Μέχρι πρόσφατα, συνηθίζαμε να λέμε πως ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός είναι το πιο δύσκολο «καράβι» που μπορεί να τύχει σε έναν προπονητή. Με τηλεοπτικούς όρους πλέον, είναι αδιαμφισβήτητα και το πιο απαιτητικό «παιχνίδι επιβίωσης»…
Χουτεσιώτης, Ιγκόρ Ντα Σίλβα, Μποτία, Ρομαό, Βέργος, Ταχτσίδης, Φορτούνης, Οτζίτζα-Οφόε, Τζούρτζεβιτς, Μάριν, Μιραλάς, Ζιλέ, Ελαμπντελαουί, Ανσαριφάρντ, Μίλιτς, Χατζισαφί, Σιώπης, Κούτρης, Προτό, Βούκοβιτς, Καπίνο, Μαρτίνς, Εμενίκε, Κωστανάσιος, Μπεν, Ανδρούτσος, Καρσελά, Βρουσάι, Ένγκελς, Σισέ, Φιγκέιρας, Νικολάου, Ζντιέλαρ, Ρέτσος, Πάρντο, Σεμπά, Λάμπρου…
Κάποια από τα παραπάνω ονόματα ενδεχομένως να σας φαίνονται ήδη μακρινά, αν όχι… άγνωστα στο πρώτο άκουσμα. Και τα 37 όμως έχουν ένα μεγάλο κοινό: φόρεσαν έστω και για λίγα λεπτά πέρυσι σε επίσημο ματς τη φανέλα του Ολυμπιακού. Για τους 25 από τους 37 προαναφερθέντες βέβαια, υπάρχει ένα ακόμη κοινό, σαφώς πιο εντυπωσιακό, αφού με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, για τον έναν ή τον άλλο λόγο, βρίσκονται ήδη εκτός ομάδας…
Ό,τι κι αν ειπώθηκε, ό,τι κι αν γράφτηκε, ουδείς αμφισβητεί πως την περασμένη σεζόν ο Ολυμπιακός υπέπεσε σε σωρεία λαθών αναφορικά με τον μεταγραφικό σχεδιασμό. Εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε λανθασμένη και η αντικατάσταση του Τάκη Λεμονή, επί των ημερών του οποίου οι Πειραιώτες ανέτρεψαν με εντυπωσιακό τρόπο την εις βάρος τους κατάσταση στη βαθμολογία. Δεν ήταν βεβαίως λυμένα όλα τα προβλήματα του Ολυμπιακού με τον Λεμονή στο τιμόνι του, όμως σίγουρα τα περισσότερα από αυτά μπορούσε να τα διαχειριστεί δίχως σοβαρούς κραδασμούς. Φρέσκα κουλούρια όμως…
Το ερυθρόλευκο Survivor μετρά ήδη 25 παίκτες μείον σε σχέση με πέρυσι. Και οι μόλις 12 «επιζώντες» θα λιγοστέψουν περαιτέρω, αφού τουλάχιστον οι Ομάρ και Καρίμ θεωρείται πιθανότατο να φέρουν πρόταση, αν αυτό δεν έχει ήδη συμβεί την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, ενώ θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι την τελευταία στιγμή να δούμε τι θα γίνει με τον Πάρντο. Αν συνυπολογίσουμε και τη δυσαρέσκεια του Μαρτίνς για τη μέχρι τώρα εικόνα του Σισέ, καταλαβαίνετε προς τα που μπορεί να πάει πράγμα. Εν ολίγοις, το πιο πιθανό σενάριο λέει ότι οι «επιζώντες» της περυσινής περιόδου δεν θα συμπληρώνουν καν ενδεκάδα, ενώ μόλις δυο εξ αυτών θα μπορούσαν να θεωρηθούν βασικοί σε αυτό το στάδιο: ο Φορτούνης και ο Κούτρης…
Το «ξεκαθάρισμα» είχε προαναγγελθεί από την άνοιξη και ήταν απόφαση της διοίκησης. Η έκτασή του πάλι, σίγουρα σχετίζεται και με τις αποφάσεις του Μαρτίνς. Θα δυσκολευόμουν πολύ να πιστέψω ότι ο Πορτογάλος εισηγήθηκε την παραμονή συγκεκριμένων παικτών και παρ’ όλα αυτά η ΠΑΕ τους έδιωξε/παραχώρησε με το ζόρι. Μόλις την περασμένη Κυριακή έστειλε πίσω στην Αθήνα τους Μάριν, Τζούρτζεβιτς και Ένγκελς, ενώ όλοι θυμούνται πως μετά το 4-0 από την Αϊντχόφεν «φωτογράφισε» κάποιες ακόμη περιπτώσεις παικτών. Ως προπονητής, είναι αυτός που έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο στον καταρτισμό του ρόστερ και ειδικά στο ποιοι φεύγουν και ποιοι μένουν…
Εφόσον επέλεξε να χτίσει εκ βάθρων μια νέα ομάδα, ευρισκόμενος σε έναν σύλλογο με τις τρομερές απαιτήσεις και την αφόρητη πίεση του Ολυμπιακού, σημαίνει ότι έχει αναλάβει και τις ευθύνες που απορρέουν από αυτή την απόφαση. Μακάρι να υπήρχε η πολυτέλεια της πίστωσης χρόνου, αλλά τέτοια δεν δόθηκε σχεδόν σε κανέναν προκάτοχό του και σίγουρα όχι σε συμπατριώτη του. Είναι αυτονόητο ότι οι ομάδες δε χτίζονται από τη μια μέρα στην άλλη, πόσοι όμως θα το θυμούνται – και κυρίως θα το σεβαστούν – αυτό αν τυχόν προκύψουν κάνα δυο άσχημα αποτελέσματα μαζεμένα;