Είναι τελικά πολύ δύσκολο να εκφραστείς ελεύθερα στο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κι αν τυχόν δεν αποδεχθείς την άποψη που υποστηρίζει η δύναμη, η πλειοψηφία, ο συρφετός των ταγμένων σε μια ομάδα, τότε είναι που, Σάββα μου, την πλήρωσες.
Τι είπες; Ότι το πέναλτι δεν ήταν πέναλτι; Κακώς. Δεν έχεις το δικαίωμα. Δεν έχεις επίσης το δικαίωμα να αποφεύγεις να τοποθετηθείς για κόκκινες ή άλλα πέναλτι που δεν χρέωσε ο διαιτητής στον Αστέρα, στον αγώνα της Τούμπας. Επιλεκτικά να περιορίζεσαι σε μια φάση και να λες ότι δεν είδες τις άλλες, επίσης επίμαχες είναι… κάπως.
Είναι, όμως, απαράδεκτο να σου επιτίθενται επειδή δεν παραδέχεσαι ότι υπήρχε παράβαση στη φάση του πέναλτι, του Παπαδόπουλου στον Πρίγιοβιτς.
Αν τυχόν το αντίστοιχο πέναλτι συνέβαινε στην περιοχή του Πασχαλάκη, σήμερα θα είχαμε αναγάγει τον Κουτσιάυτη σε… Κομίνη, αλλά, ας μην το δώσω συνέχεια.
Μια που μιλώ για τον Κομίνη…
Δηλαδή, ο μεγάλος ΠΑΟΚ, με τον πλέον ισχυρό παράγοντα Ιβάν Σαββίδη, δέχεται να ξεκινήσει ένα πρωτάθλημα με τον Κομίνη, που χάρισε ένα πρωτάθλημα στην ΑΕΚ;
Μου φαίνεται ότι κάνουν πλάκα στον ΠΑΟΚ, κι ο ΠΑΟΚ δεν αντιδρά ή γιατί δεν μπορεί ή γιατί περιμένει πως θα εξελιχθεί το πράγμα για να τοποθετηθεί.
Το δεύτερο είναι που με ανησυχεί.
Ο ΠΑΟΚ της πρεμιέρας είχε μυαλό για ένα… άλλο παιχνίδι και στο τέλος καρδιοχτύπησε γιατί δεν ήταν ομάδα αυτό που έπαιζε με τις ευλογίες (αλλαγές) του Λουτσέσκου. Φθηνά τη γλίτωσε. Θα μπορούσε να είχε πάρει μόλις ένα βαθμό, επειδή έπαιζε με δύο – τουλάχιστον – μείον ποδοσφαιριστές. Εβαλε τον Βέρνμπλουμ που δεν ήταν … εκεί, ο Μπίσεσβαρ ήταν αλλού, ο Ελ Καντουρί κλάταρε και βγήκε εκτός αγώνα, ο ΠΑΟΚ έμπαζε από παντού.
Καλά, η ουσία είναι ότι νίκησε κι αν δεν γινόταν τόσο κουβέντα για το πέναλτι (πώς να μην γίνει…) θα το είχαν χαρεί όλοι περισσότερο.
Η Μπενφίκα είναι στον εγκέφαλο όλων και δικαιολογείται κάτι τέτοιο. Είναι το σημαντικότερο παιχνίδι της νεότερης ιστορίας του. Τα κύπελλα τα στέλνω πίσω. Παίρνω την πρόκριση στους ομίλους.
