«Τηλοψίας χάριν» υπήρξε η δυνατότητα να έχουμε μια, κατά τεκμήριο, ικανοποιητική εικόνα των δύο ελληνικών ομάδων (ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός) σε δύο αγώνες «εθνικού ποδοσφαιρικού ενδιαφέροντος», με διαφορετική δυναμική και στόχους και διαφορετικής αγωνιστικής εικόνας αντιπάλους.
Ο ΠΑΟΚ έψαχνε «ντε και καλά» τη νίκη για να περάσει στους ομίλους του UEFA Conference Cup (πρώτη ελληνική ομάδα που το καταφέρνει), την πήρε με τρόπο εμφαντικό, θριαμβευτικό σχεδόν.
Ο Ολυμπιακός έψαχνε να βρει τρόπο να περάσει ο χρόνος του αγώνα και να επιβεβαιώσει το 3-0 του πρώτου αγώνα, η εικόνα του ήταν ολίγον χειρότερη από την αναμενόμενη με βάση την ειδική συνθήκη του ματς, εξακολούθησε να είναι η ίδια και μετά την αναδιαμόρφωση των όρων του αγώνα από την αποβολή.
Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι οι ερυθρόλευκοι αποσυντονίζονται πνευματικά όταν χρειάζεται να παίξουν σε ματς που είναι ή οι ίδιοι τα θεωρούν «από τα εύκολα». Χάνουν την γνωστή αυτοσυγκέντρωση τους, εμφανίζουν μια ασυγχώρητη υπεροψία, διαβάζουν τον αγώνα ως «αγγαρεία», υπερτιμούν τη δική τους δυνατότητα και υποτιμούν, σχεδόν βάναυσα, την επιθυμία του αντιπάλου να παλέψει το ματς και «ό,τι κάτσει».
Δεν δικαιολογείται βεβαίως η εικόνα αυτή, δεν προδίδει σοβαρό και προσγειωμένο οργανισμό, περισσότερο σε «συννεφάκια» φέρνει, είναι ψυχοπαθολογία να ισορροπείς σε τέτοιους αγώνες μεταξύ της απλής διεκπεραίωσης και της ήττας.
Η δεύτερη σου χαλάει εντελώς την ψυχολογία, αποδομεί την εικόνα σου, γεννάει ζητηματάκια που εύκολα γίνονται, αν δεν προσεχθούν, «ζητηματάρες» και μετά τρέχεις και δεν φτάνεις να αποκαταστήσεις τις ρωγμές που έχουν προκύψει.
Είναι κακή νοοτροπία, είναι χειρότερο το ότι διαιωνίζεται χρόνια τώρα χωρίς κανένας να επιχειρεί να την αντιμετωπίσει, επιβιώνει στο dna της ομάδας και, όσο να πεις, χρειάζεται να το δουν εκεί στον Πειραιά γιατί, εκτός των άλλων, στο ποδόσφαιρο έχουν μιλήσει κι οι μουγγοί με όσα μπορούν να συμβούν.
Στον Ολυμπιακό επενδύουν στην δεδομένη ικανότητα του Μαρτίνς να βρίσκει την άκρη, αλλά ακόμη και με τον Πορτογάλο προφέσορα στην άκρη του πάγκου το «συν Αθηνά και χείρα κίνει» εξακολουθεί να ισχύει.
Αντίθετα, ο ΠΑΟΚ έβγαλε στο χορτάρι περισσότερη αγωνιστική υγεία. Πιο σωστή νοοτροπία ομάδας, σχέδιο και οργάνωση, πολύ θετική διάθεση, καλά τρεξίματα (όσο χρειάστηκε), καθαρό μυαλό και προσγειωμένοι ποδοσφαιριστές χωρίς τουπέ και αέρα στα μυαλά πήραν μια εύκολη νίκη. Θα την έπαιρναν και αν συγκυριακά ισοφάριζε η Ριέκα, ο Δικέφαλος φρόντισε να δείξει αμέσως ποιος είναι το αφεντικό στο ζευγάρι και δεν συνάντησε στην ουσία καμία σοβαρή αντίδραση.
Η εικόνα που έφτασε σε εμάς πιστώνεται στο τεχνικό τημ και στους ποδοσφαιριστές, ο ΠΑΟΚ έδειξε να αντιλαμβάνεται πλήρως τους τεράστιους κινδύνους να αντιμετωπίσει την ακραία ξεφτίλα αν δεν προκρίνονταν, μπήκε στο γήπεδο φορτωμένος σοβαρότητα για να αποδειχθεί πως έφτανε αυτή ακριβώς η διάθεση του για να καθαρίσει τη δουλειά.
Οι αλλαγές που έχει η περσυνή ενδεκάδα είναι μια-δυο, οι αυτοματισμοί βγαίνουν ευκολότερα, το κόλπο του Λουτσέσκου με τον Ελ Καντουρί «οχταρο-δεκαρο-ψευτοεννιάρι αν χρειαστεί στην κάθετη κίνηση προς την περιοχή» και τον Μπίσεσβαρ στην άκρη αριστερά λειτούργησε και πάλι άριστα, το κακό είναι πως πλέον το είδαν κι οι αντίπαλοι και θα είναι έτοιμοι όταν έρθει η ώρα να το παλέψουν.
Οκ, κανείς δεν αγνοεί τις διαφορετικές συνθήκες των δυο αγώνων, τα διαφορετικά προτάγματα, τους διαφορετικούς στόχους κ.λ.π., αλλά στο μάτι του φιλάθλου έπαιξε μια ελάχιστη, τηρουμένων των αναλογιών, σύγκριση κι ο ΠΑΟΚ βγήκε «ωφελημένος» επικοινωνιακά από όσα ο μέσος φίλαθλος πρόλαβε και είδε.
Ο Ολυμπιακός δείχνει να υπολείπεται σήμερα σε ετοιμότητα πνευματική, δυνάμεις υπάρχουν, πολύ καλοί ποδοσφαιριστές το ίδιο, αλλά κάπου η συνταγή, είτε χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να φουσκώσει, είτε δεν έχουν δέσει ακόμη σωστά τα υλικά εξαιτίας του ελάχιστου χρόνου που συγκεντρώθηκαν όλα στο Ρέντη (και αναμένονται κι άλλα).
Αυτές οι δυο ομάδες θα παλέψουν, μακράν των υπολοίπων, για το πρωτάθλημα. Ο ΠΑΟΚ θα επιχειρήσει, όπως φαίνεται, να βγάλει την ανηφόρα με δεκαπέντε -δεκάεξι, το πολύ, ποδοσφαιριστές, ο Ολυμπιακός έχει υπέρ του την εμπειρία, την «ειδική ικανότητα» του πρωταθλητή και πολλούς περισσότερους παίκτες, τεράστιο ρόλο θα παίξουν οι αστάθμητοι παράγοντες (πανδημία, κούραση, τραυματισμοί, διπλοί αγώνες σε εβδομαδιαία βάση κ.λ.π.), αλλά μεταξύ τους θα γίνει το πανηγύρι, οι υπόλοιποι θα είναι γύρω-γύρω και θα κοιτάνε.
Υ.Γ. Μέχρι που μπορούν Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ να κουβαλήσουν στις πλάτες τους το ελληνικό ποδόσφαιρο στην κατάταξη της UEFA θα φανεί πολύ γρήγορα, εκεί γύρω στο τέλος Οκτωβρίου θα το ξέρουμε… Τότε θα ξεκαθαρίσουν κι οι προτεραιότητες τους.