Ένας παίκτης της Premier League, του οποίου το όνομα και η ομάδα δεν έγιναν γνωστά, αποκάλυψε πως είναι gay, αλλά δεν νιώθει ακόμα έτοιμος να μιλήσει δημοσίως για το θέμα αυτό.
Στο γράμμα του τονίζει ότι είναι μεγάλο βήμα για αυτόν, το γεγονός ότι αναφέρεται -έστω και ανώνυμα- στη σεξουαλικότητά του.
Παράλληλα επισημαίνει ότι τον τελευταίο χρόνο παίρνει τη βοήθεια από το ίδρυμα Justin Fashanu Foundation, το οποίο έχει ονομαστεί έτσι από τον Τζάστιν Φασάνου, ο οποίος ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής που δήλωσε ανοικτά τις σεξουαλικές του προτιμήσεις.
Ωστόσο, ο Φασάνου βρέθηκε νεκρός στο διαμέρισμά του, την χρονιά που κατηγορήθηκε άδικα για σεξουαλική κακοποίηση.
Αναλυτικά το γράμμα του:
«Ως παιδί αυτό που ήθελα ήταν να γίνω ποδοσφαιριστής. Δεν με ενδιέφερε να τα πάω καλά στο σχολείο. Αντί για τα μαθήματα, κάθε ελεύθερο λεπτό που είχα το… ξόδευα με την μπάλα. Εν τέλει έφερε αποτελέσματα.
Ακόμη και τώρα… τσιμπάω τον εαυτό μου κάθε φορά που παίζω μπροστά από δεκάδες χιλιάδες κόσμο για να βεβαιώσω ότι το ζω στα αλήθεια! Παρόλα αυτά υπάρχει κάτι που με διαχωρίζει από τους περισσότερους ποδοσφαιριστές της Πρέμιερ Λιγκ. Είμαι γκέι. Και μόνο που το γράφω σε αυτό το γράμμα είναι μεγάλο βήμα για εμένα.
Μόνο τα μέλη της οικογένειάς μου και συγκεκριμένοι φίλοι μου γνωρίζουν για τη σεξουαλικότητά μου. Δεν νιώθω έτοιμος να το μοιραστώ αυτό με την ομάδα ή τον προπονητή μου. Είναι σκληρό.
Ακόμη και τώρα υπάρχει κάτι μέσα μου που καθιστά αδύνατο να ανοιχτώ στους συμπαίκτες μου και να πω τι αισθάνομαι. Ελπίζω πως κάποια μέρα σύντομα θα τα καταφέρω.
Γνωρίζω ότι είμαι γκέι από 19 ετών. Πως είναι να ζεις έτσι; Κάθε μέρα μπορεί να είναι εφιάλτης. Και όλο αυτό επηρεάζει όλο και περισσότερο την ψυχική μου υγεία. Νιώθω παγιδευμένος και φοβάμαι ότι αν αποκαλυφθεί η αλήθεια τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα.
Τον τελευταίο χρόνο λαμβάνω στήριξη από το Justin Fashanu Foundation. Είναι δύσκολο να σας περιγράψω πόσο πολύ με έχει βοηθήσει.
Με έκανε να νιώθω κατανοητός και μου έδωσε αυτοπεποίθηση για να είναι πιο ειλικρινής κυρίως με τον εαυτό μου. Χωρίς αυτή τη στήριξη πραγματικά δεν ξέρω που θα ήμουν τώρα. Δεν θέλω να ζω έτσι για πάντα».
