Πανελλήνιος ενθουσιασμός κυριαρχεί μετά την ιστορική νίκη του Παναθηναϊκού επί της Αρμάνι. Του μεγαθήριου Αρμάνι, για να ακριβολογώ. Σε βλέπω εσένα που μουρμουράς «ποια Αρμάνι μωρέ;» με απορημένη φάτσα Αλέφαντου. Δεν είναι μεγαθήριο η Αρμάνι δηλαδή; Επειδή έτυχε να είναι η μοναδική ομάδα από όσες έχουν εγγυημένο συμβόλαιο στη Euroleague που δεν έχει πάει ποτέ σε φάιναλ φορ; Είναι τώρα αυτό επιχείρημα για να μας χαλάσεις ένα όμορφο παραμύθι;
https://athlosnews.gr/milame-gia-parakroysi/
Την τελευταία φορά που η ομάδα από το Μιλάνο πήγε σε τελικό, η διοργάνωση λεγόταν ακόμη Κύπελλο Πρωταθλητριών και οι περισσότεροι που από χθες αποθεώνουν για το νέο «πράσινο έπος» τότε ήταν αγέννητοι ή βρέφη. Είπαμε όμως, σε τέτοιες λεπτομέρειες κολλάνε μονάχα οι κακοπροαίρετοι και οι εμπαθείς. Όλοι οι υπόλοιποι πανηγυρίζουν για το 7ο αστέρι που έραψε στη φανέλα της η αρμάδα του Κάτας. Γιατί και αυτό γράφτηκε και εγώ το στηρίζω απόλυτα. Μάλιστα περιμένω και την ημερομηνία που θα ανέβει το λάβαρο «Νικήσαμε την Αρμάνι – 7ο αστέρι» στον ουρανό του ΟΑΚΑ. Μέχρι ο κορωνοϊός να επιτρέψει ξανά την παρουσία κόσμου στις εξέδρες, προβλέπω να έχουν ραφτεί 3-4 αστέρια ακόμη. Πώς σας φαίνεται το «νίκησα δυο φορές τη Χίμκι» αλλά και το «απέφυγα την προτελευταία θέση 2020/21»;
Γι’ αυτό το τελευταίο βέβαια θα πρέπει να περιμένουμε λίγο ακόμη μέχρι να επικυρωθεί. Αν κάνει καμιά πλάκα ο Ερυθρός Αστέρας και νικήσει μέσα στο Βερολίνο την άλλη εβδομάδα και η πράσινη υπερομάδα δεν καταφέρει να πάρει μια νίκη στο σοβιετικό τουρ που την περιμένει σε Κάουνας, Μόσχα και Αγία Πετρούπολη, θα πέσει κλάμα αφού στην τριπλή ισοβαθμία Αστέρα, ΠΑΟ και Άλμπα, οι Πράσινοι θα υστερούν. Ας μη σκεφτόμαστε αρνητικά όμως.
Έχω να καταθέσω μια πρόταση στους μπασκετικούς ιθύνοντες της Nova που θα κάνει πάταγο. Μετά την απολύτως επιτυχημένη δοκιμή στο Παναθηναϊκός – Αρμάνι με τις κραυγές και τα βογγητά, guest σχολιαστής στα κρίσιμα ματς που έρχονται να είναι ο Κώστας Γκουσγκούνης. Ο οποίος θα εμπλουτίσει το «πάρτο μέσα» που ακούστηκε σε ένα τρίποντο (στο 0:30 του βίντεο που ακολουθεί), με διάσημες ατάκες όπως «έτσι, βεντούζα, βεντούζα», «ρούφα το τρομπόνι» αλλά και το άκρως μπασκετικό «ζούλα μου και τις μπάλες».
Κατά τα λοιπά, επανήλθε η ηρεμία σε όσους είχαν βγει από τα ρούχα τους το βράδυ της Τετάρτης. Μόνο ότι δεν έπρεπε να απολυθεί ο Μπαρτζώκας δεν ακούσαμε από τους πάντα έγκυρους, αμερόληπτους και αντικειμενικούς σχολιαστές που κόντευαν να πέσουν σε κατάθλιψη επειδή ο Ολυμπιακός νίκησε μόνο με 9 πόντους διαφορά μια ομάδα που έπαιζε ολόκληρη τη σεζόν. Ή επειδή δεν κατάφερε αυτή η ομάδα να γυρίσει το ματς από την αστρονομική διαφορά με την οποία έχανε. Ήρθε λοιπόν η τρομερή, ασύλληπτη, αδιανόητη, ανεπανάληπτη, παγκόσμια, διαπλανητική νίκη επί της ασυναγώνιστης Αρμάνι και έφερε ξανά τα χαμόγελα εκεί όπου φώλιαζε η μαυρίλα και η ξινίλα.
Το 7ο αστέρι ράφτηκε, πάει και τελείωσε. Περιμένουμε πια το 8ο μέσω Βερολίνου. Και αν δεν γίνει αυτό, πάντα άρρωστοι με τον Παναθηναϊκό. Τόσο άρρωστοι που μετά από κάθε ματς χρειαζόμαστε Halls με vapor action για τα λαιμά…