και μόνο με τη λογική της εν ευθέτω χρόνω μεταπώλησης, την πάτησε άσχημα με εξαίρεση τον Ποντένσε. Ο οποίος αποτελεί εξαίρεση έτσι κι αλλιώς, αν θυμηθούμε τις ιδιόμορφες συνθήκες υπό τις οποίες έφτασε στο Λιμάνι. Αν δεν είχαν μεσολαβήσει εκείνα τα επεισόδια στο προπονητικό κέντρο της Σπόρτινγκ, ο Ντανιέλ θα ερχόταν στην Ελλάδα μόνο για διακοπές, αφού η τιμή πώλησής του θα ήταν απλησίαστη.

Σε ό,τι έχει να κάνει με τα περιβόητα «λαβράκια» που διαβάζουμε κάθε χρόνο, η μοίρα φέρεται πολύ σκληρά. Τόσο στα ίδια τα «λαβράκια» όσο και σε αυτούς που τα αποθεώνουν πριν καν πατήσουν το πόδι τους στο Ρέντη. Από την εποχή του Κάταϊ και του Γκρίμπιτς μέχρι αυτή του Σισέ, του Μπα και των Καμαράδων, οι εμμονικές προσεγγίσεις σε συγκεκριμένες αγορές δεν απέδωσαν οικονομικά. Το γιατί οφείλεται μάλλον στην αστάθεια των συγκεκριμένων παικτών: εκεί που έλεγες ότι θα αφήσουν εποχή, λίγο καιρό μετά δεν ήθελες ούτε να τους βλέπεις στην ενδεκάδα.

Η εκκωφαντική απουσία του Κώστα Φορτούνη και η «ξένη ομάδα» με τα ερυθρόλευκα

Δυστυχώς, η εποχή που ο Ολυμπιακός μπορούσε να μοσχοπουλήσει ακόμα κι ένα παιδί που ίσα – ίσα είχε προλάβει να συμπληρώσει μια ολόκληρη σεζόν στην πρώτη ομάδα (Ρέτσος), φαίνεται πως έχει παρέλθει. Πλέον οι επιλογές των ξένων είναι πολύ πιο προσεκτικές και γι’ αυτό οι αστοχίες τους είναι μικρότερες: αλίμονο αν μετάνιωσε η Λίβερπουλ τα λεφτά που έδωσε για τον Τσιμίκα ή η Γουλβς τα «ψίχουλα» για τον Ζοσέ Σα που αναδεικνύεται σε έναν από τους κορυφαίους γκολκίπερ της Premier League.

Ξανά δυστυχώς, οι υπερβολές του εγχώριου (αρχικά) και του ξένου Τύπου (στη συνέχεια) αφήνουν παγερά αδιάφορους εκείνους που καλούνται να πληρώσουν. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι αυτό του Αγκιμπού Καμαρά, ενός παιδιού που πριν καν συμπληρώσει μισή επαγγελματική σεζόν στην καριέρα του, έφτασε να «κοστολογείται» 20 εκ. ευρώ. Το αποτέλεσμα ήταν να τον ψάχνουμε μετά τον Νοέμβριο, αφού σε πολλά ματς είναι είτε άφαντος είτε αρνητικότατος όπως στη Λεωφόρο. Άντε, με εξαίρεση το πρώτο ημίχρονο στο Μπέργκαμο.

Ασφαλώς και έχει o Αγκιμπού την προοπτική να εξελιχθεί σε μια πολύτιμη μονάδα, αυτό όμως δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Και σίγουρα θα πρέπει πρώτα να αποδείξει στον Ολυμπιακό την αγωνιστική του αξία μέσα από σταθερά καλές εμφανίσεις, ώστε να έρθουν στη συνέχεια οι επιθυμητές προτάσεις.

Ολυμπιακός: Η ομάδα έχει παίξει «σβηστά» σε όλα τα μεγάλα ματς και ο προπονητής τελεί υπό σύγχυση

Όπως εδώ και πολύ καιρό ψάχνουμε τον Μαντί και όπως μάλλον δεν θα βρούμε ποτέ ξανά τον Μπα που είχε αφήσει τρομερές υποσχέσεις στο ξεκίνημά του. Κάπου ανάμεσα σε όλους αυτούς υπάρχει και ο Σισέ, ο οποίος είναι παγκόσμιος ρέκορντμαν στα σκαμπανεβάσματα: στα καλά του λες ότι θα πουληθεί με 15 εκ. ευρώ, στα κάτω του κάνεις τον σταυρό σου και παρακαλάς η επόμενη γκάφα να μην κοστίσει. Τον τελευταίο καιρό βρίσκεται σε καλό φεγγάρι, ωστόσο η προϊστορία έχει αποδείξει ότι είναι θέμα χρόνου μέχρι να τον πάρει ξανά από κάτω. Αν καταφέρει να το αποφύγει εμφανίζοντας σημάδια αγωνιστικής και πνευματικής ωρίμανσης, θα είναι πραγματικά πολύτιμος για τον Ολυμπιακό. Αγωνιστικά πρώτα απ’ όλα και ύστερα βλέπουμε για τα υπόλοιπα.

