Ο Ολυμπιακός ως οργανισμός είναι δραστήριος ολόκληρο το έτος. Δεν προκαλεί εντύπωση, λοιπόν, το ντεμαράζ τόσο για την πρώτη (Κανέ, Καρβάλιο) όσο και τη δεύτερη ομάδα (Φαντιγκά, Κλίτσα, Κεϊτά) στο φινάλε της χειμερινής μεταγραφικής περιόδου κατά την οποία ξεχωρίζει η μεγάλη επιστροφή του Κώστα Μανωλά. Σε μία συγκυρία όπου οι επιλογές στη μεσοεπιθετική γραμμή έχουν στερέψει (λόγω τραυματισμών και Κόπα Άφρικα), η ομάδα αυξάνει το «οπλοστάσιο» και τις λύσεις ενόψει της τελικής ευθείας της σεζόν. Και ακόμα το μεταγραφικό «παζάρι» δεν έχει τελειώσει…
Καλώς ή κακώς, ο Ιανουάριος δεν προσφέρεται για «χτίσιμο», αλλά για «μπαλώματα» και μεγαλύτερο βάθος στον πάγκο. Με μία πρώτη ματιά, οι κινήσεις που γίνονται δεν «τρελαίνουν», όμως είναι σε θέσεις που «πονάει» η ομάδα. Το ζητούμενο είναι να γίνει η δουλειά και ο προπονητής να έχει ευρύτερο φάσμα για να διαλέξει τους καλύτερους. Άλλωστε, η προσφορά της πλειοψηφίας των μεσοεπιθετικών του Ολυμπιακού σε δημιουργία και εκτέλεση είναι πενιχρή μέχρι στιγμής, ενώ κανένας δεν μπορεί να γνωρίζει το πώς θα επιστρέψουν οι διεθνείς από το Καμερούν και αν χρειαστούν χρόνο για να μπουν ξανά στην «εξίσωση». Ο Πέδρο Μαρτίνς, πάντως, είναι τεχνικός που σπάνια δίνει με τη μία φανέλα βασικού στους νεοαποκτηθέντες. Ο Όλεγκ Ρέαμπτσιουκ θα αποτελεί πάντα την εξαίρεση στον κανόνα.
Υπάρχει, όμως, και το επιχείρημα πως οι ενισχύσεις που γίνονται στο έμψυχο δυναμικό μέσα στον Γενάρη μπορούν να «θορυβήσουν» και τους υπάρχοντες παίκτες, που δεν έχουν προσφέρει τα προσδοκώμενα μέχρι στιγμής. Είναι και αυτό ένα «καμπανάκι» και ο προπονητής του Ολυμπιακού περιμένει να λειτουργήσει ο εσωτερικός συναγωνισμός προκειμένου να ωφεληθεί το σύνολο. Κάποιοι παίκτες, πλέον, δεν θα έχουν απεριόριστες ευκαιρίες, όπως συνέβη στο πρώτο μισό της αγωνιστικής χρονιάς.
Σχετικά με τους ποδοσφαιριστές που κάνουν τη διαδρομή «Σίτι Γκράουντ – Γεώργιος Καραϊσκάκης», η σύντομη ιστορία έχει δείξει πως οι παίκτες που έρχονται από τη Νότιγχαμ Φόρεστ όχι μόνο δεν κάνουν τη διαφορά, αλλά ούτε καν καταφέρνουν να προσαρμοστούν. Από τη στιγμή που υπάρχει κοινός μεγαλομέτοχος, είναι φυσιολογικό να υπάρχει σχέση και συνεργασία. Δεν το κάνουν αυτό μόνο ο Ολυμπιακός και η Νότιγχαμ ανά τον κόσμο, οπότε δεν χρειάζεται να γίνεται κακοπροαίρετη κριτική σε κάτι αναμενόμενο. Κάποιοι παίκτες μπορεί να Ο Χιλάλ Σουντανί αποτελεί εδώ την εξαίρεση, βοηθώντας την πρώτη σεζόν του πριν τραυματιστεί σοβαρά και χάσει τη θέση του.
O Ζοάο Καρβάλιο έχει τις προδιαγραφές για να προσφέρει, αλλά δεν έχει παίξει πολύ στη σεζόν (8 συμμετοχές/2 γκολ) και έρχεται στην ομάδα πάνω που ετοιμάζεται να επιστρέφει ο Κώστας Φορτούνης. Ο Πορτογάλος μεσοεπιθετικός είναι παίκτης που θέλει την μπάλα στα πόδια και βολεύεται στη θέση του επιτελικού χαφ. Η τεχνική κατάρτισή του βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο, όχι όμως και τα τελειώματά του. Αν βρεθεί σε καλή αγωνιστική κατάσταση και προσαρμοστεί άμεσα μπορεί να δώσει πράγματα. Η μεταγραφή του στη Νότιγχαμ από την Μπενφίκα είχε κοστίσει 15.000.000 ευρώ, το καλοκαίρι του 2018. Δεδομένα, υπάρχει ποιότητα, αλλά διανύει το 25ο έτος της ηλικίας του και ακόμα δεν έχει κάνει την αγωνιστική έκρηξη στο βαθμό των δυνατοτήτων του. Ο βραχύσωμος άσος, πάντως, μπορεί να «ομορφύνει» το παιχνίδι των Ερυθρόλευκων.
Θετική εικόνα υπάρχει και για τον Μαμαντού Κανέ, ο οποίος ήταν δανεικός στη Νέφτσι Μπακού στο πρώτο μισό της σεζόν. Ο Σενεγαλέζος κεντρικός μέσος είχε αποκτηθεί μετά τους αγώνες των καλοκαιρινών προκριματικών του Champions League. Τότε, είχε αφήσει πολύ καλές εντυπώσεις, παίζοντας καθαρό «εξάρι», ενώ είναι εν ενεργεία διεθνής με την Εθνική ομάδα της πατρίδας του. Δεν είναι και μικρό πράγμα να είσαι συμπαίκτης με τον Σαντιό Μανέ της Λίβερπουλ. Μπορεί να αγωνιστεί και «οκτάρι», αλλά η καλή του θέση είναι μπροστά από την άμυνα. Ο Ολυμπιακός χρειάζεται πίεση στην μπάλα και τρεξίματα στο χώρο της μεσαίας γραμμής και ο Κανέ είναι σε θέση να ανταποκριθεί.
Γενικότερα, δεν πρέπει να ενθουσιαζόμαστε υπέρμετρα ούτε να βγάζουμε γρήγορα συμπεράσματα πριν δούμε έναν ποδοσφαιριστή μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Οι ομάδες «χτίζονται» και γίνονται καλύτερες το καλοκαίρι. Μεσούσης της σεζόν, χρειάζεται τύχη και επιλογή-«διάνα», που δεν είναι και το πιο πιθανό να συμβεί λόγω αναγκών, συνθηκών και συγκυριών. Η ομάδα αύξησε τις λύσεις της από τη μέση και μπροστά, όμως μην περιμένουμε «θαύματα». Το ζητούμενο είναι κάθε παίκτης να δώσει τον καλύτερο εαυτό του όποτε τού ζητηθεί από εδώ και πέρα προκειμένου ο Ολυμπιακός να πετύχει τους στόχους του εντός συνόρων και να παρουσιαστεί ανταγωνιστικός στα δύο ματς με την Αταλάντα για να εξαντλήσει τις πιθανότητες πρόκρισης στη φάση των «16» του Europa League.
