Ο Λουτσέσκου δεν έχει πάρει τίποτε από αυτά που ζήτησε στις μεταγραφές, αλλά ο Ουάρντα κι ο Ζαμπά κάτι θα προσθέσουν στην ομάδα του κι αυτό θα μετριάσει την γκρίνια του. Προς το παρόν θα ζητήσει πράγματα από τοιν Ελ Καντουρί, μπας και πάρει, δηλαδή, κάτι παραπάνω από τον Μαροκινό που πέρσι ήταν «απών».
Δεν γνωρίζω αν είναι τα τεχνικά του χαρακτηριστικά ποιοτικότερα από του Ουάρντα, αλλά ο Λουτσέσκου, εφόσον τον επιλέξει τελικά στο αρχικό σχήμα, θα είναι επειδή τον είχε από πέρσι στην ομάδα του. Ενώ ο Ουάρντα είναι φετινό απόκτημα.
Σε κάθε περίπτωση, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και να μην κοροϊδευόμαστε, ο ΠΑΟΚ προκειμένου να αντιμετωπίσει την Σπαρτάκ Μόσχας (για τη Βασιλεία δεν το συζητώ, θεωρώ ότι οι κυπελλούχοι θα προκριθούν ασυζητητί) και να την κοιτάξει στα μάτια, το λιγότερο που έχει να κάνει είναι να ενισχυθεί σήμερα. Να έρθουν ποδοσφαιριστές που θα πιάσουν δουλειά και θα προπονηθούν για να είναι έτοιμοι, όσο έτοιμοι μετά από δέκα μέρες, για να κυνηγήσει η ομάδα τη δεύτερη πρόκριση.
Μεταγραφές τώρα και όλα τα υπόλοιπα είναι για εσωτερική κατανάλωση. Και οι αγκαλιές με τους παίκτες και τα αστειάκια και τα δώρα με τον προπονητή – φίλο μας, όλα αυτά δεν θα τα θυμόμαστε, αλλά θα μας μείνει μια πικρή γεύση ότι η ομάδα δεν εξάντλησε τις πιθανότητες πρόκρισης, επειδή δεν ενισχύθηκε ουσιαστικά, έμεινε με το περυσινό υλικό και μάλιστα έχασε δυο – τρεις ποδοσφαιριστές από το βασικό σχήμα.
Είναι η ώρα του Σαββίδη. Δεν είναι ο Ιβάν ο άνθρωπος που περιμένουν να δουν στην προπόνηση οι ποδοσφαιριστές για να νιώσουν ότι υπάρχει συμπαράσταση. Είναι ο ηγέτης που με πράξεις θα πείσει ακόμη περισσότερο ότι είναι αποφασισμένος να οδηγήσει την ομάδα ψηλότερα και στην Ευρώπη. Εκεί λοιπόν θα φανεί πόσο επιθυμεί να δει την ομάδα του να ξεχωρίζει και να αντιπροσωπεύει το ελληνικό ποδόσφαιρο μέσα από τα κατορθώματά της.