Υπάρχει μια και μόνη αλάνθαστη συνταγή για να επιτύχεις πραγματική άνοδο της χρηματιστηριακής αξίας των παικτών σου. Να δημιουργήσεις ένα ανταγωνιστικό σύνολο επιλέγοντας με γνώμονα το αγωνιστικό συμφέρον της ομάδας σου. Όταν με το καλό καταφέρεις να φτιάξεις μια ομάδα που θα νικά και θα παίζει ωραίο ποδόσφαιρο, το οποίο θα το διαφημίσει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις (όπως έκανε στο παρελθόν), οι υποψήφιοι αγοραστές θα χτυπήσουν ξανά την πόρτα σου. Ακόμα και για παίκτες «υπεράνω πάσης υποψίας», όπως ήταν κάποτε ο Τσιμίκας ή ο Μιλιβόγεβιτς «με τη μια κόκκινη τον μήνα στην Premier League» που είχε γράψει κάποιος πασίγνωστος μυαλοπώλης.

Όσο ο Ολυμπιακός θα προσπαθεί να «εκβιάζει» πωλήσεις με τις μεταγραφικές επιλογές του, τόσο αυτές δεν θα έρχεται. Και όχι μόνο δεν θα έρχονται, αλλά θα δημιουργείται και τεράστια γκρίνια από την εικόνα που θα παρουσιάζει η ομάδα στο χορτάρι. Κατά τα λοιπά, είναι μάλλον ευλογία το γεγονός πως οι Ερυθρόλευκοι κατακτούν έναν τίτλο δίχως αυτός να σκεπάζει τις κάμποσες ανορθογραφίες που πρέπει να διορθωθούν ενόψει της επόμενης σεζόν. Κακά τα ψέματα, δεν υπάρχει νορμάλ οπαδός στον κόσμο που να προτιμά να βλέπει την ομάδα του πέμπτη και να «παίζει καλά» στην έδρα της αντί να κατακτά τον τίτλο απλώς επειδή ήταν λιγότερο κακή από τον ανταγωνισμό…

ΥΓ. Από τον Φεβρουάριο έχω γράψει για το σχεδόν αποκρουστικό θέαμα που παρουσιάζει ο Ολυμπιακός φέτος. Ούτε τότε όμως, ούτε και τώρα θα είχε νόημα να λέμε ποιοι να φύγουν και ποιοι να μείνουν όταν παίζεται ακόμη ένας τίτλος που αποτελεί τον δεύτερο μεγάλο στόχο της σεζόν. Δεν μπορώ να γίνω σαφέστερος…

ΥΓ2. Η επίσκεψη της ΘΥΡΑΣ 7 στο Ρέντη μακάρι να λειτουργήσει αφυπνιστικά για την ομάδα. Φοβάμαι όμως ότι από ένα σημείο και μετά δεν τίθεται θέμα διάθεσης. Για μια ομάδα που σπανιότατα φέτος εμφάνισε στοιχεία «δουλεμένα στην προπόνηση», φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο το να γυρίσει ένας διακόπτης και ξαφνικά να μεταμορφωθεί σε φόβητρο. Και γι’ αυτό βεβαίως δεν θα μπορούσε ποτέ να φταίει η διοίκηση που εξασφαλίζει στον προπονητή της ένα μπάτζετ σαφώς μεγαλύτερο από εκείνο των ανταγωνιστών. Άλλο πράγμα η μεταγραφική φιλοσοφία που λέγαμε πιο πάνω και άλλο το να μην μπορείς μια βρεις μια ενδεκάδα που να δουλεύει και να είναι σε θέση να βγάλει κάποια βασικά πράγματα στον αγωνιστικό χώρο…

Περισσότερη ΑΠΟΨΗ από το Athlosnews

ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ

Το μήνυμα της εθνικής και η ομιλία Μπακασέτα: «Μόνο εμείς ξέρουμε τι περάσαμε»

«Μόνο εμείς ξέρουμε τι έχουμε περάσει»: Με ένα video η εθνική ομάδα ζήτησε ενότητα και πίστη για όσους ποδοσφαιριστές έχουν δώσει τη ζωή τους για τη φανέλα με το εθνόσημο

Αναβλήθηκε το Παναθηναϊκός – Προμηθέας ελέω του… ΑΕΚ – Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο!

Η ΕΛΑΣ ζήτησε την αναβολή του Παναθηναϊκός - Προμηθέας στην Basket League υπό τον φόβο επεισοδίων, καθώς την ίδια ημέρα διεξάγεται το ντέρμπι της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό στο ποδόσφαιρο - Έκανε αμέσως δεκτό το σχετικό αίτημα αναβολής ο ΕΣΑΚΕ

O γνώριμος Σλοβένος Ματέι Γιουγκ στο ΑΕΚ – Ολυμπιακός, Ρέντερ στη Λεωφόρο

Αυτοί είναι οι διαιτητές της κρίσιμης 2ης αγωνιστικής των πλέι οφ της Super League: Το ελληνικό παρελθόν του Σλοβένου που θα βρεθεί στην OPAP Arena και ο άπειρος Δανός στο Παναθηναϊκός - ΠΑΟΚ